Beynim adeta zonkluyordu. Gözlerim açılması pek de mümkün gözükmeyen bir ağırlıkta idi, göz kapaklarımın üzerinde koca bir fil yatıyordu sanki. Kalbim öyle bir kan pompalıyordu ki sol tarafımda bir yerlerde değil de ağzımda atıyor gibiydi.
Bir dakika ağzım mı dedim ben? Hayır hayır, ciddiyim kulaklarımla yer değiştirmiş olmalıydılar. Beyin fonksiyonlarıma gözlerimi derhal açmam gerektiği emrini yollasam da bir türlü reel bir boyuta ulaşamıyordu.
Aman tanrım! Ne oluyordu böyle? Durdum ve derin bir nefes almaya yeltenirken göğsümde ki acı beni yerle bir etmeyi başarmıştı. Gittikçe nefes alamaz hale gelmiştim. Sanırım sonsuzluk beni içine çekmek istiyordu.
Hayır şimdi olmamalıydı, daha yapmam gereken onca iş varken bu bedeni burada bütün insanlığın umudunu yitirmiş bir vaziyette bırakamazdım.
Hayır Giae henüz değil!
Olduğum yer her neresi ise bir an önce şu bir türlü açılamayan gözlerimin üzerindeki filleri kaldırma vakti gelmiş, çoktan geçmişti bile...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SERUS
Science FictionGiae ışık saçan bakışlarını onu adeta esir ve etki altına alarak Jamie'ye sabitledi. "O zaman dinle beni! SERUS için vereceğimiz mücadele amacına ulaşıncaya kadar savaşacağıma söz veriyorum. Bu senin de tercihindi fakat beni hayal kırıklığına uğratı...
