6. Bölüm

15 6 0
                                    

Üzüldüğün herşeye birgün gülebileceksin...

Gelmiştim,çocukken kendimi öldürmeye çalıştığım yere gelmiştik. Taksinin parasını ödeyip yürümeye başladım. Korkmuyordum,korkamazdım bunu küçük Venüs için yapıcağım. Biraz yürüdükten sonra Petek'i otururken gördüm. Petek'e yaklaşırken Petek,benim geldiğimi anlamış sanırım. Arkasına döndüğünde bana garip garip bakmıştı. Gözlerinin altı şişmişti ben gelene kadar ağlamış olabilirdi,gözlerinin içi kıpkırmızıydı."Prenses aramıza gelmiş." "Gevezelemeyi bırak ne istiyorsun." "Hayatını." Ne demek istiyordu. Hayatımı istemek ne anlama geliyordu. Anlamamıştım."Ne diyorsun hiç anlamıyorum Petek gel doğru düzgün konuşalım anlaşalım ne dersin." Güldü. Ama normal bir gülüş değildi bu,bu gülüşü küçüklüğümden biliyordum. Beni öldürmeye mı çalışacaktı. Hayır bunu yapamaz."Petek hayır. Aklımdakini yapamazsın." "Yapamazmıyım,sen beni tanıyamamışsın canım arkadaşım. Şimdi benim dilimle konuşacağız bu konuyu gel önüme gel." "Şuanda iyi değilsin,daha sonra konuşalım olmaz mı?" "Hayır! Şimdi konuşacağız." Anlamıştım benim hikayem burda bitecekti. Petek'in dediğini yaptım, yapacaktım."İşte böyle aferim Venüs'cüm şimdi sana teker teker yapacaklarını söylüyorum. Arda'yı bırakacaksın. Eğer bırakmazsan buradan aşağı düşüp tahtalı köyü boylayacaksın." "Yok götüm. Ne saçmalıyorsun Petek sen Arda'yı istiyorsun diye benim Arda'dan ayrılacağımı mı düşündün. Bu bir kamera şakası falan mı." Kendimi hazırlamıştım. Ölecektim neyseki dileğim buydu."Tamam sen bilirsin canım benim." Eli ile beni itmişti. Uçurumdan aşağı düşüyordum sanırım gözlerim kapalıydı. "Venüs'ü niye uçurumdan attın. Salak mısın sen Petek." Bu ses bana biryerden tanıdık geliyordu. Gözlerimi açmıştım ve Petek'in yanında Bade'yi görmüştüm.

Yıldızlar Sönene Denk(Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin