Aden

7. bölüm

Ateş Akayın sözleriyle kala kalmıştım.
Ateş:
-Neden abine abi demiyorsun? Ve ya neden bizden çekiniyorsun?

Gerçekten bunları soruyor muydu? İnanmak istemesemde gerçekti. Beni bırakan onlar değil miydi, benden nefret eden insanlar onlar iken?

Aden:
-Çünkü yabancısısınız?(alayla söylemiştim)
Ateş:
- yabancı?
Aden:
-Evet yabancı
Ateş:
-Biz senin öz abileriniz öz ikizin tanıştırmak istedim.
Aden:
-Ona bakılırsa kan bağı önemli değil ki can bağı olan kardeşlerim var.
Ateş:
-Bak Aden bundan sonra bizimle kalmak zorundasın Anlıyorsun değil mi?
Aden:
-Bakın zorunda değilim ayrıca benden nefret ettiğinizin de farkındayım. 18 yaşına girdiğim gün giderim tekrarda kusura bakmayın.

Ateş bey arrtık sinirlenmeye başlamıştı. Fark ediyordum. Bu sefer sinirle konuştu:
-Bak Aden artık sinirlenmeye başlıyorum. Sen bir yere gidemezsin sen benim kardeşimsin.

Artık gözlerimin dolmaya başlamıştı,ellerim titriyordu ama kendimi bir an önce sakinleştirmem gerekiyor. Yoksa ilaçlarım yanımda yok ve buralarda eczane bulmakta kolay değildi. Hiçbirşey kolay değildi. Ben sabaha kadar ağlarken yoktu. Yine olmasin.

Okulda herkes beni kimsesiz diye bilirken, Ege tarafından korunurken ikizim yoktu. Olmasın.

Hastalandığımda kimse yoktu. Olmasınlar işte. Aren hastalandığında dört dönüyorlardır eminim. Hızlıca elimin tersi ile göz yaşlarımı silip:
Ben sizin kardeşiniz değilim. Ben hatayım.

Yazardan

Ateş Adenin titrediğini görünce bir küfür savurdu. Kardeşi hem ağlıyor hemde titriyordu. O sırada kardeşlerinin onlara doğru geldiklerini gördü.

Aren:
-Abi Adene noldu
Ares:
-ABİ ne dedin ona? Kriz geçiriyor
Ateş:
-Kriz mi?
Ares:
'Evet, ne dediysen artık. Aden güzelim sakin ol.
Aden:
-Git git git hayır ben değilim. Ben yanlızım. Abilerim yok. İkizim yok. Ege var abim olarak. Ece var. İkizlerim var.

Ares bunları duyunca şaşkınlığına engel olamadı. Aden i kucağına alarak kendi hastaneleri götürdü. Serum takarken konuşmaya başladı:
-Abi gerçekten ne dedin?
Ateş:
-Ares kes sesini ne olduğunu anlat
Aren:
-Abi Aden iyi dimi ciddi birşey yok

Ares kardeşinin sorusunu yanıtsız bırakarak;
-Abi Adenin hastalığı mı vardı?
Ateş;
-Bildiğim kadarıyla yoktu ama biz gittikten sonra olabilir mi?

Ares alayla gülmeye başladı,
Kardeşimi önemsiyormuş gibi yapma be abi, burdan bakınca kimin ne olduğu belli oluyor.

Aren kendi şokunu atlatamamıştı. Bugün ona çekingende olsa soru sormuştu Adeni. Ama onu o an titrerken daha sonra ise baygın görünce yine pişman olmuştu. Adenin bu tavırları pişman ediyordu.

Ateş gerçekten pişmandı. Gerçekleri çok geç anlamıştı. Zeynep Ecrin yüzünden (kuzenleri), kardeşini evden yollamıştı. Kardeşine nefret kusmuştu.

Adenden

Başım çok ağrıyor. Gözlerimde sanki tonlarca yük var gibi hissediyorum. Gözlerimi açınca hastanede olduğumuzu ve tam kadro karşımda durduklarını fark etmem uzun sürmedi.
Ares:

-Abicim iyi misin güzelim

Konuşmak istemiyordum. Genelde böyle olduğmumda konuşmazdım. Bitek beni o anlardı. Aslında 3 senedir böyle ama bitek o beni bırakmamıştı. Arada beni koruduğunu hissediyorum. Uzaktan da olsa bana sahip çıktığını fark ediyorum. O yüzden Ares abime cevap olarak kafarım olumlu olarak salladım.

O kişi

Evet yine miniğim hastanedeydi. O Ateş yüzünden. Aklımin bir köşesine onun yüzünü dağıtmayı yazdım. Onun yüzünden hatta onlar yüzünden acı çekiyordu benim güzelim. Belki banada kızgın ama onu hep korudum. Velayetini bilerek almadım. En yakın zamanda onu yanıma alıp gidicez.

Hello. Bölüm nasıldı? İçıme pek sinmedi ama atayım dedim. Yarın sınav haftam resmen başlıyorr. Yazim yanlislari icin kusura bakmayinnn