KIRMIZI PERDE (ayna serisi 1)

7. Bölüm

BU KİTAPTA BAHSİ GEÇEN KİŞİ,KURUM VE OLAYLAR TAMAMEN KURGUDUR.GERÇEKLİĞİ YANSITMAMAKTADIR.

Büge

Ders vakti gelene kadar oturup ağladım.Tek yaptığım şey buydu. Hiç bir şey düşünmeden sadece ağlamak.Artık vakit yaklaşınca lavaboya gittim kendimi serin suyla sakinleştirmeye çalışırken bir zamanlar en yakın arkadaşım olan kız geldi. Öykü belası.

Küsme sebebimiz çok trajikomik bir şekilde Doğan. Doğan'ın bana bu zamana kadar nasıl davrandığını bilmiyordum. Dikkat etmemiştim,demekki bana davranış şekli birilerini rahatsız etmişti.

Onunla yattığımı ima etmişti. Sevdiğim adamı elimden almaya çalışıyorsun demişti. Bende o günden sonra konuşmayı bırak suratına bile bakmamıştım. Gözümden düşen biri bir daha asla gözüme giremez.

Yaptığı bu çirkin ithamlar iyice çirkinleşince dövüp acillik ettim. Tabii o da boş durmamış anında gidip darp raporu alıp beni şikayet etmişti. Kesinlikle pişman değilim. Tekrar olsa yine yaparım. Ellerime sağlık oh olsun ona.
O boş durmuyorsa bende boş durmadım,hakaret davası açtım.
Mahkeme ise sadece bana bir miktar para cezası verdi. Yoksa bu durumdan asla sıyrılamazdım.

Doğan ise ikimizi de ayrı ayrı çağırmıştı. İkimizi de dinledikten sonra tabii ki bana hak vermişti mahkemede de benim aleyhimde tanıklık yapmıştı. Öykü'yü kurstan atmaya çalışmıştı ama atamadı ne yazık ki çünkü annesi para karşılığı yönetim kurulunu ikna etti. Doğan bunları öğrendikten sonra gözümün önünde küplere bindi,etrafta ne varsa kırmaya dökmeye başladı
Hiç birimiz onu tutamadık.
En sonunda bütün kurul üyelerinin tazminatını ödeyip kovdu, Öykü'nün annesi milletvekili olduğu için yeni kurul üyeleri ise onu kovmak konusunda ikileme düştüler
Sadece tek bir hata yaparsa kovma kararı aldılar.
Hata yapmadığı,hareketlerinde çok titiz davrandığı içinde bir türlü kovamadılar

Ellerimi yıkadıktan sonra dışarı çıkarken aniden önüme geçip yolumu kesti. Ellerimi yıkarken yakıcı bakışlarını üzerimde hissediyordum.

"Ne oldu minnoş" Boyu benden uzun olduğu için bana yukardan bakıyordu. Ayar oluyordum onun bu en havalı benim triplerine

"Bir şey olduğu yok. Çekil önümden" onu hafifçe itmeye çalışsam da çekilmedi hatta ileriye giderek çenemi avuçları arasına aldı "oy ağladın mı minnak" eline vurdum,vurunca elini çenemden çekti "seni tekrar dövmemi istemiyorsan çekil önümden" dudaklarımı büzdüm tıpkı onun gibi "Bu sefer anneciğinin verdiği paralar da kurtarmaz seni" şuh bir kahkaha attı "eh seninde babacığının verdiği paralar kodese tıkılmanı engellemez" babam benim için bir sürü avukat bulmuştu ve o dönem avukatlara bir servet ödemişti.

Bende onun gibi kahkaha attım "yazık,acıyorum sana.Senden hoşlanmayan hatta nefret eden birine hatta sana asla karşılık vermeyen birine karşı sevgi besliyorsun,evcilik hayalleri kuruyorsun gerçekten yazık."

Beni mecbur bıraktığı için onu damarından vurmuştum

Bende bunu fırsat bilerek derse geçtim

Derse girdiğimde Doğanın gözlerindeki kırgınlığı görmüştüm. Bana çok kırgındı
Ama beni görür görmez kırgınlığı yerini endişeye bırakmıştı. Hiç kimseyi umursamadan yanıma geldi,çenemi havaya kaldırdı "iyi misin sen" burnumu çektim "iyiyim,merak etmeyin" cık cıklayıp kafasını olumsuz bir şekilde salladı "hayır iyi değilsin gözlerin kan çanağı gibi çok mu ağladın" eğildi "şuan merak ettiğim tek şey sensin" üzerimizdeki bakışları hissedebiliyordum. Onun dokunuşu hala yakıcıydı "birazcık ağlamış olabilirim" gözlerini kıstı
Şüpheci bir şekilde bakıyordu bana "birazcık mı?" Kendimi gülümseye zorladım "evet,birazcık" ben gülünce o da güldü. Ellerini çekince gelen soğukluk hissi beni rahatsız hissettirmişti. Etrafıma baktım. Tam da tahmin ettiğim gibi herkes bize bakıyordu,boğazımı temizledim  "derse geçelim artık" o da benim gibi etrafına bakındı "Bence de" kendini toparladı
benden uzaklaştı "Haydi derse geçiyoruz" onun sesiyle herkes dikleşti.