Yıldızlar Sönene Denk(Tamamlandı)

10. Bölüm

Bu yolun sonu hiç kolay olmayacak...

V

Venüs 10 yaşına Bade ve Petek'in yaptığı yara izleri ile ve bıçak izleri ile girmişti. Bu olay Venüs'ü çok üzüyordu fakat belli etmiyordu. Çünkü daha fazlasını yaparlar diye korkuyordu. Yetimhanenin müdürü Venüs'ün her doğum gününde ona hediye alırdı ve mutlu etmeye çalışırdı. Annesini doğum gününde kaybetmişti ve o olayı hatırlamasın diye uğraşıyordu. Fakat boşuna uğraşıyordu Venüs bu olayı beynine iyice kazımıştı. Hayatı boyunca artık unutmayacaktı.

                                   🌟

Venüs Parlak'ın Anlatımıyla

Komadan yeni uyanmıştım ve onca şey yaşamıştım. Olayları anlamaya çalışıyordum fakat olaylar anlaşılmıyordu. Küçüklüğümün,hayatımın katili olan Bade benim kardeşim çıkmıştı."Nasıl. Neye dayanarak bunu söylüyorsun." Sanırsam önceki söylediklerimden dolayı kalbi kırılmıştı. Fakat umrumda değildi çünkü kendisi benim kalbimi çok kırmıştı. "Bu bir oyun Venüs ve biz bu oyunda iki piyonuz. Oyun nasıl ilerlemek istiyorsa öyle ilerliyo. Kendi kaderini kendin belirleyemiyorsun malesef. Oyun kuralları ne ise onlara uymak zorundasın." Kelime oyunu yapmıştı. Kelime oyunlarından bu yüzden nefret ediyorum."Anlayamadım." Gözleri parladı ve bana minik bir tebessüm etti. "Bu oyunu ben belirlemedim Venüs annem,annemiz belirledi." Sinirden bağırmıştım "O kadın benim annem değil!"  Bağırmamdan korkmuş olmalı ki geriye doğru iki adım atmıştı."Tamam o senin annen değil ve lütfen kısık sesle konuş Arda seni duyabilir." Sinirden güldüm."Kim duyarsa duysun umrumda değil Bade biliyor musun. Artık kendimden başka önemsediğim kimse yok bu dünyada." Birşey söyleyecekti fakat hemen söylemek istediğinden vazgeçmiş gibi duruyordu."Hızlıca sana bir özet geçip burdan gideceğim. Annem ben 4 yaşında, sen daha anne karnındayken beni yetimhaneye bıraktı ve bana 'ben sana kardeşini getireceğim kızım merak etme sen oyun oynayarak kardeşin ile kavga edeceksiniz bu oyunu sakın bozma' demişti ve ben buna uymak zorunda kaldım üzgünüm. Ne kadar özür dilersen azdır fakat sen yine beni affetneyeceğin için benlik bir sorun yok." Tam kapıdan çıkarken aniden"Çıkma" demiştim. Bana şaşkın şaşkın bakarken öksürüp konuşmaya başladım."Yani çıkma derken birşey soracaktım. Sen DNA testi yaptırdın mı peki?" Merak etmiştim ve merak etmemde aşırı derecede normaldi. Cebinden bir kağıt parçası çıkartıp bana uzatmıştı."Bunu yıllar boyu sakladım ve evet DNA testi yaptırdım. Elindeki kağıtta DNA testinin sonuçları var." Kağıdı açıp bakmıştım. Evet haklıydı Bade benim kardeşimdi."Ama bu yıllar öncenin DNA testi." Güldü ve küçük adımlarla yanıma doğru geldi."Merak etme onuda düşündüm. Sen ambulansın içindeyken saçından bir tel saç aldım. Neden benimle ambulansa bindin diye sorma öyle gerekiyordu. Hastaneye gelmişken tekrar DNA testi yaptırdım ve buda kardeş olduğumuzu ispatladı." Diyerek cebinden yine kağıt parçası uzatıp bana verdi. Bade çok karışık konuşuyordu. Kelimelerin yerlerini yanlış yerde ve anlamda kullanabiliyordu. Kağıdı açıp tekrar baktım. Allah kahretsin yine ve yine doğruymuş. Artık kabullenmem gerektiğini anlamıştım."Tamam sen kardeşimsin bunu anladım ama Petek nerde?" Geldik zurnanın zort dediği yere."Kaçtı." Allah kahretsin vol2." Nasıl olabilir. Ben evime nasıl gideceğim." "Seni sadece benim ve Arda mıydı o çocuğun ismi" "Evet sevgilim olac çocuk." "Evet işte o ve benim tanıyabileceğimiz biri yaratacağız seninle." Anlamamıştım."Anlamadım?" Güldü."Senin saçını tarzını falan herşeyini değiştirmemiz gerekecek ve sana sahte kimlik ayarlamam lazım. Bir komiserin yaptığı işlere bakın ya buna." Kapıdan çıkarken bana baktı ve konuşmaga başkadı. "Petek'e karşı dikkatli ol. Telefonunda benim numaram var arayabilirsin." Diyerek kapıdan çıkmıştı.

Kardeşimi bulmuştum ve sırada sadece annemi bulmak kalıyordu.