"නෑ නෑහ්.. අම්මහ් මට හතිහ්... මොකද්ද මම කියව කියව හිටියේ..අහ්..හෙට උදේ හයට විතර මෙහෙන් යනවා. වැඩ තියෙනවා කරගන්න ඔෆිස් එකේ"
"ඔයා දවල්ට කාලද ඉන්නෙ චූටි දූ"
"ඔව් ...කවුද අම්මි අද එන්නේ"
"ආ..අද ඩිනර් පාටි එකක් තියෙනවා..ඔයා වොශ් දාලා එන්න එතකොට එයාලා එයි"
"කව්ද- අනේ මට බෑ අප්පා...මට මහන්සිත් එක්ක..මම නෑ කියන්න.... එක්කො මම මැරුනා වත් කියන්න අනේ. මට බැහ්..සද්ද නැතුව වලදැම්ම කියන්න"
අප්පච්චි එක්කන් ඇවිත් රුරීගේ ගෙදරට හැරෙන්න පාරට දාන කොට වාහනේ ටීක් ටීක් ටීක් ගෑව වෙලාවේ ඉදලා රුරීගේ අම්මව ඉස්සරහට හම්බෙනකල් තිබුන හදගැස්ම රුරීගේ වාහනේ ඈතින් එනවා එයාගේ කාමරේ ජනේලෙන් බලන් හිටිය මට ආයෙම දැනුනා.. එයා වාහනේ දොර වහල ගේ ඇතුළට ඇවිත් සාලෙ නතර වුනා.මම හිටියෙ එයාගේ කාමරේ..දොර යන්තමට ඇරලා.. ගෙදරට අමුත්තො එනවා කිව්ව ගමන්ම එයා එතනින් මාරු වෙලා උඩට එන්න ආවා..
මගෙ හාට් එක අප්පටසිරි වෙන්න ගැහෙනවා... එයාගේ කටහඬ ඇහුන වෙලාවේ ඇස් වලට ආව කඳුලු මම එහෙමම පිහදාගත්තා..මොකද එයා එයාගේ කාමරේට එනවා...!
කාමරේ කර්ට්න්ස් දාලා නිසා අඳුරු වුනාට බැහැගෙන යන්න ලෑස්ති වෙන ඉර එළිය නිසා ලාවට රත්තරන් පාටක් කාමරේට එනවා... රුරී කියව කියවම ඇවිත් කාමරේ දොර ඇරියා...තත්පර ගානක් එහෙට මෙහෙට වෙවී හිටියත් එයා එක පාරටම කාමරේ මැද නතර වුනා...මම හුස්මවත් ගත්තෙ නෑ...ඒත් එයා දෙපාරක් විතර හුස්ම ගත්තා හරියට සුවඳ බලනවා වගේ... මට ටිකක් බයත් හිතුනා එයා හොරෙක් කියලවත් කෑගැහුවොත් එහෙම කියලා..එහෙම වුනොත් මම අම්මටයි අක්කටයි කියලා දුවව හොරකන් කරන් යන්න ආවේ කියලාවත් කියනව...
"ලෙතුවි....?"
මම ඒ වගේ දෙයක් කොයිවෙලාවකවත් බලාපොරොත්තු වුනේ නෑ...මම තවත් හුස්ම අල්ලන් හිටියේ නෑ ඒත් ඒක නිකන්ම මගෙන් මගෑරිලා ගිහින්...
"....ඔයා ද ?"
එයාට මාව නොපෙනුනාට මට එයාව පේනවා..මම රුරී ගේ ළඟට ඇවිත් පුලුවන් උපරිමයෙන් එයාව බදාගත්තා... මට එයාව කොච්චර මඟහැරිලද...මගෙන් කිසිම වචනයක්වත් එළියට එන්නෙ නෑ .මට කියන්න දෙයක් මතක් වෙන්නෙත් නෑ ඒත් මම දන්නවා මට කියන්න ගොඩක් දේවල් තියෙනවා කියලා..
YOU ARE READING
පිහාටුවක්... | GL STORY | COMPLETE
Romanceඅවුරුදු ගානකින් මූණට මුණගැහිලා නැති ඒත් අපේ පන්තියේ නාමලේඛනයේ නම තියෙන ඒ වුණත් නැටුම් කාමරේට වෙලා ඉන්න බණ්ඩාරනායක එහෙම නැත්තන් වින්ඩි එහෙම නැත්තන් නේවින්දි ඒවත් නැත්තන් එයා කවදාවත් පාවිච්චි නොකරන රුරී කියන්නේ ඒ 'සමහර මිනිසෙක්' වෙන්නෝනේ..මොකද පොඩි ක...
