Unsheathe

Chapter 24

PORTALS

Ajax Draven's POV

"The ministry is asking us to guard three points in the city: Achilles Square, Green Ville, and the area surrounding the Complex Center located on the south. We will split into three groups. You decide who will be with you," Deion said before sipping from his cup of tea.

"I'll go with Aidan," Aliyah said nonchalantly, but she earned a mocking look from Aidan.

"Yie, Ali, ikaw ah. Crush mo ako 'no?" Inirapan lang siya ni Aliyah bago pumunta sa kusina.

Napansin kong nakatingin sa direksiyon ko si Dillon. Para bang may gusto siyang sabihin ngunit nanatiling nakatikom ang bibig niya.

"I'll go with—" she opened her mouth but stopped when Deion said, "Ajax would be with me." Kumunot ng noo ko dahil sa sinabi niya. Crush din ba ako nito? "We encountered them before the news spread and he is one of their targets. You go with Eli," he added.

Para bang nagningning naman ang mga mata ni Eliora nang ma-realize niya na si Dillon ang makakasama niya. Lumapit pa ito sa huli na nakatingin sa akin at iniangkla ang braso nito sa kanya. She really is so fond of her Ate D.

Lumingon naman ako kay Deion at nakita ko itong nakatingin kay Dillon. Seryoso man ang ekspresyon niya'y alam kong iba ito sa normal na ekspresyon na laging nakapaskil sa mukha niya. Maya-maya pa'y lumingon ito sa akin at tumango.

Nang makabalik si Aliyah ay nagsalita na muli ang anak ni Zeus. "We will start patrolling in an hour. Report whenever you are in trouble or if you find something. Don't hesitate to kill the monsters and protect mortals as much as possible. We cannot afford to disturb the balance. Prepare yourselves now." Matapos nito ay tumayo na siya at pumanhik sa kwarto niya. Ganoon din ang ginawa ng iba kaya sumunod na rin ako sa kanila.

Umupo muna ako sa harap ng table at tumitig sa bintana. Maaliwalas ang gabi at para bang walang panganib na nagbabadya. Isang malamig na hangin ang humampas sa mukha ko mula sa nakabukas na bintana. Para bang nabato ako sa kinauupuan ko nang mapadpad ang tingin ko sa likod ng isang puno. Hindi ako makagalaw at para bang nakapako ang mga paa ko sa sahig. Isang pares ng kulay asul na mga mata ang nakita ko, na 'di kalaunan ay napalitan ng isang nakakalunod na tinta ng kulay ng mga parang. Hindi ko malaman kung bakit para bang tumigil ang lahat sa paligid ko at kusang bumilis ang tibok ng puso ko. Nagsisimula na ring manuyo ang mga labi at ang lalamunan ko. Hindi ko maialis ang tingin sa mga matang iyon kahit anong pilit ko.

Who is the holder of those eyes? And what does that person want from me?

'Death..' the deep voice echoed inside my head. Blue eyes shone before vanishing like nothing happened. Then, everything went back to normal. I started breathing like I was gasping for air. Isang malakas na tunog ang sumakop sa tahimik na paligid, kasabay ng paglitaw ng isang boses sa isipan ko.

'Death.' Kumabog nang malakas ang dibdib ko. Panganib. Nang tumingin ako sa bintana ay nakita ko ang isang malakas na pwersang papunta sa direksiyon ko. Kusang lumabas sa kamay ko ang espada ko at mabilis itong binalot ng vigor. Ginawa ko itong pananggalang mula sa pwersa na ilang agwat na lamang ang layo mula sa akin. Napangiwi ako nang maramdaman ang pagtama nito sa espada ko.

I gripped my sword with both my hands and stood as firmly as possible to fight it. I can't let this room be destroyed with this, and I cannot let it pass through my sword because I know I would be dead meat if that happens. Why is this small attack this heavy?

"Azrael: death swing." A repelling force came out from the hilt of my sword, taking the attack away from me, outside the window. It hit the tree where the blue-eyed person once hid.