Yıldızlar Sönene Denk(Tamamlandı)

Giriş

Bazı insanlar gündüzü sever,bazı insanlarda geceyi sever. Bazıları bulutları sever,bazıları yıldızları. Yıldızları insanlara,hayvanlara bazen de sevdiğimiz birine benzetebiliriz. İnsanlar kelimelere sığdıramadığı şeyleri yıldızlara anlatıyorlar. Aşklarını,nefretlerini bazen ise mutluluklarını

Venüs daha 6 yaşındaydı. Annesinin terk ettiği gün 7 yaşına girecekti."Anne bana süpriz mi yaptın?" Annesi Venüs'e gülümseyerek baktı "Evet kızım. Ama bu süprizi en çok ben sevicem" Venüs anlamayarak annesine baktı"Neden bahsediyorsun anneciğim?" Annesi Venüs'e hiçbir şey demeden yürümeye devam etti Aradan 20 dakika geçince bir yetimhanenin önüne gelmişlerdi."Anneciğim buraya neden geldik?" Annesi konuşmadı. Yetimhanenin içerisine girince annesi Venüs'e mutlulukla baktı."Artık senin evin burası ve bende senin annen değilim."Venüs'ün gözleri dolmuştu.Ağlamak istiyordu ama biliyordu ki bu bir şakadan ibaretti."Neden bahsediyorsun anneciğim hiçbir şey anlamıyorum." "Seninle artık yollarımızı ayırdık işim bitti seninle anlıyor musun. Artık seninle bir yabancıyız" Venüs ağlamaya başlar fakat annesi umursamaz bir tavırla arkasını döner"Yıldızlara bak,eğer birini seviyorsan akşamları yıldızlar sönmez.Eğer yıldızlar sönerse birini sevmiyorsun dur veya ölmüştür bunu sakın unutma. Seninle işim bittiğine göre üvey babacığının yanına gidiyorum.Ne halt yiyorsan ye." Elindeki eşyaları Venüs'e verdiği an kahkaha atarak yürümeye başladığında Venüs'ün yanına bir kadın gelip onu odalardan birine götürmüştü

Bugün günlerden 11 Temmuz 2005 ve Venüs'ün doğum günü. Artık doğum günleri nefret ettiği bir gün olacaktı. Çünkü annesi onu terk etmişti.

"Sıkıntılar gecedir,dinlen kederlenme. Sabah elbet olacak"