Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
inciarslan BEN AİLEMİ ÇOK SEVİYORUM ❤️🩹 ...
Erstesi gün Parsı şirkete gönderdik ve İdille beraber evde oturuyorduk,
"İyci Payka gidebiliyiz mi?"
diye sordu İdil.
"Bilmem Amcanı arayalım soralım."
telefon çaldı, çaldı, çaldı.. Açan olmayınca İdil,
"Yütfen İyci Yütfenn"
deyince kıramadım ve İdili hazırladım. Kendimde hazırlanınca Fatma hanıma haber vererek evden çıktık, kapının önünde Soner duruyordu,
"Buyurun İnci Hanım, emrinize amadeyim hâlâ"
"Sadece İnci yeterli Soner."
Gülümsedi ve kapımızı açtı. İdille arkaya oturduk, Soner de yerine oturup arabayı çalıştırdı.
"Nereye gidiyoruz?"
diye sordu Soner,
"Parka gidiyoruz Soner"
Soner şaşırsa da belli etmedi ve önüne döndü, küçük samimi bir parka gelince parkta az uz insan olduğunu gördünce İdille sevindik. İdili salıncakta sallarken yavaş yavaş insanların hepsinin gittiğini fark ettim, hafiften korkmuştum. Neden bir çocuk parkı boş kalırdı ki? Sonere baktığımda o yerinde duruyordu, takım elbiseli adamlar etrafımızı sarınca iki tanesi de soneri tuttu. Hemen İdili kucağıma aldım,
"Ne istiyorsunuz!"
diye bağırdım. Adamlardan birisi silah çıkardı,
"Şşşt sakin ol küçük hanım, Oğuz bey gelecek şimdi."
Hemen idilin başını omzuma yaslayarak silahı görmemesini sağladım.
"Koy silahı! Küçücük çocuk var zaten yanımda kaçacak değilim!"
Silahı beline koydu,
"Yanlış bir hareketinde ciddi sıkıntılar çıkar İnci Arslan."
diyerek saçma bir gülüş attı. O sırada Oğuz geldi,
"Oğuz ne istiyorsun bizden!"
"İdili istiyorum. Hisseleri istiyorum. Açıklayıcı oldum mu İnci Arslan?"
"Oğuz, İdili hisseler için kullanamazsın. Bu çok yanlış!"
"Yaa yanlış mıymış"
diyerek saçımı arkaya attı, İdil ağlamaya başladı,
"İyci gideyim noluy"
"Bakın İdil korkuyor, lütfen gider misiniz?"
O sırada Soneri tutan adamların kanlar içinde yerde yattığını gördüm, Soner,
"İnci Hanımı hemen bırakın!"
Hepsi Sonere döndü ve hemen silahlarını çıkardılar. Soner silahı Oğuza doğrulttu, Oğuz da bana,
"Bana sıktığın an hepiniz buracıkta geberirsiniz."
Tam o sırada telefonum çaldı, Oğuz telefonu cebimden çıkardı,
"Oo Pars Arslan arıyor, sevgilin yani. Aç! Sakın, bak sakın yanlış bir şey söyleme!"
Telefonu açtım,
"Efendim kocacım?"
"İnci? Evde değil misin?"
"Evet aşkım, dedim ya İdille parka gidiyoruz diye. Soner de bizi bıraktı arabayla. Her şey yolunda. Boşuna merak etmişsin."
"İnci, başınız mı belada?"
"Evet sevgilim"
"Sakin ol, kim var? Oğuz mu?"
"Evet sevgilim akşama da mantarlı kremalı makarna yapayım diyorum."
"Tamam, tam konumunuza aracın konumundan ulaşıp hemen orada olacağım."
