Two choices, one man

Hoofdstuk 5

Pov Matthy

We hebben besloten dat ik en robbie bij koen gaan slapen met z'n drieën allemaal in een bed. Dat wordt nog wat. Intussen heeft milo wel 100 berichtjes gestuurd maar ik negeer ze allemaal. Het boeit me vrij weinig wat hij allemaal naar mij stuurt. We zijn nu bij de derde film van The Maze Runner. Ik vind het niet een hele leuke film. Ik heb wel andere leukere films gezien dan de twee die we hiervoor hebben gekeken. Volgens mij denkt robbie dat ook want hij is inmiddels al inslaap gevallen tenminste hij heeft zijn ogen dicht. Ik weet niet of hij echt slaapt. 'Wie stuurt jou allemaal berichtjes? vraagt koen op een duur. 'Milo' zeg ik verveeld en ik rol met mijn ogen. 'Waarom voeg je hem ook toe? vraagt koen geïrriteerd. Ik haal mijn schouders op. 'Was toch wel benieuwd naar wat hij wilde zeggen' zeg ik. 'Dus je vind hem leuk? vraagt koen. 'Nee' zeg ik. 'Val je wel op jongens? vraagt koen. Ik knik langzaam. Koen begint te gillen en ik vraag me af of koen ook niet gay is. 'Welkom bij de community' zegt koen en hij geeft robbie een kus op zijn voorhoofd. 'Zie je wel ik wist het' zeg ik. 'Hoe wist je het? vraagt robbie. Blijkbaar is hij dus wel wakker geworden. 'De manier waarop jullie naar elkaar keken, alsof jullie elkaars kleren van elkaar wilde afrukken' zeg ik. Koen en robbie worden zo rood als tomaten. Ik schiet in de lach. 'Ik ga wel alleen op een luchtbed slapen' zeg ik 'ik ga niet slapen terwijl jullie zitten te neuken'. 'We neuken niet als iemand erbij is' zegt robbie. 'Er is ook een logeerkamer hiernaast' zegt koen alsof hij me inderdaad wil weg hebben. 'Nou dan ga ik wel weg' zeg ik 'truste en neukze jongens'. Ik pak mijn spullen en loop naar de logeerkamer. Ik pak mijn toilettas en loop naar de badkamer. De logeerkamer heeft een eigen badkamer dus dat is wel chill. Hoef ik niet met zoenende homo's tanden te gaan poetsen. Ik pak mijn tandenborstel en mijn tandpasta. Ik doe tandpasta op mijn tandenborstel en ik begin met poetsen. Als ik klaar ben spuug ik het uit in de wasbak en spoel mijn mond onder de kraan. Ik loop weer naar de logeerkamer en plof op het bed. Ik doe snel mijn kleren uit en ik kruip weer onder de dekens. Ik staar al een tijdje naar het plafond als ik een melding op mijn telefoon krijg. Ik weet eigenlijk al wie het is en als ik mijn telefoon aanzet staat dat milo een chat heeft gestuurd. Ik klik erop en de chat met milo verschijnt op mijn beeldscherm. 

Miloterreegen

Oh, gaan we het zo spelen?

Hallooo

Matthyas ben je dood ofzo?

Wat wil je?

Ook goedenavond

Als je aandacht wil kan je het ook bij iemand anders zoeken hoor

Nee, ik vind het leuk om jou te pesten

Serieus ik heb hier geen zin in milo als er echt iets is stuur me een appje maar zeg niet allemaal onzin.

Nadat ik dit heb getypt leg ik mijn telefoon aan de oplader en leg hem op het nachtkastje naast mijn bed. Ik staar naar het plafond. Als hij mij gaat lopen pesten waarom zou ik hem dan nog op snap hebben? Het is al een halfuur later maar ik kan niet in slaap komen. Ik lig steeds te rollen en denk steeds aan de berichtjes die milo gestuurd heeft. Niet dat ik ineens gevoelens voor hem heb ofzo. Echt niet, dat zou ik geeneens kunnen. Wie wil er nou een vriend zoals milo? Nou ik niet in ieder geval. Echt leuk eigenlijk dat robbie en koen bij elkaar zijn. Ik had het ook ergens wel verwacht maar aan de andere kant ook niet. Ik zag wel hoe ze naar elkaar keken maar ik heb er nooit bij stil gestaan dat ze iets konden hebben. Ik vind het wel leuk voor hun maar ik voel me derde wiel aan de wagen. Niet dat ik nu al ga zeiken want ik gun het hun echt. Mezelf misschien ook. Inmiddels zijn er weer 5 minuten verstreken. Intussen heb ik me wel 100 keer omgedraaid. Ineens hoor ik getik op mijn raam. Heel zacht maar ook niet te zacht. Ik loop naar het raam en trek de gordijnen open. Ik zie een jongen staan. Lang en een groot postuur. Dat kan er toch maar een zijn. Ik doe snel de gordijnen dicht als ik me bedenk dat ik in mijn boxer sta. Ik trek snel een shirt en een broek aan en trek de gordijnen weer open. Hij staat er nog steeds. Dit keer heeft hij zijn capuchon afgedaan. Ik zie het blonde haar en de inhammen net zitten door het licht wat de maan geeft. Ik doe het raam open. 'Wat doe jij hier? vraag ik gefrustreerd. 'Je had je locatie aanstaan en je reageerde niet op mijn appjes, volgens mij kon jij wat gezelligheid gebruiken' zegt hij en hij knipoogt naar mij. 'Serieus ga weg milo, het is midden in de nacht' zeg ik en ik wil het raam al dicht doen maar hij steekt zijn arm erdoor. 'Niks ervan' zegt hij en hij duwt het raam open. Zo ver dat hij binnen een minuut in de logeerkamer staat. 'Is dit jou huis? vraagt hij. Ik schud mijn hoofd. 'Ik ben bij een vriend' zeg ik. In een ruk draait milo naar mij toe. 'Je bent bij een vriend? vraagt milo en hij trekt een wenkbrauw omhoog. Ik knik. Langzaam komt hij naar me toe. Ik zet stappen achteruit totdat ik ineens de muur in mijn rug voel. Milo komt steeds dichterbij mij staan totdat hij uiteindelijk 2 centimeter van me verwijderd is. Hij zakt met zijn hoofd naar beneden zodat hij bij mijn oor kan. 'Je bent van mij, begrepen?' fluistert hij in mijn oor.  Hij tilt zijn hoofd omhoog, een paar centimeters van mijn gezicht vandaan en plant zijn lippen op de mijne.