Barış Alper Yılmaz kurgusu. Ankara'da yıllar önce tanışan iki kişi. Yıllar sonra biri avukat,diğeri yıldız futbolcu oluyor ve kızın abisinin evinde tesadüfen karşılaşıyorlar. Avukat çok hatırlamasa da topçumuz unutamadığı duygularla dolu...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"İstinye'ye mi geçiyoruz "
"Evet. Abimler geçmiş bile. Gözde mesaj atmış şimdi "
"Tamam o zaman. Ha bu arada bizi uyumlu mu giydirdin "
"Hiç fark etmeyeceksin sandım. Saol ya "
"Avukatım biraz gergin misin sanki "
"Yoo"
"Bişey mi yaptım "
"Hayatım nerden çıktı şimdi ki bu. Bişey olmadı hem. "
"Bilmem öyle geldi sanki "
"Düzgün bi kahvaltı yaparsak hiçbişeyim kalmaz sanırım. "
"Otururuz bir yere "
Yarım saat sonra İstinye'ye gelmiş bir yerde bişeyler atıştırmıştık.
Abimin uğramak istediği mağazalara girmiş abimle barışa birkaç istediklerini almıştık.
Daha sonra Can'a alışveriş yaptıktan sonra Gözdeyle bize gelmişti sıra. Önce siparişlerimizin olduğu mağazalara geçmiştik daha sonrada tatil için alışveriş yapmıştık.
Benim aldıklarıma Barış ve abim hangimiz ödeyecek yarışmasına girmişlerdi ama abim başarısız olmuştu tabiki. Bunun için bile sinirlenmişti Barışa.
Bazen inanamıyordum ona. Akşam yemeğinden sonra ayrılmıştık.
Barış'ın ısrarıyla 12 ye kadar film izlemiş, yarın idmanın var diye kızınınca evlerimize geçmiştik.
