Two choices, one man

Hoofdstuk 14

Pov Matthy

Daar staan we dan. Ik kijk ze allebei geshockeerd aan. Ik kijk van de een naar de ander. 'Wat de fuck is dit? schreeuwt milan en hij kijkt boos naar milo. 'Ik zoen hem, mag dat niet dan? schreeuwt milo terug. 'Nee, hij is van mij' schreeuwt milan. 'Oh, en wie zegt dat dan? vraagt milo schreeuwend en hij stapt van zijn brommer af. 'Ik' zegt milan en hij wijst naar zichzelf. 'Oh, dacht het even niet jongen' zegt milo en hij loopt naar mij toe en slaat een arm om mij heen. Wat de fuck gebeurd hier. 'Blijf met je vieze tengels van mijn vriend af' schreeuwt milan en hij loopt al briesend naar milo toe. De stoom komt nog net niet uit zijn oren- en neusgaten. Hij duwt milo aan de kant en gaat voor mij staan. 'Volgens mij is het niet jou vriend, toch matthyas? vraagt milo schreeuwend. Ik schud mijn hoofd. 'Precies, hij is niet van jou, dus jij' zegt milo en hij wijst naar milan. 'Moet gewoon oprotten' zegt milo. 'Hoezo, hij is ook geeneens van jou dus hou gewoon je bek' zegt milan en hij duwt milo weer. Milo staat nog steeds waar hij stond. Milan duwt hem nog een keer maar hij staat nog steeds op dezelfde plek. Milo is sterk maar ik wist niet dat hij zó sterk is. 'Wat probeer je nou te doen' vraagt milo schreeuwend. Ik zet alvast mijn fiets op mijn standaard en leun tegen mijn fiets aan, aangezien ik denk dat dit nog heel lang gaat duren. 'Hij is van mij, punt uit, toch matthyas? zegt milo. Ik kijk naar hem op. Ik weet eigenlijk niet wat ik wil. Nu draait milan zich ook om. 'Je moet kiezen, ik of die vieze vent? vraagt milan en hij wijst naar milo. Ik wissel mijn blik tussen de twee. Mijn hoofd zegt dat ik naar milan moet gaan maar ik vind het toch een beetje raar. Na een one night stand ga je niet ineens 2 weken later ofzo een relatie beginnen toch? Milo ken ik ook nog niet heel lang maar wel langer en ik weet niet wat het is maar hij lijkt me toch veel aantrekkelijker dan dat milan is. 'Weet ik niet' zeg ik kortaf. Ze kijken me allebei raar aan. 'Kom matt we gaan' zegt milo en hij pakt me bij de arm vast. Hij trekt me mee van milan vandaan. Hij laat mij los en gaat naar milan toe. 'En nu oprotten' zegt milo ineens en hij duwt milan naar zijn brommer. Milan stapt snel op zijn brommer, zet zijn helm op en hij rijd weg. 'Jemig, ik dacht dat je dood ging bij hem' zegt milo en hij loopt naar me toe om me te knuffelen. 'Het betekend nu niet dat we ineens vriendjes zijn hé' zeg ik. 'Weet ik' zegt milo en hij slaat zijn armen om mij heen. Hij geeft een kusje op mijn haar en trekt mij nog dichter in zijn armen. 'Kom we gaan naar huis' zegt milo. Ondertussen zijn we helemaal nat geregend. Milo laat mij los en loopt naar zijn brommer. 'Lukt dat om te fietsen? vraagt hij. Opzich waait het niet meer zo hard als daarvoor. 'Ik denk het wel' zeg ik. 'Mooi zo' zegt milo 'als het niet lukt moet je het zeggen dan loop ik wel met je mee'. Ik knik. Ik stap op mijn fiets maar heb gelijk door dat ik mijn evenwicht niet kan bewaren en ik flikker bijna met mijn fiets op de tegels. 'Dat gaat niet lukken denk ik' zegt milo. Hij stapt weer van zijn brommer af en komt naast mij lopen met zijn brommer in zijn handen. Samen lopen we verder. 

'Waarom ben je nog steeds met die vent? vraagt milo ineens. Ik haal mijn schouders op. 'Kom op, dat weet je zelf ook wel matthyas' zegt milo. 'Ik weet niet, milan is gewoon aardig' zeg ik. 'Kom op matthy, iedereen kan zien dat die milan niet goed in zijn hoofd is' zegt milo. Ik haal mijn schouders op. 'Jij wel dan? vraag ik. 'Wat? vraagt milo. 'Of jij wel goed in je hoofd bent' zeg ik en ik kijk hem aan met één wenkbrauw omhoog. 'Oké, daar heb je een punt' lacht hij. Ik lach ook. Het voelt raar om samen met milo te lachen. Het is alsof ik met een oude vriend lach die ik al jaren lang niet heb gezien en nu ineens tegen kom. Ineens wordt het weer stil. Ik kijk om me heen, ik weet eigenlijk geeneens waar we lopen. 'Waar gaan we naar toe? vraag ik. 'We gaan naar mijn huis' zegt milo. Ik knik. 

Eindelijk zijn we bij milo's huis aangekomen aangezien zijn huis stukken dichterbij was dan mijn huis. Ik heb mama geappt of ik mocht blijven en dat mocht. 'Wil je douchen? vraagt milo. 'Ja, dat zal wel fijn zijn' zeg ik. 'Je mag wel kleding van mij lenen' zegt milo en hij loopt naar zijn kledingkast. Hij pakt een boxer, een trui, een broek en schone sokken uit zijn kledingkast. 'Hier, ik denk dat je het niet past maar dat zien we dan wel' zegt milo en hij knipoogt naar mij. Ik glimlach terug en ik loop naar de badkamer. Ik leg milo's kleren op de badrand en begin met uitkleden. Ik pak een handdoek zoals milo gezegd heeft en loop naar de douche. Ineens gaat de deur open. 'Jemig matthy' zegt milo en hij staart mij met open mond aan. Ik sta daar maar. Naakt in milo's badkamer. Ik weet niet wat ik moet doen. Snel sla ik mijn armen voor mijn buik heen waar verschillende witte streepjes te zien zijn. Ook al helpt het niet echt want overal op mijn lichaam zie je witte strepen. Dat komt natuurlijk van het snijden. Milo staart me nog steeds met open mond aan. Langzaam begint toch onzekerheid naar boven kruipen. Ik schaam me dood voor mezelf. Kutzooi.