Yıldızlar Sönene Denk(Tamamlandı)

1. Bölüm

Her insan hayatı boyunca yalnız kalabilir. Bazen de hayatı boyunca sevdiği insanla beraber yaşar. Terk edilmiş insanlar mutlu biriyle yaşamak ister veya ailesini bulmayı. Venüs'te bunlardan biri

Venüs'ün yanındaki kadın Venüs'ü bir odaya götürmüştü. Odadaki çocuklar çok şımarık ailelerde büyümüşlerdi ve sonunda yetimhanede yaşamaya başlamışlardı. Odadaki çocuklar Venüs'e bir düşmana bakar gibi bakmışlardı. Venüs ağlamamak için kendini zor tutuyordu. Annesi en güveneceği kişi bir günde tanımadığı bir hâl almıştı."Çocuklar bu yeni kardeşiniz Venüs,ona yatağını gösterin."Hep bir ağızdan"Tamam gösteririz" demişlerdi.Venüs ona verilen yatağa geçtiğinde yanına sarı saçlı tatlı bir kız gelmişti."Sende mı terk edildin. Kıyamam sana gözlerine bak ağlamışsın sen bir ağlak bebeksin. Bunlara alışsan iyi olur. Kendimi tanıtayım ben Bade. Şirin ve tatlı gözüktüğüme bakma hiç öyle değilimdir. Burada benim sözüm geçer. Lavaboya mı gideceksin benden izin alacaksın. Eğer yapmak istemiyorsan burada cehennemi yaşayacaksın."Venüs yetimhanede kilerden çok korkmuştu. O günün gecesi uyuyamamıştı. O gün anlamıştı gerçekten terk edildiğini. Bu bir şaka değildi şaka olmasını istiyordu fakat olmuyordu

🌟

Lanet olası günler,haftalar,yıllar ve hayatlar. Annemin beni yetimhaneye bıraktığı gün hayatım dönmüştü. İsmimin anlamı güzellik ve aşk tanrıçasından geliyor. Bir gezegen olduğunun farkındayım ama annem büyüdüğümde güzel bir kız olayım makyaj ile fazla uğraşmayayım diye koymuş. Fakat şimdi ismimi sevmiyorum sevmemin ne önemi var ki annemden bana kalan birşey gibi geliyor. Küçükken annemin bana aldığı herşeyi yakmıştım. O günü çok iyi hatırlıyorum. 12 yaşına girerken yetimhanede annemin bana aldığı kıyafetleri görüp yakmıştım sonra tabi bana kızmışlardı ama umrumda değildi.

Her zaman ki gibi sıkıcı bir gündü. Okula gidicektim yani fakülteye. Elime telefonumu aldım ve bugün ayın kaçı ona baktım. Bugün 11 Temmuz'du. Hem benim doğum günüm hem de annemin beni terk ettiği gündü.Bugün 19 yaşıma girecektim.Üstüme vücudumu fazla belki etmeyen bir mini elbise giymiştim. Ayakkabı giymek için ise beyaz topuklu ayakkabı tercih etmiştim. Bugün üniversitenin ilk günüydü. Tıp okuyacaktım fakat hep hayalimde şarkı söyleyip dans etmek vardı. Beni dansım ve sesim ile tanısınlar istiyordum. Fakat bu olmayacak,asla olmayacaktı. Evden çıktıktan sonra en yakın arkadaşım olan Petek beni kapıda bekliyordu.Petek ile yetimhanede tanışmıştık. O benim yetimhanede ki ilk ve tek arkadaşımdı. Başlarda bana çok kötü davransada daha sonralarda birbirimizi çok sevmiştik. Beraber her şeyi yapmıştık. 14 yaşındayken birlikte yetimhaneden kaçıp yeni bir hayat kurmuştuk. Petek'in üzerinde bil bir t-shirt ve altında mini etek vardı. Bu kız çok güzeldi. "Bakıyorumda uyuyan güzel uyanmış." Petek bana sarılmıştı."Saçmalama yeni uyanmadım sadece anca saçımı falan yaptım. Beni boşver sen kaç dakikadır kapıda dikiliyorsun?" Eline telefonunu alıp bana saati gösterdi."Tam 1 saat 42 dakikadır kapıda dikiliyorum. Erken kalktığımı unutmuşsun bakıyorum da." Unutmuştum."Saçmalama neden unutayım ki."Güldü bende gülerek karşılık verdim."Tamam hadi gidelim yoksa istediğin mesleğe kavuşamayacaksın." "Ben doktor olmak istiyorum fakat hayalimi biliyorsun. Ama sana söyleyeyim hayalimi bir gün gerçekleştireceğim." Alaylı bir gülüş attı"Tamam bende inandım." Bu kızı sevdiğim kadar alaycı tavırlarını hiç sevmiyordum.