Two choices, one man

Hoofdstuk 6

Pov Matthy 

Het is maandag en ik heb pauze. Ik zit samen met koen en robbie aan een tafeltje. Blijkbaar hebben we een opdracht gekregen bij Nederlands. Je moet iets met een vierde klasse doen zodat zij het je kunnen leren. Het is een soort bijles en ik heb ook geen idee hoe ze dat verzonnen heeft. We moeten een boek lezen en een uitgebreid verslag over schrijven. Je raad al met wie ik zit. Fucking milo ter reegen. Alsof het nog niet beter kon en we moeten het over 2 maanden afhebben. Dat wordt dus 2 maanden lang met milo spenderen. Ik walg al van het idee dat ik samen met milo zou moeten werken. 'Dus hij heeft je zomaar uit het niets gezoend? vraagt koen vol ongeloof. Ik heb ze verteld wat er zaterdag is gebeurd. Ook omdat ze allemaal geluiden hoorden van mijn kamer en ze wilde weten wat het was en liegen terwijl je ze nog maar 3 weken kent is geen goed idee. Ik knik. 'Ik kan het nog steeds niet geloven' zegt robbie waarvan zijn mond wagenwijd open staat. 'Ja en zo snel als hij mij heeft gezoend was hij ook weer weg' zeg ik. Ik hoop niet dat er teveel teleurstelling door mijn stem klonk. Aan de ene kant wilde ik dat hij bleef maar aan de andere kant had ik hem uit mijn raam gegooid. Alsof ik dat ooit zou kunnen maar dat maakt op dit moment niet uit. 'Ik zit ook bij hem met dat project van Nederlands' zeg ik. Nu gaat hun mond nog verder open tenminste als dat nog kan. 'Nou ik weet het al over 2 maanden ben jij niet meer single' zegt koen. 'Misschien kunnen we dan op dubbeldate' zegt robbie en hij begint al enthousiast met zijn handen te klappen. 'Dubbeldate? horen we een stem. 'wie wil er nou met matthyas? vraagt milo. 'Nou blijkbaar jij omdat je zomaar mijn huis in brak en matthy vol op zijn bek pakte' zegt koen en hij kijkt uitdagend naar milo. Ik slik. Dit zag ik niet aankomen. Al milo's vrienden beginnen te lachen en kijken milo aan. 'Is dit echt waar? vraagt er een en hij kijkt van milo naar mij. 'Ja, vraagt het maar aan matthy die weet het wel' zegt koen en hij wijst naar mij. Nu kijken alle jongens mij aan. Nou ja, de hele school kijkt mij aan aangezien koen het door de hele aula schreeuwde. Milo staat me met grote ogen aan te kijken. Donkere maar grote ogen. Bang voor wat ik ga zeggen. Ikzelf ben ook bang wat ik ga zeggen. 'Ik moet naar de wc' zeg ik en ik ren weg uit de aula. Ik hoor iemand nog mijn naam roepen maar ik ren zo snel als ik kan de jongens wc binnen. Ik kom de jongens wc binnen en ren gelijk het achterste hokje in. Ik doe de deur op slot en ga op de wc zitten. Ik adem heftig en mijn borst gaat hevig op en neer. Ik tril helemaal en tranen lopen over mijn wangen heen. Ik hoor plotseling voetstappen in de wc. 'Matthyas? Het is milo. Wat doet milo nou weer hier? 'Fuck off' zeg ik en ik consenteer me weer op mijn opkomende paniekaanval. 'Waar ben je? vraagt milo. 'Ik zei toch, fuck off milo' zeg ik geïrriteerd. 'Ik wilde alleen maar helpen hoor' zegt milo. Ik lach humorloos. 'Alsof jij dat zou doen' zeg ik. Ik hoor voetstappen weggaan uit de wc. Ik haal weer opgelucht adem voor zover het kan. Ik consenteer me weer op mijn paniekaanval die steeds heftiger wordt. Weet iedereen het nu? Waarom kan koen niet een keertje zijn bek houden? Er komen weer voetstappen de wc binnen. 'Matt? vraagt een stem die ik kan herkennen als robbie. 'Ja? zeg ik. 'Waar zit je? vraagt robbie. 'Ik zit in de achterste wc' zeg ik en mijn adem wordt weer wat rustiger zodra ik de vertrouwelijke stem van robbie hoor. Ik doe de deur van het slot en doe de deur open. Aan de andere kant staat robbie. 'Oh, matt toch' zegt hij en hij geeft mij een knuffel. Ik sla mijn armen om hem heen. Langzaam lopen de tranen in robbie's shirt. 'Je hele shirt is nat' lach ik. Robbie lacht ook. 'Maakt niet uit' zegt hij. Ondertussen is mijn adem weer normaal geworden. 'Hoe wist je dat ik hier zat? vraag ik. 'Milo kwam naar me toe en hij zei dat jij in paniek was. Hij zei dat je in de wc's zat en dat ik naar je toe moest komen' zegt robbie. 'Milo? vraag ik. 'Ja milo, ik vond het raar maar ik ben uiteindelijk maar gewoon naar je toe gegaan' zegt robbie en hij wrijft nog met zijn hand over mijn rug. 'En koen dan? vraag ik. 'Die zit nu alleen aan onze tafel' zegt robbie. 'Moeten we niet naar hem toe dan? vraag ik. 'Misschien wel leuk ja' lacht robbie. Nadat ik wat water in mijn gezicht heb gegooid lopen robbie en ik de aula in. Al snel zien we koen zitten. Hij kijkt op en als hij ons ziet dan glimlacht hij. We gaan allebei aan tafel zitten. 'Sorry matt dat ik die opmerking maakte maar ik wilde gewoon voor je opkomen' zegt koen. Ik knik. 'Ik snap het koen, maakt niet uit' zeg ik ondanks dat me het nog steeds raakt. Eigenlijk zou ik er niet zo dramatisch over moeten doen maar het is toch wel de hele school die keek. Koen lacht. 'Dankje matt' zegt hij en hij glimlacht. Ik glimlach terug. Ik kijk de aula rond. Als ik bij milo's tafel ben aangekomen kijkt hij ook naar mij. Hij schrikt als ik oogcontact met hem maak en hij kijkt snel weg. Ik kijk snel weer naar mijn eigen tafel. Ik heb eigenlijk niet zo veel honger meer. Ineens gaat de bel. Iedereen staat met een zucht op en loopt naar het lokaal waar ze moeten zijn.