Benim Kurtuluşum

4.bölüm

// Naruto //

Hayır, Hinata'yla kalmak istemedim. Sasuke acı çekerken hayır. Bu benim için düşünülemez bir şeydi.

Ama Hokage ciddiydi ve bizi kovdu.

Sasuke'ye ihanet ediyormuşum gibi hissettim.

- Naruto-kun, diye fısıldadı Hinata, her şey yoluna girecek, endişelenme.

Ona zorla gülümsedim.

- ah evet, sonuçta sahnede olan efsanevi üçlüden biri olan Tsunade-bachan'dır. Korkacak bir şey yok o ..o iyi olacak

Bunu kendimi buna inandırmak ister gibi söyledim.

Elimi tuttu ve o ince sesiyle şöyle dedi:

- Hadi, yürüyüşe çıkalım.

Başımı sallayıp onu takip ettim ve hastaneye son bir kez baktım.

Yakında döneceğim, söz veriyorum .

Bir nehrin kenarına oturduk ve tuhaf bir sessizlik vardı. Sasuke'yi aklımdan çıkaramıyordum, bütün düşüncelerim ona odaklanmıştı.

Ksuh... hadi Naruto, aklına işkence etmeyi bırak

Hinata bana yaklaştı ve bakışlarından kaçınarak ona gülümsedim.

- Ve... hastaneye geldiğiniz için teşekkür ederim, bu rahatsız edici sessizliği bozayım dedim.

Genç Hyuga kızardı.

- Bu normal.

"Biraz sert davrandım, özür dilerim," diye devam ettim, gergin bir şekilde gülüp başımın arkasını ovuşturdum. Umarım Neji bana çok kızmaz haha.

Ahh, bu çok saçma, gerçek bir katliam, kendimi o kadar zorluyorum ki...

Hinata biraz daha yaklaştı ve elini benimkinin üzerine koydu. Çekindim ama yapmasına izin verdim. Sonuçta o, sağlıksız utangaçlığı bana yaklaşmasını her zaman engellemiş olsa da, beni her zaman takdir eden sevgili bir arkadaşımdı.

Hiçbir şey söylemeden konuşmaya devam ederken aniden ellerini boynuma koyup beni öptü.

O an tepki veremediğim için çok şaşırdım. Kafamda her şey birbirine karışmıştı. AMA NE OLUYORBE?

Genç Hyuga titreyerek beni hızla bıraktı.

- Bana ne olduğunu bilmiyorum... affet beni!

Ve kaçıyor. Beni zor durumda bıraktı, tamamen kayboldum.

Dilimi dudaklarımın üzerinde gezdirdim. Onun tadı hala ağzımdaydı. Bu öpücük... beni boş bıraktı.

Bir öpücüğün duyguları patlatması gerekmez mi?
.
.
.

Hinata ile yaşanan olayın üzerinden iki gün geçmişti. Üstelik o gelmedi ve Neji benim Hyuga alanına girmemi yasakladı. Gerçek bir baba bu yada abi

Ayrıca Sasuke'yi görmeye gitmem de yasaklanmıştı ve bu beni bir şekilde sinirlendiriyordu. Habersiz iki gün.
Î

O gece Uchiha'nın odasına gizlice girmeye karar verdim. Geceleri penceresinin açık olduğunu biliyordum. Benim için mükemmel.

Önlem olarak yatağımda bir klon bıraktım. Yamato'ya teşekkür edebiliriz, bana dikkatli olmayı öğretmek için çok çalışan oydu.

Olabildiğince dikkatli bir şekilde pencereden içeri girdim. Yatağa yaklaştım, kalbim küt küt atıyordu ama...

YATAK BOŞTU!

O nerde?

Yanlış odaya mı girdim? Yine de o olduğundan emindim! Yanılmış olmamın hiçbir yolu yok!

Kapıyı açtım ve kendimi hırsız gibi hissederek her odaya baktım.

İyi bir amaç için...

Sasuke'den iz yok.

Sanırım nerede olduğunu biliyorum.

Kurama mı? O nerde?

daha önce Kushina'da olduğumu ve sana hamileyken hastanede zaman geçirdiğini hatırlatırım.

Tamam tamam, bana onun nerede olduğunu söyle

Bir bodrum katı var. Diğer odalardan izole edilmişi şekil de kaplı

Ha? Bodrum mu? Peki Sasuke neden oraya transfer edilmiş olsun ki?

Eğer sezgilerim iyiyse çok çabuk anlarsın. Haydi, harekete geç artık.

Daha fazla beklemeden Kurama'nın dediğini yaptım.

Tekrar tekrar aşağıya, daha derine, daha derine indim. Ve sonunda dibe ulaştım. Meşalelerle aydınlatılan uzun bir koridor önümde duruyordu. Yutkundum ve ileri doğru ilerledim.

Aniden durdum ve başımı çevirdim. Ben olduğum yere çivilenmiştim. Kurama haklıydı. Sasuke'de oradaydı. Ama... parmaklıklar ardında. Birkaç meşale ve hastanenin makineleriyle aydınlatılan, hücreye benzeyen soğuk bir taş odada.

Yatakta Sasuke yatıyordu, solunum maskesi ve kollarında çok sayıda serum vardı. Çubuklara tutundum ve bunların normal olmadığını fark ettim.

Bunlar anti-çakra çubuklarıdır.

- Ama... Yüksek sesle fısıldadım ama neden onu oraya koyduk? Ama o bir mahkum değil! Peki neden böyle? Durumu bu kadar mı kötüleşti?

Gelen ayak sesleriyle irkildim,
Birisi geliyor!

Gerçekten de ayak sesleri duydum ve Sakura'nın kollarında bir dosyayla belirdiğini gördüm.beni görünce Şaşırdı ve  durdu.

-Naruto mu? Ama senin burada ne işin var?burası yasak bölge

- Sakura-chan, Sasuke'nin neden normal bir odada değil de burada olduğunu öğrenebilir miyim?

Genç kadın sanki bakışlarımdan kaçınmak istermiş gibi gözlerini indirdi.

- Bu onun iyiliği için.

-iyiliği için mi?

- Dinle Naruto, Sasuke bilmediğimiz bir hastalıktan muzdarip. Çakrası bazen kaynar, kontrol edilemez hale gelir ve onu içeriden yakıyor

- o Acı çekiyor, çok acı çekiyor. Çığlık attığını, çığlık attığını, durması için yalvardığını duyuyorum. Artık dayanamıyor...

Sakura bulutlu gözlerini silerken ben yumruklarımı sıktım, gözlerimde alevler vardı.

-Ama diğer insanlara zarar verebilir, diye devam etti daha sakin bir şekilde. Panzehiri beklerken onu buraya tek başına naklettik. Üstelik söylediğine göre o, iki kez Sasuke'ye saldırmaya çalışan bir paralı asker.

- İki kere ?

- İlkinde ne zaman olduğunu bilmiyoruz ama bacağı da zehirlendi, yani bunu yapan da aynı kişiydi.

- ama

"Ama yok," kesin bir sesle sözümü kesti.

Başını kaldırdı ve bana yaklaşıp elini koluma koyduğunda bana üzgün bir bakış attı.

- Ben de farklı olmasını isterim, diye devam etti daha nazik bir şekilde. Ama bu böyle. Yardımcı olunamaz. Hadi, yukarı çık. Ben onunla ilgileneceğim, merak etme.

Eğer Sai orada olsaydı şöyle derdi: Sözlerin samimi ama gülüşün sahte.

Bir şey yanlış...

Sonraki bölüme devam et
    
Oy kullanmayı unutmayın