Hoofdstuk 10

55 4 0
                                    

Pov Matthy

Ik zit in de les bij wiskunde. Vandaag is het maandag en jammer genoeg gaat school gewoon door. Vandaag ga ik met milo afspreken en ik moet toegeven, ik ben best wel zenuwachtig. Zeker na zaterdagavond. Ik heb hem nog nooit zo boos gezien als toen hij zo deed. Het was een andere boosheid en ik kan niet omschrijven hoe hij keek maar het was in ieder geval niet goed. Als ik hem tegen kom zegt hij niks. Hij kijkt alleen op een manier naar me waarvan ik niet weet hoe hij kijkt. Het is niet dezelfde blik als zaterdag. Ik vind het maar eng. De bel gaat. De eerste pauze is begonnen. Ik pak snel mijn spullen en stop ze in mijn tas. Ik gooi mijn tas over mijn schouder en wacht totdat robbie en koen ook klaar zijn. Ik schuif mijn stoel nog even aan en samen lopen we naar de aula. 

'En was hij lekker? vraagt koen als we samen aan een tafeltje zitten in de aula. 'Heilig' zeg ik terwijl ik nog een hapje van mijn koek neem. 'Hij is echt super lief en ik heb zijn snap' zeg ik trots. 'Nou matt, dat heb je dan goed voor elkaar gekregen' zegt robbie. Ik knik, dat heb ik zeker. 'Lief, gespierd, klinkt inderdaad heilig' droomt koen. 'Ik ben ook heel lief en gespierd' zegt robbie. 'Lief zeker maar dat gespierde gedeelte daar ben ik nog niet zo zeker van' zegt koen. 'Moet jij nodig zeggen' zeg ik lachend. Koen is net zo dun als een rietje. 'Shh' zegt hij en hij legt zijn vinger tegen zijn lippen aan. Ik lach. 'Ik ben heel gespierd' zegt robbie en hij laat zijn spieren zien. Ik moet zeggen hij is niet dun maar hij is zeker niet zo gespierd als milan. 'Misschien moet je nog eens een keer naar de sportschool rob' zeg ik lachend. Robbie kijkt teleurgesteld. 'En ik dacht dat ik gespierd was' zegt robbie teleurgesteld. 'Vergeleken met koen wel' zeg ik. 'Dat is wel waar' zegt robbie. 'Hey! zegt koen en hij slaat mij op mijn arm. 'Dat was echt niks koen' lach ik. 'Ik ben altijd de pineut' zegt koen en hij zucht langzaam. 'Oh, schatje toch' lacht robbie en hij legt een schouder om robbie heen. 'GAY! hoor ik iemand in de verte roepen. 'Ik weet niet hoor milo, maar zaterdag stond jij gewoon in een gaybar' snauwt koen terug. Koen heeft dingen pas door wanneer hij iets zegt. Pas nu komt de realisatie ook tot hem door. Als hij zag dat milo daar was, was hij er natuurlijk ook. 'Ja, jij zat robbie af te lebberen zeker? ketst milo terug. 'Jij zat de hele avond jaloers te kijken naar matthy, ik kan er ook niks aan doen' zegt koen en hij haalt zijn schouders op. Nu zegt milo niks meer en dat is maar beter ook. Eindelijk rust van hem. Nou ja, het zal niet langer meer duren voordat ik op zijn stoep sta. 

Ik sta voor de deur van het adres wat milo mij heeft doorgestuurd. Ik bel aan. Milan had mij nog geappt dat ik voorzichtig moet zijn voor hem en als hij mij ook maar met één vinger aanraakt is milo er geweest. Ik vind het opzich wel lief van hem maar ik weet niet. Aan de ene kant voelt het toch ook verkeerd. Eindelijk gaat de voordeur open. Ik zie een lange, blonde jongen in de deuropening staan. 'Kom binnen' zegt hij en hij loopt door naar de woonkamer. Ik stap de gang in en sluit de deur zachtjes achter me dicht. Ik trek mijn jas en schoenen uit en loop met mijn tas nog om mijn schouder achter milo aan de woonkamer binnen. De woonkamer is niet heel groot. Er staat een bank, kast met een tv erop en wat decor dingen maar verder is het te klein om er nog iets bij te doen. De woonkamer is wel groter als bij milan maar dat is ook logisch. 'Wil je wat drinken? vraagt milo. Ik knik. 'Water, cola? vraagt hij. 'Doe maar water' zeg ik. Milo knikt en hij vult twee glazen met water. 'Kom we gaan naar boven' zegt hij wijzend naar de trap. Ik laat milo voorgaan aangezien ik hier de weg nog niet weet. We lopen samen de trap op. Eindelijk komen we bij een deur, ik denk dat dat de deur is naar milo's kamer. Ik heb inderdaad gelijk. Milo zet de twee glazen op zijn bureau. Het is niet heel groot. Er staat een bed, een bureau en een kledingkast maar dat was het ook wel. 'Goed, we zullen maar moeten beginnen denk ik' zegt milo en hij ploft op zijn bed neer. Ik sta daar ongemakkelijk niet wetend of ik ook op zijn bed moet zitten of niet. 'Kom je nog zitten of ga je daar blijven staan? vraagt hij terwijl hij zijn laptop pakt. Ik ga voorzichtig naast hem zitten op zijn bed. Ik pak ook mijn laptop die in mijn tas zat eruit. Ik start hem op en voer het wachtwoord in om hem te ontgrendelen. 'Jij hebt het boek ook nog niet gelezen denk ik? vraagt milo. Ik schud mijn hoofd. 'Goed dan moeten we dat maar eerst doen denk ik' zegt milo. Ik leun over het bed heen om mijn tas te pakken. Ineens voel ik een arm om mijn middel heen gaan. Ik zit weer rechtop in milo's bed en pak het boek mijn tas uit. Milo heeft zijn arm allang verwijderd van mijn middel maar de actie laat me nog steeds blozen. Ik denk dat milo het ook door heeft maar hij zegt er niks van. Ik open de eerste bladzijdes van het boek en ik kom zo bij hoofdstuk 1. Ik begin met lezen. Ik zie dat milo ook zijn boek pakt en naar de eerste bladzijdes gaat. Ik denk dat dit een hele middag lezen wordt op milo zijn bed. 

Two choices, one manWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu