Benim Kurtuluşum

12.bölüm

//Dış bakış açısı//

Kendini kafesteki bir aslan gibi hisseden Naruto gizlice köye kaçmaya karar verdi.

Ne için ?

Çünkü bir tarafı onu anlayacak ve destekleyecek insanları bulmayı umuyordu. Sadece Kakashi, Sai ve Yamato'nun anladığı izlenimine kapılmıştı.

Mezun olduğum sınıftakilerin de yanımda olacağına eminim.

Sakura vazgeçti. Başkalarından ne bekliyorsunuz?

Bilmiyorum...

Köye vardığında köylülerin tepkisinden neredeyse iğrenmişti.

Fısıldadılar:

- Bakın, bu Naruto, lanetli olana doğru firar etti.

Ne ? Lanetli ?

- Zavallı adam, nezaketinden tamamen kör olmuş, bu hainin getirdiği tehlikeyi göremiyor.

- Evet ama geri döndü. Belki anladı.

-Sasuke öldü mü?

- Her şeye rağmen bu iyi bir haber olurdu.

Naruto şaşkına dönmüştü. Hayır bu mümkün değildi, insanlar bu kadar zalim olamazlardı.

- Ah, seni duyamadığımı mı sanıyorsun?yerter artık!! Naruto öfkeden deliye dönerek bağırdı.

Herkes bir adım geri çekildi. Daha sonra Shikamaru, Choji, Hinata, Ino ve Kiba öne çıktı.

- Naruto! Yeter

Ama sarışın onlara hiç aldırış etmedi.

- Şimdi sessiz misin? Sana bir şey söyleyeyim. 15 yıl boyunca beni küçümsedin, benimle dalga geçtin, bana canavar dedin, en kötü isimleri kullandın. Ama sizi Pain'den kurtarır kurtarmaz birden benim kim olduğumu anladılar ve bana kahraman dediler.  Ve bugün Sasuke'nin peşinden gidiyorsun yine canvar oldum öylemi

Naruto durdu ve ateşli bir bakışla topluluğun üzerinde gezindi.

- Sasuke sizi asla gerçekten incitmedi. Konoha'ya hiçbir zaman doğrudan saldırmadı.

- Ama onun istediği buydu, diye homurdandı Kiba.

- Evet ama her şeye rağmen gerçekler farklı. Sasuke Konoha'ya saldırmadı. Dünyayı kurtardı. O olmasaydı Madara'yı ya da Kaguya'yı asla yenemezdim. Elbette doğru yoldan saptı, ama bu kısmen SİZİN ona yaşattıklarınızdan kaynaklanıyor. Ve sen ona benimle aynı şeyleri yaşattın. O da benim kadar acı çekiyordu. Tek fark, en derin nefrete, yalnızlığa ve karanlığa sığınmıştı. Ama bugün her şey bitti. Yapmadığı şeyleri telafi etmeye çalışıyor, Konoha için savaşıyor.

Naruto çığlık atmadan önce nefes almak için durdu.

-AMA UMURSAMİYORSUNUZ LAZIM OLDUĞUNDA SİZİN İÇİN KAHRAMAN AMA LAZIM OLMADI DA BİR CANAVAR BAŞINIZ SIKIŞTIĞINDA DA YARDIM BEKLİYORSUNUZ VE SONRA ONUN ARKASINDAN KONUŞUYİRSUNUZ

Bütün topluluk Naruto'nun önünde dondu. Konuşmasının sonunda sesi çatallandı.

- Emir aldık Naruto, dedi Shikamaru sakince. Sasuke'yi bul ve onu geri getir. Bunu eğlence olsun diye yapmıyoruz ama yapacağız. İkinci defa. Ama bu sefer başarısızlık olmayacağız

- Shikamaru... anlamıyor musun? Nezaketim yüzünden kör olduğumu söylüyorsun ama gerçekte aptallığın yüzünden kör olan SİZSİNİZ!

