NERDESİN?

(13)

(Yiğitin anlatımıyla)

Hastanede odasında oturmuş gerginlik içinde Yıldızı izliyordum.

Normalde çabuk sinirlenen biri değilim ama Ateşin, Yıldızı yanımızda tutma sebebini anlayınca kafayı yemiş ve önüme geleni yumruklamıştım.

Hastaneye geldiğimizde Yıldızın ateşi çoktu ve sayıklıyordu o yüzden direkt tedavi altına almışlardı.

Şu an ise uyuyor muydu yoksa baygın mı emin olamadığım bir şekilde yatıyordu.

Uyurken çok güzeldi.

Bu aklıma gelen düşünceyi hemen kaldırırken odaya Halil girince biraz gerildim.

Yanımdaki sandalyeye oturdu ve elini Yıldızın alnına koydu ateşine baktıktan sonra "Ateşi var ama eskiye göre daha iyi" diye mırıldandı.

Başımı sallayarak dediğini onayladım.

Söyleyeceği şeyden pek memnun olmayacağını belirten bir ağırlıkla bana döndü ve kendinden emin ama bir o kadarda huzursuz bir şekilde konuşmaya başladı.

-Yıldızı her zaman koruyamam, okuldayken yanında olamam ilk defa birinin yanında gerçekten gülümsediğini gördüm, sana güveniyor ve  her ne kadar istemesemde sana bunu söylemem gerek.

Durdu derin nefes aldı ve ağzından zorlukla kelimeler çıktı;

-Yıldız'a ben olmadığım zamanlardan sahip çık sana emanet, ama bir güvenini boşa çıkarttığını göreyim işte o zaman bu kadar güzel konuşmam ve kelimelerin değil kollarımın gücünü kullanırım.

Dedi. Ve Yıldıza bir daha bakıp dışarı çıktı.

Halille Yıldızın arasında nasıl bir bağ olduğu gerçekten merak ettim.

Ben düşüncelere dalmışken Yıldız'ın mırıldandığını duydum "Anne gitme özür dilerim" diye mırıldanıyordu usulca yanına yaklaştım.

-Kimse senden gitmicek sakin ol.

Diye kulağına doğru mırıldandım.

Yıldızın nefes alış verişleri biraz daha sakinleşince ayağa kalttım ve hastenenin dışına çıktım.

Ateş ve Kaanın konuştuğunu gördüm;

-Yıldız iyileştikten sonra ne yapıcaz.

Dedi Ateş.

-Kardeşin olduğunu düşünüp aramıza alan sensin Ateş.

O esnada yine sinir patlaması yaşamamak için sohbetlerine katıldım;

-Ya siz ne istiyorsunuz Yıldızın hayatından anlamıyorum.

Ateşle Kaan bana döndüler ve Kaan tam ağzını açıp konuşucaktı ki Halil yanımıza Yıldız uyandı diyerek gelince sözü yarım kaldı hızlıca Yıldızın yanına gittik.

Etrafa korku dolu bakışlar atıyordu tedirginliği her halinden belliydi.

Ben espri yaparak moralini düzeltmeye çalışırken odaya giten hemşireyle ortam buz kesti.

Ve korkulan oldu Yıldız bir anda çığlık atarak hastane koridorunda kaçmaya başlayınca peşinden koştum.

En sonunda Yıldızı yakalayınca yanımıza gelen hemşirelerden biri sakinleştirici iğne yapınca Yıldız yine kabus dolu rüyalara daldı.

Hastanelerden korktuğunu bildiğimiz için yine bu durum tekrarlanmasın diye en yakın eve yani Kaanın evine gittik.

Yıldız yine yol boyunca kabus gördü ve ben her kabusunda sakinleştirdim.