İnsan kaç yaşına gelirse gelsin..!!
Unutamıyormuş..!
Bu hayattan ne öğrendin derseniz bana..!
İnsanın hayatı çocukluğu kadarmış..!!
Bunu öğrendim..!
Ve insan ömrü boyunca çocukluğunda sırtına yüklediği kaderi yaşarmış..!
Tıpkı babalarımızın kaderi gibi.!
Babam da bana kendi kaderini yaşattı..!
Ömer düşünce ile birlikte zihnin de bir sürü anı firar etmişti çocukluğunda yaşadıkları..!!
Babasından az mı dayak yememişti karanlık bodruma mı kitlenmemişti aç mı kalmamıştı hor mu görülmemişti sözde ağa çocuğuydu ağa oğluydu demi..??
On yaşında babası Ömer'i oyun oynadığı için avlunun ortasında kemerle dövmüştü aç bırakmıştı iki gün boyunca annesi gece yarısı ekmek arası ile su getirirdi gizli gizli sırf oyun oynadığı için yaşamıştı bunları bunlar gibi daha neler yaşamıştı sırtındaki izler babasından kalmamış mıydı peki.?
Onun yaşındaki çocuklar topla bilya ile oynardı Ömer ise elindeki silah ile aşiret işlerini öğrenmekle meşguldü oynadığı zaman yemediği dayak kalmazdı aç kalırdı bodruma kapatırlardı..!
Ömer ilk dayağını sekiz yaşında yemişti on dokuz yaşındaki adamdan küçücük çocuğa kendinden büyük birini dövmesi için önüne atmışlardı yediği dayak yetmezmiş gibi birde babasından yemişti o gün peki ömer'in suçu neydi niye sevmiyorlardı onu annesi severdi ömer'i tek o korurdu gücü yettiği zaman annesini de döverdi babası sen yüz veriyorsun bu çocuğa diye ..!!
Baba olmak bu kadar zor muydu..!
Baba demek çınar ağacı demek değil miydi..!
Baba demek arkandaki dağ demek değil miydi..!
Babalar evlatlarını korumaz mıydı..!
Peki benim babam sırtıma neden yük oldu..!
Ömer o kadar acı çekmişti ki kimse onu görmemişti kendine on beş yaşında söz vermişti kimsenin karşında aciz olmayacaktı kimseye merhamet etmeyecekti kim ona ne yaşatmışsa iki katını yaşatacaktı o yüzden gaddar olmuştu o yüzden zalim olmuştu kimse ona gelip neden bu hale geldin demiyordu bu gaddar zalim adamın çocukluğunda yaşadıklarının enkazı vardı onu bilen üç kişi vardı birisi annesi diğerleri de mithat ile hozandı onu tek onlar anlardı neden bu halde olduğunu...!!!
Ömer 'in sağ gözünden bir damla yaş düşmüştü aklına gelmişti o kötü günler kalbi sızlamıştı içinden kelimeler dökülmüştü işte o zaman..!
"Neden allahım neden ben niye kimse çıkıp da Ömer iyi misin demiyor niye kimse içimdeki yaralı çocuğu görmüyor diye haykırmıştı içinden..!
Ömer ağa mardine namını salmıştı gaddar zalim acımazdı onun adı dahil geçse herkes elini önünde birleştirirdi Ömer adaletliydi kadına çocuğa dokunmazdı yardımlarına koşardı ama kimse onun o halini görmezdi bilmezdi..!
Kaçıncı çalıştı elindeki telefondaki şarkının saymamıştı bile dilinde ezbere bildiği sözler ..!
"Üstüm başım toz içinde ..!
" önüm arkam pus içinde..!
"Sakallarım pas içinde..!
"Siz benim nasıl yandığımı..!
