Araba o kadar hizli gidiyorduki agaclar resmen gorunmuyordu.ama onlarin tek bir odagi vardi.minu...
Kizin gozleri kapaninca hepsi deliyr dondu ozellike chan.sevgilisine yeni kavusmusken onu kaybetmek ona cok agir gelmisti.
Minho olabildigince hizli suruyordu.hastaneye gelince chan disinda hepsi inip bagirmaya basladi.chan arabadan kiz arkadasina zarar vermemek icin yavasca iniyordu.
"Doktor yokmu!"
"Insan oluyo burda!"
"Lutfen biri gelsin!"
"Yardim edin!"
"Burada,arabada!"Hemsireler ve daha birsuru kisi bu seslere karsilik olarak kosarak ellerinde sedyeyle geldiler ve ayakta dikilen chanin elinden kizi alip sedyeye koydular ve hizlica hastaneye girdiler.cocuklar son gaz peslerindeydijeongin sedyeye tutunup ilerlerken changbin gelip onun sedyeyi tutan ellerini cekti.boyle daha yavasti cunku.kendine cekip sarildi en kucuklerine.jeongin bu tepkiyi babasindada vermisti.ayni duygu farkli insanlar.zaten psikolojisi yeni duzelmisken geri yikilamazdi.buna abileri izin vermezdi.hepsi mahvolmustu ama icinde yasayan tek chandi.ameliyathane kapisinin onunde yere diz cokmus duruyordu.ne agliyor ne konusuyor.sadece yere odaklanmis bir sekilde bakiyordu.yuzu bir kaya gibi sert bakiyordu.sanki sinirlenip o kaya patliyacak ve yeri parcaliyicakti.ama yapmazdi o icinde yasardi acisini.kardeslerin en buyuguydu ve onlarla ilgilenmeliydi.o kotu olursa onlarda kotu olurdu.ve bunu istemezdi.alismisti zaten boylesine.hep icinde yasardi.mutlulugunu,huzununu,saskinligini,telasini ve daha diger duygularida...
3 saat gecmisti ama hala haber yoktu.ne cikan var ne giren.hepside sadece duruyordu.uyumamislardi,uyuyamazlardi.korkuyorrlardi.ya o onlar uyurken giderse bu hayattan.bu daha kotuydu.ama onlar inaniyordu.minu onlari birakmazdi.ama ya birakirsa?ya bu hayattan biktiysa ve istemiyorsa yasamak?bunu dusunmuslermiydi?hayir,sadece changbin.o dusundu cunku ilk o sahit oldu.tacizine,o pavyondaki haline,mahvolmus haline ve kedisine bakisina.ve yasamasada anliyordu ister istemez.gormek kotuydu ama yasamak dahada kotuydu.o gordugunde kotu oluyorsa minuyu dusunemiyordu.ve bunlarin sadece bildigi kadari olmasina ve buz daginin daha gorunmeyen yuzunun daha buyuk olduguna deliriyordu.bunlar bile berbatti ama bilmedikleri...
***
Ameliyathane kapisi acilinca hepsi olduklari yerden kalktilar ve kapidan cikan adamin yanina kostular.adam ilk sasirsada normale dondu.
Doktor-hastamiz buyuk bir ameliyatdan gecti o yuzden ameliyat cok zordu ama basarili sonuc aldik.gecmis olsun
Hepsi bu mutlu habere sevinererk birbirlerine hele hele jeong ve chana sarildilar.
Chan-yanina girebilirmiyiz
Doktor-suan daha yeni ciktigi icin olmaz ama 1 saat sonra olur.birde iki tane refakatci olmali kim olur
Jeongin-ben ve chan hyung olur
Doktor-tamam asagidan refakatci karti alin sonra siz 1 saat sonra girersiniz.
Hyunjin-tamam dir hersey icin tesekkurler.
Doktor-her zamanDoktor yanlarindan aytildi vd jeonginle chan asagiya inip karti almak istediler ama bulamiyorlardi.herkes onlari ayri bir yere yonlendiriyordu.kafalari iyice karismisti.en sonunda bir tane doktor gorduler ve ona sormaya karar verdiler.doktoru durdurdular.
Chan-acaba refakatci karti nereden aliniyor
Doktor2-surdaki sekreterden aliniyor
Jeongin-cok sagolun tesekkurlerAdam basiyla onayladi ve ikili adamin gosterdigi yere gittiler ve sonunda karti alip boyunlarindan gecirip taktilar.hemen minunun yanina gittiler.nerdeyse bir saat olmustum.digerleri gidip onlara kiyafet getirdiler ve vedalastilar.zaten yarin gelicekleri icin gittiler.onlarda bir sat dolunca bir hemsire geldi ve onlara kapiyi acip geri gitti.ikiside iceri girince masumca uyuyan bir minu buldular.kalmak icin yer ayarlayip yerlestiler ve minunun uyanmasini beklediler...
Canlarim uzun zaman oldu ama dedigim gibi boyle olur artik.cunku ramazanda oldugumuz icin biryerlere iftara gidiyoruz birde bugun babaannemlerdyiz yani hic oturamiycam.bolumler boyle gelebilir,opuldunuzz💋💋💋
ŞİMDİ OKUDUĞUN
happy house
Non-Fictionminu'nun babasi bir sirket sahibiydi ve herkes onu iyi bilirdi ama evde minunun yasadiklarini kim bilebilirdi...sadece hayatinda lusea,tausho ve neyan'a guveniyordu