Aden

4. Bölüm

  Yazardan-3yıl önce-
1 hafta kadar önce Asim Akay öldü.

Evet herkesin önünde eğildiği isim ölmüştü. Ateş evin en büyük abisi olmasından bütün kardeşlerinin (Aren'in) velayetini aldı, yani öyle gösterdi.
Aden tek kız kardeşinin velayetini almadı.
Tabi bunları Ares bilseydi o da kız kardeşinin velayetini alırdı ama abisi sağolsun gizli gizli yapmıştı.
Annesi Meliha Hanım zaten çocuklarını sevmezdi, Asim bey ile de parası için evlenmişlerdi. Normalde nafaka almayı planlıyordu ama çocukları olunca onları engel olarak görmüştü.
Ateş en sert çoçuğu kimseye eyvallahı olmayan evladı,
Ares sert olan hiç birbir kadına güvenmeyen masum çocuk peki ya ikizlerimiz  Aren abileri sayesinde dışarı sert görünen içinde duygusal olan çocuk ama Aden; sessizliğe mahkum edilmiş kızım.
Aden güzelliğiyle dikkat çekerdi susmaz hakkını en sonuna kadar savunurdu. Ama eskiden Asim bey öldükten sonra herşey değişti. Annesinin piskolojik baskıları, ve akifin şiddetleri tehditleri yüzünden ağzını açamayan kıza dönüştü. Abilerini hep arardı,merak ederdi. Abileri ise ona sadece para yatirmak isterdi. Aren sadece kardeşinden ayrılırken, abileri ona hem anne hem baba olmuştu, ama ikizi kendi kendine yetti hep.
Meliha hanım eşi ölür ölmez taşınmıştı. Bir vakit sonra Ateş artık Adeni yerine götürme vaktinin geldiğini düşündü.
-Aden tüm eşyalarını hazırla abicim
Aden:
-Neden abi?
-Abicim annenin yanına gidiceksin
Aren:
-Abi ne diyorsun ya, neden gidiyoruz?
Ateş:
-Aslanım sen gitmiyorsun, Aden gidiyor.
Aden:
-Abi şaka mısın sen ya(sona doğru sesi yükselir)
Ateş:
-ADEN! sesini kıs ben kısmıyım. Ayrıca Arenin velayeti bende ama seninki yok illa gidiceksin.
Ares:
-Oooo gençlik noluyor ya
Aden:
-sevgili abiciğine(!) sor ben gidiyor muşum da.
Ares:
- harbi noluyor?
Aren:
-Nolucak abi ya Ateş abim Aden i o kadının yanına yollayacağım diyor.
Ares:
-Abi sen Ciddi misin ya NE DEMEK ONUN YANINA YOLLARIM!
Ateş:
-Yollarım değil direk yolluyorum. İtirazı olan......... bende öyle düşünmüştüm
-Aden git hazırlan
Aden:
-Benim itirazım var nolucak?(meydan okurmuş gibi söylüyor)
Ateş:
-nolucak mı?(tek kaşını havaya kaldırıyor)
Aden:
-evet nolucak?
Ateş:
-Evden olucaksın, ikizinle bir daha görüştürmem, daha saymama gerek var mı?
Evet Ateş Akay dediğim dedikti blöf yapmaz ne dediyse hakkını verirdi.
Aden:
-Benden nefret mi ediyordun da direk yollama şekillerine girdin Ateş bey
Ateş:
-evet. Bizi utandırıyordun kilona bak, yüzün sivilce kaynıyor, babam sana hiç bir zaman gerçeği demedi ama çocuksun(14 yaşında) nankörsün. Aren'de farklı düşünmüyor.
Aden Aren e dönüp:
- gerçekten benden utanıyor musun?
- daha doğrusu utanıyor muydun?
Aren:
Aden bak gerçekten-

Aden hem alkışlayarak hemde sözü keserek
-TAMAM anladım. Eee Ares abiciğim(!) Senin benim hakkımda ki kötü yorumlarını alabilir miyim?
Ares:
-Helal olsun abi. Hele sen Aren Lan Bu Kız Senin İkizin lan. Abi sana ne demeli o senin kız kardeşin kız. Ona birşey olsa üzülmiycekmisiniz. Aden ben senin her zaman yanındayım abicim ve gitmeyeceksin.
Ateş:
-Ares kes sesini Aden gidicek bu evden
Ares:
-abi napmaya çalışıyorsun?
Ateş:
- karışma Ares son kez uyarımı yapıyorum eğer Aden burdan annesinin evine gitmez ise, yurt dışına yollarım hiç konuşamazsın

Ares yutkundu.
Ateş:
-bende öyle tahmin etmiştim
Aden:
-unuttun mu Ares abi Ateş beyin yanında boynumuz kıldan incedir(alayla söylüyor)
Ateş:
ADEN KAPA ÇENENI SON KE-
Aden:
KAPAMIYORUM YA KAPAMIYORUM  bunları yüzüme söyleseydinya,(arene dönüp) ya sen, sana ne diyim hani ikizdik biz senle. Kan bağı olarak ikizizde ama hiç can bağı olarak ikiz olamamışız onu anladım....
Ateş:
Aden sus artık! hazırlan,seni götürelim.(kardeşlerine dönüp) gelmek ister misiniz?
Ares:
Abi sen gerçek misin? ya tabiki gelicem, KARDEŞimi bırakmaya
Ateş:
Ares sabrımı sınamayı kes binin arabaya gidiyoruz.(dişlerinin arasından söyler)
Saatler geçer ve Halime hanımın evinin önünce gelirler.
Aden ne kadar hep cırlar ,asla susmayan birisi olsada hayatında olan bu değişiklik onda da etki etmişti yani kimde etki etmez ki

Aden eve girmeden önce Ateş in ayaklarına kapandı ve ağlayarak:
Abi yalvarırım verme, beni bırakma lütfen ,yapamam, bak kilo veririm, evden dışarı çıkmam, lütfen, yalvarırım abi (burnunu çeker) lütfen yalvarırım

Ateş duygu barındırmayan gözlerle bakınca bu sefer
Ares abisine döndü:
Abi lütfen sen bırakma beni YALVARIRIM lütfen lütfen bırakma gerçekten ağzımı açmam susarım.
Ares abisi Adenin yanına gidip çöktü
Ares:
- Adenim ,güzelim,bebeğim ben seni bırakmam ki; seni arayacağım, tatillerde sen geliceksin,he olmaz mı güzelim ben de gelirim??

Aden hıçkırarak ağlarken bir yanda da sayıklıyordu*beni bırakmayın  lütfen ,yalvarırım...* Ares içinde bir burukluk olmasına rağmen engelleyemedi peki ya Aren nolucaktı?
Aren çok pişmandi hele, tüm yol bunları düşündü Adeni bırakıp geri İstanbul a doğru yola çıkmışlar idi. O sözleri Aden duyunca gözlerindeki ışığın kırıldığını gördu ama sustu o da çocuktu(Aren ve Aden 14 yaşında burada)

YAZARDAN ŞIMDIKI ZAMAN~

İstanbula az bir vakit kalmıştı. Aden uykuya dalmış masum masum uyuyordu ama kime göre neye göre....
Aden bilinç altındaki kabuslarla yaşayan biriydi. Bazen doğmasaydım,ailem rezil olur mu? diye düşünüyor;bazen ise  Aren gibi olsaydım ne değişirdi diye kafa yoruyor idi. Ares kız kardeşini görünce huzursuz uyuduğunu anladı ama üstünde durmak pek istemedi.
Ares:
-Abi ileride bir benzinlik var orada dursana yiyecek birşeyler alalım ikizler acıkmıştır.
Ateş:
-tamamdır koçum az sonra dururum.
Aren ise hayaller aleminde takılıyordu online alışveriş yapmak,ikiz kombinleri almak istiyordu, fakat ya Aden onu istemezse düşüncesinden çıkamıyordu.

Bu kadardı okuduğunuz için teşekkür ederim yarında bölüm yazmaya çalışacağım. 831 kelime yazmışım umarım beğenmişsinizdir. Satır arası yorum yapmayı ve vote atmayı unutmayın bu arada yazım yanlışları için kusura bakmayin.....