Toprak Emir Barlas'ın kalbi de gözleri gibi acıydı.
İlk günden beridir ilgimi çeken sesiyle, "Yeniden tanışıyoruz, bal. Bu sefer gerçeklerle." Dedi.
Alkol kokan nefesimle, "Bu sefer gerçeklerle." Dedim.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
☀️
"İkimizden biri ölürse diğeri kızımızı canı pahasına koruyacak, sevgilim." dedi Efsun Yücel. Gözlerini kocasının safir mavisi gözlerinden bir saniye olsun ayırmıyordu. Kurduğu cümlenin, Safir Sara'nın kalbinde nasıl bir tahribat bıraktığını biliyordu.
Kendi kalbinde ki zelzele ise hiçbir zaman Safir Sara'nın görmediği bir zelzeleydi.
Efsun herkesi duygularından mahrum ederdi. Henüz üç yaşında olan kızı ve kocasından başka kimse onun bir kalbe sahip olduğunu düşünmüyordu.
İstediği de buydu zaten.
Safir elinde ki kahve bardağını yavaşça masaya bıraktı. Zorla uyuttukları kızlarının uyanmamasını umarak, olabildiğince sessiz bir ses tonuyla konuşmaya başladı. "Ölecekmişsin gibi konuşmayı bırak. Seni ve kızımızı ölene kadar ve öldükten sonra bile koruyacağım." Karısının ölme ihtimalini dile getirmek bile canını sıkıyordu.
"Elimde ki kanları görmüyor olabilirsin ama o kanlar elimde ve ben günün her saatinde o kanları görüyorum. Kızımızın saçlarını sevdiğimde onlara bulaşıyor, görmüyor musun?"
Safir, "Öyle bir şey yok. Efsun kapat şu konuyu." diye homurdandı.
"Sadece söz ver. İkimizden biri," Efsun, sözüne devam edecekti ki kocası onu susturdu.
"Söz. Yemin ederim ki sana bir şey olmayacak ama eğer ki bir şey olursa, siktiğimin her günü acıdan canım çıksa bile kızımızı koruyacağım."
Verdiği bu sözün kaç kişinin canını yakacağının farkında değildi, Safir. Sadece o an karısının bir daha ölümden bahsetmemesi için verdiği bir sözdü.
Verdiği sözün Kızına nasıl bir acıyla döneceğinin de farkında değildi...
☀️ Efsun ve Safir'in geçmişlerinde yaptıkları hatalar kızlarının başına ne belalar açacak? ☀️
