Chapter - 21

55 9 0
                                    

Chapter ( 21 )


အချိန်မည်မျှကြာသည်အထိ အနမ်းခံနေရသည်ကိုပင် သူမ မသိတော့ပေ ။

ရှည်ကြာသည့်အနမ်းတစ်ခုပြီးဆုံးသည့်အချိန်၌ ရှန်းပိုင်မှာ အမှန်ပင်အားမရှိတော့ဘဲ တစ်ကိုယ်လုံးပျော့ခွေနေသည့်အပြင် ချန်ကျိုး၏ လည်ပင်းအားအသေအလဲဖက်တွယ်ထားမိ၏ ။အမျိုးသားကသူမအားလွှတ်ပေးလိုက်သည့်အချိန်၌ ပါးပြင်တစ်ခုလုံးနီရဲနေသည့်အပြင် မျက်၀န်းထဲတွင်လည်းမျက်ရည်များ၀ဲနေလေသည် ။

အသည်းအသန်အသက်ရှုရင်းဖြင့် သူမ၏ရင်ဘက်ရှေ့တွင်လက်နှစ်ဖက်ကိုယှက်၍ကာကွယ်လိုက်ကာ ခန္ဓာကိုယ်ကိုပုဇွန်လေးကဲ့သို့ကွေးလိုက်သည် ။

ရှန်းပိုင်မှာ ရှက်လွန်း၍ သူမရှေ့ရှိအမျိုးသားအားစေ့စေ့မကြည့်ရဲ‌ချေ ။ ချန်ကျိုးက သူမအားစိုက်ကြည့်နေကြောင်းကိုသိသဖြင့် အခါတစ်ရာပြန်သတ္တိရှိလျှင်တောင် မော့ကြည့်မည်မဟုတ်ပေ ။ ချန်ကျိုး၏ အသံမှာသာမန်အချိန်များကဲ့သို့နွေးထွေးသော်လည်း အဓိပ္ပာယ်ဖော်ပြမရသည့် အက်ရှမှုအချို့လည်းပါ၀င်နေ‌ေလသည်။

" ရှန်းပိုင်လေး "

ချန်ကျိုး၏ ခေါ်သံကိုကြားသော်လည်း ရှက်ရွံ့နေသဖြင့် ကြားကြောင်းခေါင်းသာညိမ့်ပြလိုက်သည် ။

" ဂုံးကောင်လေး "

ချန်ကျိုးက သူမအားအမည်ပြောင်ပေါင်းစုံဖြင့်စနောက်နေသည်ကို ရှန်းပိုင်ကဆက်တိုက်ခေါင်းညိမ့်၍သာတုန့်ပြန်နေ၏ ။

" ဂုံးကောင်လေးလို့ "

ရှန်းပိုင် : "..."

ချန်ကျိုးက သူမအားတောက်လျောက်စနောက်နေ ရ၍ စိတ်အခြေအနေအလွန်ကောင်းနေပုံရသဖြင့် အေးစက်နေသည့်မျက်နှာထက်၌ နွေးထွေးသည့်အပြုံးပန်းများပွင့်လန်းနေလေ၏ ။

ချန်ကျိုးက သူမ၏ဘေးတွင်၀င်ထိုင်လာသည် ။ သူ၏ခြေထောက်များမှာရှည်လျားသောကြောင့် အနည်းငယ်ဆန့်ထုတ်လိုက်ရုံဖြင့်ပင် ကြမ်းပြင်ကိုထိသွားနိုင်၏ ။ တွဲလောင်းချ၍ လှုပ်ယမ်းလျှင်တောင် ထိရန်အဝေးကြီးလိုနေသေးသည့် သူမ၏ ပုတိုတိုခြေထောက်များနှင့်တခြားစီပင် ။

Orginal Flavour and 30% Sweet Where stories live. Discover now