- Naruto, tek bir adamın neler yapabileceğini görmüyor musun, diye karşı çıktı ShikamaruBizi bölüyor. Başımıza gelebilecek en kötü şey kendimizi içeriden yok etmemizdir. Ve olan da budur.

- Basit bir sorun Naruto, diye sonuçlandırdı Kiba. Ya Sasuke ya da biz.

- Ne ? Sen ciddisin ? Cidden bana seçimi sunuyorsun?

- Öyle görünüyor cevabı aldık, diye yanıtladı Shikamaru.

Naruto olup bitenler karşısında dehşete düşmüştü. Reddederek başını salladı ve koşmaya başladı.

Buna inanamadı.

Bu bir kabus !

Ancak diğerleri tarafından kovalandığını hemen anladı. Bu yüzden izlerini kapatmak için kendi yollarına giden klonlar yarattı.

Ormana vardığında Kiba'nın adını kükrediğini duydu. Arkasını döndü ve genç adamın Hinata ve Akamaru ile birlikte onu kovaladığını gördü.

Köpek hızını arttırdı ve koşmaya devam etmesini engellemek için Naruto'yu ısırdı.

- Dur Naruto, yenilgiyi kabul et.

- Yenilgi mi? Ama sen neden bahsediyorsun? Bu bir kavga değil!! Bu... bu...

- Önemli değil, bana göre bunun bedelini ödemesi gerektiği açık ve sen Konoha'nın kahramanı olduğun için senin kaprislerine boyun eğmeyeceğiz.

Benim hevesim mi? Beni önemsiyor mu?

- Sen Sasuke'yi benim onu tanıdığım kadar tanımıyorsun.

- Ama Naruto, onu ortadan kaldırarak ona bir iyilik yapmış olacağımızı düşünüyorum. Onu bu kadar iyi tanıyorsan Konoha'da aşağılandığını biliyor musun? Üzerine hakaret yağıyor, bazıları saldırıyor, taş atıyor, hatta bazıları ninjustsu kullanıyor. Ama asla karşılık vermedi. Bunu yapmalarına izin verdi. Her zaman. Bunu biliyor muydun? Ha?

Ne ? Sasuke bunu mu yaşıyordu? Hayır... bu doğru değil... Görürdüm...

- Yüzündeki ifadeye bakılırsa bu konuda hiçbir şey bilmiyordun. Ben de kendime aynen bunu söyledim. Sasuke senden pek çok şey saklıyor, hayatı genel anlamda bir başarısızlıktı. Bu adamın klanının katledilmesinden sağ çıkmaması gerekiyordu. Kurtarıldığı günden beri yüzüne karşı bir şeyler yapmaktan vazgeçmedi. Ölmesi gerekiyor, bu sadece HERKES Shinobi'ye değil, aynı zamanda kendisine de yardım edecek.

- Hayır... bu doğru değil... yalan söylüyorsun!!

- Pffff bazen ne kadar saf olabiliyorsun Naruto.

- Hinata... bir şey söyle... yalan söylüyor değil mi? Köy böyle değil mi? Saçma sapan konuşuyor! Ha?

Fakat genç Hyuga, Naruto'nun bakışlarından kaçındı ve başını eğdi.

Sarışın bunun ne anlama geldiğini biliyordu.

- Sen de... ?

Naruto kulaklarına inanamadı, herkesin ona karşı olması, kimsenin gözlerini açmaması, kimsenin anlamaya çabalamaması imkansızdı.

Çaresiz bir halde Akamaru'nun elinden kurtuldu ve son sis bombasını attı. Daha sonra Gama Kichi'yi çağırdı ve rüzgardan daha hızlı kaçtılar.

Orochimaru'nun inine vardıklarında Naruto cam odaya koştu ve Sasuke'nin yanına çöktü.

Bir damla gözyaşı düşmedi.

Hıçkırık değil.

Bir ses değil.

Sadece sessiz bir ihanet.

Bir hayal kırıklığı fısıltısı.

Herkese karşı yalnız kalma hissi.

Sonraki bölüme devam et