Barış Alper Yılmaz kurgusu. Ankara'da yıllar önce tanışan iki kişi. Yıllar sonra biri avukat,diğeri yıldız futbolcu oluyor ve kızın abisinin evinde tesadüfen karşılaşıyorlar. Avukat çok hatırlamasa da topçumuz unutamadığı duygularla dolu...
Sevgi: Biri ya da bir şeyi sıcaklık, ilgi ve özlemle bağlı olma.
Dün geceden sonra bu sabah inanılmaz enerjik uyanmıştım. Tam telefonumu alacakken bildirim gelmişti.
"Günaydın güzelim. Adliye günün bugün diye biliyorum. Ben bırakayım mı ?"
"Günayyddııınnnn. Olur bitanem ama yarım saat vermen gerekiyor bana "
"Her zaman beklerim seni. 6 yıl beklemişim yarım saat mi bekleyemeyeceğim. "
"Seni seviyorum 🤍"
"Ben daha çok "
Hemen kalkıp üzerimdeki enerji ve mutluluk ile hazırlanmaya başladım.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Nihayetinde makyajım ve saçım bitmiş topuklumu giyip çıkmıştım. Barış 'da her zamanki gibi beni bekliyormuş gibi o da çıkmıştı hemen.
"Bu ne güzelliktir aşkım. Adliye dünyanın en güzel avukatıyla karşı karşıya kalacak "
"Şımarıyorum beyefendi"
"Sen şımartılmaya layıksın hayatım"
"Bu arada aşkım benim adliyede işim çok sürmez 2-3 saat anca. Annem İstanbul'da. Biraz onunla vakit geçireceğiz. "
"Biliyorum. O yüzden sen çıkana kadar kısa bi idmanım var. Daha sonra seni alıp öğle yemeği yiyoruz. Eve bırakıyorum seni üzerini değiştirirsin büyük ihtimal . Ordan annen ile buluşuyorsun. Bende bizim çocuklarla."
"Ne ara planladın bütün bunları"
"Yıllardır tekrar hayatıma girmeni bekliyorum. Sensiz tek bir dakikayı boşa geçiremem Beste."
"Ya aşkkııımmmm "
Arabaya kadar sarılmıştım sıkı sıkı.
Adliyenin önüne geldiğimizde minik bi öpücük bırakıp vedalaşmıştım.
"Ararım ben seni gelirken. Dikkat et kendine"
"Tamam. Seni seviyorum "
"Bende seni seviyorum "
Arabanın kapısını kapatıp. Adliyenin kapısından girip duruşmanın olacağı koridora doğru ilerledim.
12.00
İşim bitmiş cübbemi koluma almış çıkıyordum. Adliyenin önünde Barış'ın arabasını görmemle sırıtmıştım. Çok seviyordum. Tekrar herşeyin toz pembe olduğu döneme girmiştim ve bu durumdan inanılmaz mutluydum.
Kapıyı açtığımda koltuktaki çiçek buketiyle karşı karşıya gelmiştim.
