Orginal Flavour and 30% Sweet

Chapter - 12

Chapter  ( 12 )

နို့သရက်သီးဖျော်ရည်ကို ခွက်အပြည့်သောက်ပြီးနောက် ရှန်းပိုင်၏ ဗိုက်မှာပြည့်အင့်နေပြီဖြစ်သည် ။ ပထမဆုံးပြောင်းလာသည့်နေ့မှာပင် ချန်ကျိုးနှင့်စကားအများကြီးပြောခဲ့ရသည့်အပြင် သူမအပေါ်လုပ်ပေးခဲ့သမျှအတွက် သူမဘက်မှလည်းတစ်ခုခုပြန်လုပ်ပေးချင်နေသည် ။

အိပ်ရာပေါ်တွင်လှဲ၍ သူမ၏ဗိုက်လေးကို အချိန်ခဏမျှပွတ်သပ်နေပြီးနောက် အလုပ်စားပွဲတွင်ထိုင်၍ ပုံစဆွဲရန်ပြင်လိုက်သည် ။

သို့သော်လည်း အလုပ်လုပ်ရမည့်အစား ' ချိစ့်ကအရမ်းအရသာရှိတယ် ' ဟူသည့်ရုပ်ပြကာတွန်းလေးကိုသာဆွဲလိုက်မိသည် ။ သူမစကားလုံးများဖြင့်မဖော်ပြနိုင်ခဲ့သည့် ခံစားချက်များအား ရေးဆေးများဖြင့်ပန်းချီပေါ်တွင်ပုံဖော်နေမိ၏ ။

ပန်းချီတစ်ချပ်လုံးကိုစိတ်ရှိလက်ရှိ ချယ်သပြီးနောက် ပြတင်းပေါက်နားတွင်ထား၍အခြောက်ခံလိုက်သည် ။

ညလေပြည်အေးလေးမှာ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကခုန်နေသကဲ့သို့ ညင်သာစွာတိုက်ခတ်နေလေ၏ ။

စာရွက်ပေါ်၌ ပိုးသားဂါ၀န်အပွကို၀တ်ဆင်ထားသည့် ဖရုံသီးမိန်းမပျိုလေးတစ်ယောက်ရှိနေသည် ။ သူမ၏ အသားအရေမှာတိမ်ကဲ့သို့ဖြူဖွေးသန့်စင်ပြီး မျက်လုံးများသည်လည်း ၀ိုင်းစက်တောက်ပနေလေ၏။

သရက်သီး၏ ပုံမှန်အရသာသည်ပင် ချိုမြိန်ကာစေးကပ်မှုမရှိသည့်အပြင် နွားနို့အမြုပ်ကလေးများနှင့်ဒိန်ချဥ်အနည်းငယ်ကိုပါပေါင်းစပ်လိုက်သောအခါ အရသာမှာအလွန်စွဲမက်ဖွယ်ဖြစ်၍သွား၏ ။

သူမ၏ နှုတ်ခမ်းကိုလျှာဖြင့်သပ်လိုက်မိသည့်အခါ၌ နို့နှင့်သရက်သီးအရသာအပြင် လိမ္မော်နှင့်လက်ဖက်အရသာအနည်းငယ်ပါ သူမ၏ နှုတ်ခမ်းပေါ်၌ စွဲကျန်နေသည်ဟုထင်ရသည် ။

ဒါကမှ သရက်သီးရဲ့ပြိုင်ဘက်ကင်းတဲ့အရသာပဲ ...

ပန်းချီရေးဆွဲပြီးနောက် သူမ၏ ကိုယ်ပိုင်၀တ္ထုဆွဲရန်ပြင်ဆင်ရတော့သည် ။ သို့သော်လည်း ယီယီက သူမအဆင်ပြေမပြေသိချင်နေသောကြောင့် စာပြန်လိုက်သည် ။