Düşman takımlar...🌶🌶smooth operator/carlos sainz

.4.aynı ev

THE WİNNNNEEERRRRR 😮‍💨 smooootttthhhh operatoorrrrrr 🌶 ausgp birincisi carlosum(başlamadan söyleyim dedim 😻)

****

"tanışmış kadar olduk biz zaten. memnun oldum irem."imalı imalı gülümseyip kıllı elini bana doğru uzattı.(hoş bi tabir değil ama kıllı)

bende onun gibi gülümseyip uzattığı elini sıktım."ben de memnun oldum Carlos."

"irem çıkışta benimle geliyorsun bi itirazın yoktur umarım."

"bu sefer yok. seninle gelirim."sonuçta aynı eve gidiyorduk ve paramı, her gn taksiye binerek harcamak istemiyordum.

"güzel."carlosa döndüğü sırada ben de dışarıyı izlemeye başladım. "sen antrenmana kalıyorsun, sonra kendin geliceksin o zaman"dedi sorarcasına.

Carlos"aynen. "dedikten sonra garip bi şekilde yanımızdan ayrıldı.charlesa, "neyi var bunun?" dercesine baktığımda omuz silkip işine geri döndü.ben de, işten kaytarmaya çalıştığımı düşünmesinler diye hızlı adımlarla ofise döndüm.

auselin çıkma vakti geldiğinde, benimde ayrılabileceğimi söyleyip gitti. charlesın kaçta çıkıcağını bilmiyordum bu yüzden yanına gitmek için hazırlandığım sırada telefonumdan bildirim sesi duyuldu. tanımadığım numaradan mesaj gelmişti.

"selam irem ben charles. numaranı beyzadan aldım. benim işim bitti eğer sen de hazırsan çıkabiliriz." numarayı kaydettim.

"hazırım ben, senin ofise mi geliyim?"

"gerek yok. ben otoparkta bekliyorum seni"

"tamamdır geliyorum."mesajımı beğendi bende otoparka doğru yürüdüm. vardığımda charles dediği gibi beni siyah ferrarisinin yanında bekliyordu.beni görünce sürücü koltuğuna oturdu bende yanındaki yolcu koltuğuna oturduğumda arabayı çalıştırıp otoparktan çıktık.

"ilk iş günün nasıldı bakalım?"

"beklediğim kadar zor değildi.tabi bu ilk gün için geçerliydi ama olsun güzeldi."

"sevindim adına."yolun geri kalanında konuşmadık. kısa bir süre sonra eve varmıştık. arabadan inip charlesı da bekledikten sonra beraber eve girdik. odama çıkıp hemen duş aldım. üstüme siyah bol bi tshirt altıma da siyah biter short giyip auselin, çıkmadan önce verdiği belgelere göz gezdirdim. mideme, gün boyu ofiste içtiğim kahvelerden başka hiçbir şeyin girmediğini fark ettiğimde bir şeyler atıştırmak için aşağı inmeye karar verdim. daha sonra detaylı incelemek için belgeleri masaya bıraktım.

mutfakta yine ayferi görmüştüm. dolabı açtığımda amacımı anlamış olucak ki

"yarım saat sonra beraber yemek yiyecekler onlara katılmak istemez misiniz?"ayferin söylediklerini düşündüm ve beklemeye karar verdim.

"tamam o zaman beraber yeriz.hazır olunca beni çağırır mısınız rica etsem?"gülümseyerek sordum.

"tabii ki. haber veririm irem hanım." hanım demekten vazgeçmeyeceğini anladığımda uğraşmayı bırakmıştım. odama çıkıp biraz çalıştım ve georgela bugün hakkında konuştuk. ne kadar olduğunu bilmediğim bir süre sonra kapım çalındı ve Ayfer yemeğe inebileceğimin haberini verip çıktı.yemeği bahçede yiyorlardı. beyza masada yemek yemeye başlamıştı. charles ise bahçede telefonla konuşurken dolaşıyordu. masaya yaklaşırken charlesın konuşmasını duymuştum.

"ne zaman hallolur abi?" beni ilgilendirmediği için devam ettim ve beyzanın yanına oturdum. ardımdan charlesta beyzanın karşısına oturduğunda Ayfer tabaklarımızı getiriyordu. bi süre konuşmadan yemek yedikten sonra beyza konuştu.

"naptınız bugün işte?"charles benden önce konuştu

"benim aynıydı." ikiside benim cevabımı duymak için bana döndüler.

"güzeldi." arka bahçe kapısı açıldı ve sertçe kapanma sesi bize kadar geldi. beyzayla charles bi süre bakıştıktan sonra yemeklerini yemeye devam ettiler. bana bir şey demeyeceklerini anladığımda ben de yemeğimi yemeye devam ettim. masada sessizlik sürerken karşımdaki sandalye kıllı bir el tarafından çekildi. kıllı el? Carlos?!

kafamı korkarak kaldırdım ve korktuğum başıma geldi. duvar sanıp çarptığım adamla aynı evde yaşıyordum.

bu bölüm biraz kısa oldu sınav haftamdan dolayı çok sık bölüm atamıyorum

oylamayı ve yorum atmayı unutmayınnn😽

🌶🌶🌶🌶