20. BÖLÜM : SEN GERÇEKSİN

157 15 46
                                    

Öncelikle, nasılsınız bakalım? Keyifler nasıl? Ay ben iyi değilim, hele ki şu on dokuzuncu bölüm beni bitirdi. Ağlaya ağlaya yazdım, cidden.

Neyseeemm, on dokuzdan devam edecektim ama baktım ki çoğu şeyi yazmışım, dedim o zaman sırada yirminci bölüm vaaarr!!!

Ama bir şeyden bahsetmek istiyorum, embv_00 canım ablamın yazdığı mükemmel bir kitap var. Bende severek takip ediyorum, eğer sizde okumak isterseniz vakit kaybetmeyin derim. Bolca smut sahnesi de mevcut olacaktır yakında.
Instagram: fansaalyaa

O zaman bölüme geçelim.🌺

~ Mardin'den devam...

Haraptı, bitikti, bitmişti. Aşk adamı ya sevgiden delirtirdi ya da özlemden, onunkisi özlemden idi. İnliyordu, akşamları ağlamaktan gözleri kan çanağına dönmüştü.

Anlaşılmıyordu, kendini kimseye anlatamıyordu.

Kendini sadece bir tek kişiye adamıştı, uğruna ölümü göze aldığı, uğruna ailesini karşısına aldığı kadın... Karısı...

Gitmişti ama, ben artık bu hayatta olamam deyip bitirmişti kendini.

Yapma diyemedi adam, yapma sevgilim her şey yoluna girecek diyemedi.

Yine keşkelerde boğuldu.

"Ah karıcım hatırlıyor musun ilk yurt dışına çıktığımız zamanı?"

Yine kendini bulmak istediği yerdeydi. Günlerce evde kitli kalmıştı da yine de bir şey kaybetmemişti kendini bulmak istediği yerden.

"Hatırlıyorsun değil mi?"

Kahkaha attı, mezarlıkta elindeki papatyaları tek tek mezara yerleştiriyordu. Mezarlıkta ağlamazdı genelde, tabi bazı istisnalar dışında.

Sesini duymaya, bakışlarını görmeye muhtaç olunca yalvarıyordu. Ağlayarak mezar taşına sarılıyordu.

"Orda bile aynıydın ya"

Elindeki çiçekleri tek tek aynı hizzada dizdi, sonra etrafına bakındı ve acaba dedi, acaba biri var mı? Buraya evden kaçarak gelmişti çünkü. Odaya uyumaya diye çıkıp bir gece vakti evden çıkmıştı.

"Yapma böyle ama, bak bana. Ses ver sevgilim. Sen varsın sevgilim, sen gerçeksin. Onlar anlamıyor bizi, ben anlıyorum ama, yeter değil mi?"

Telefonunu çıkardı ve hep güldükleri o videoyu açtı. Videoda Hivda ve Dılda vardı.

"Yenge bak son kez söylüyorum in ordan!"

"Dılda yengem sen abini çağır ben inenem burdan çok yüksek bura."

"Abiii!"

"Burdayım ben abicim, noldu?"

"Ya baksana inmiyor yengem."

ZAMANSIZ AŞK (TÖRE)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin