တစ်ခုခုကို အစပြုလိုက်ပြီဆိုသည်နှင့် အစပြီးသည့်နောက်မှာ အရာရာဟာ အလိုလိုအသားကျသွားတတ်၏။ စကိုင်လိုက်မိသည့် လက်တစ်စုံဟာ မကိုင်ခင်က သင့်တော်ပါ့မလားဟု အတွေးမျိုးစုံဝင်ခဲ့ပေမဲ့ လက်ချင်းယှက်နွယ်သွားပြီးသည့်နောက်မှာ အရာအားလုံးဟာမခက်ခဲတော့။
မြစ်ကမ်းဘေးကနေဝင်ချိန်ဟာသိပ်ကိုလှ၏။ ရေပြင်ပေါ်ကိုဖြာကျသည့်ဆည်းဆာဟာတဖြည်းဖြည်းချင်းပျောက်ကွယ်သွားတာဟာ ငြိမ်သက်ငေးမောချင်စရာပင်၊ ထို့ထက်ကိုပို၍ သင်္ကြန်သီချင်းသံများကိုနားထောင်ရင်း ဘေးနားတွင်တစ်စုံတစ်ဦးအဖော်ပြုပေးနေတာဟာ ပို၍စိတ်ကြည်လင်စရာ။
ညပိုင်းမှာတော့ သောက်လို့ကောင်းသည်ဆိုသောအကြောင်းပြချက်ဖြင့်ဝယ်လာသော ခေါင်ရည်တွေကို ထုတ်ကာ ဝရံတာမှာလေညင်းခံရင်းသောက်မိကြ၏။ ည၏ သောက်နိုင်စွမ်းကတော်တော်လေးမြင့်မားသည်ဟုဆိုရပေမည်၊ မကြာခဏသောက်လေ့သောက်ထမရှိသော်လည်း တော်ရုံမမူးတတ်ပေ၊ သို့သော် နွေကတော့ ဟုတ်ဟန်မတူ။ ည သောက်နေသော ဝါးကျည်ထောက်ဘူးတစ်ခုလုံးကုန်ခါနီးဖြစ်သော်လည်း နွေကတော့ ပိုက်နှင့်အနည်းငယ်စုပ်သောက်ရုံသာရှိသေး၏။
"နွေ မသောက်နိုင်ဘူးထင်တယ်"
ညလေပြည်ဟာတော့ နေ့ခင်းလေပူတွေနှင့်မတူ အေးမြလှ၏၊ ကမ်းနားမှာ ညမီးရောင်ကြောင့် စည်ကားသိုက်မြိုက်မှုတွေကိုမြင်ရသလို သီချင်းသံ၊ ဆိုင်ကယ်၊ စကားပြောသံ ရယ်မောသံများဖြင့် ဆိပ်ကမ်းတစ်ခုလုံးဟာ နေ့ခင်းအလား သက်ဝင်လှုပ်ရှားလို့နေပြန်၏။
"အင်း"
"ဧရာဝတီက သိပ်လှတာပဲ ည ရောက်ဖူးချင်ခဲ့တာကြာပြီ အခုမှပဲ ဆန္ဒပြည့်တော့တယ် နွေ့ကိုကျေးဇူးတင်တယ်"
ည၏စကားလမ်းကြောင်းလွှဲလိုက်မှုကို နွေကဘာမှမပြော၊ ခဏလေးကြာပြီးမှ
"တကယ်ကြတော့ အပြန်အလှန် benefit ကြောင့်ပဲမလား ကျေးဇူးတင်စရာမလိုပါဘူး"
ဒီစကားကိုကြားလိုက်ရတော့ ည ရယ်မောလိုက်မိ၏။
"ဒါပေါ့ ဒါပေါ့ အပြန်အလှန် benefits ဟုတ်တာပေါ့ ဒါဆို ညတစ်ခုမေးချင်တယ် နွေဖြေပေးမလား"
