Arkadaşlıktan Fazlası /HyunLix

4. Bölüm

Sabah tekrardan her gün olduğu gibi alarmın sesi ile uyandım ve hazırlandım. Bu gün içimde nedeni bilmediğim kötü bir his vardı. Bu his nefes almamı engelliyordu. Sanki birisi arkamdan bana sarılmış ve beni bütün gücüyle sıkıp nefes almamı engelliyor gibiydi. Önemsemedim ve okula gittim. Tekrardan sırama oturdum ama artık gerçek anlamda nefes alamıyordum. Bunu belli etmemeye çalıştım. Sınıfa Hyunjin geldi. Onu görünce bu his biraz azalsa da hala nefes almakta zorluk çekiyordum. Hyunjin yanıma oturdu. Her gün olduğu gibi sohbet etmeye başladık. Ben arada sırada Hyunjin'in dediklerine cevap veremiyordum. Hyunjin ise ven ona cevap vermeyince aynı şeyleri bıkmadan tekrar söylüyordu.

Ders başladı. Dersin ilk 10 dakikası gayet normaldi. Dersin geri kalanında gerçekten hiç nefes alamamıştım ve hocadan dışarı çıkmak için izin aldım. Yanlış görmediysem ders başlayalı 17 dakika olmuştu. Nefes almak için dışarı çıktım ve elimi göğsüme bastırarak derin derin nefes almaya çalıştım. Artık neredeyse hiç nefes alamıyordum. Tekrar sınıfa gittim. Dersin bitmesine 10 dakika kalmıştı. Tekrar sırama oturdum ve tekrar elimi göğsüme koyup bir yandan dersi dinlerken bir yandan da nefes almaya çalıştım.

Hyunjin'den

Felix neredeydi? Ders başladıktan 17 dakika sonra sınıftan çıktı ama çok uzun süredir gelmedi. Bir şey mi oldu acaba? Bu kadar uzun süredir dışarıda ne yapıyor olabilir ki? Dersin bitmesine çok az vardı. Teneffüste onu arayacaktım fakat nerede olduğunu bilmiyordum. Ben bunları düşünürken Felix içeri girdi. İçimde bir rahatlama hissi belirdi.sırasına oturduğu anda elini göğsüne koydu. Bu hareketi dikkatimi çekmişti. Zaten dersin bitmesine 3 dakika vardı. Dersin bitmesi için sabırsızlanıyorum çünkü ona ne olduğunu çok merak ediyordum. Ders bitti. Felix sırasından kalkmayınca ben onun yanına gidip ona ne olduğunu sordum. Bana nefes almakta zorluk çektiğini söyleyince içimi bir huzursuzluk kapladı. Bu durumun nedeni ne olabilirdi ki?

Felix'den

Ders bittiği anda bana ne olduğunu sordu. Ona anlattım ne olduğunu. Çok huzursuz ve korkmuş görünüyordu. Biz bunları konuşurken tekrar ders başlamıştı bile. Hoca sınıfa girdi ve herkes yerine oturdu. Hyunjin kitaplarını almaya gidiyordu. Ben de yerime giderken Hyunjin'e;

F: Teneffüste tekrar hava almak için bahçeye çıkacağım ben. Sen de benimle gelirsin istersen olur mu?

H: Olur gelirim.

İkimiz de sıralarımıza geçtik. Yan yana oturuyorduk ama derste hiç konuşmamıştık.

Artık bu nefes zorluğu daha da yoğunlaşmıştı. Neredeyse hiç nefes alamıyordum ama dersin bitmesine birkaç dakika kaldığı için hocaya söylemedim.

Teneffüs oldu ve Hyunjin ile birlikte dışarı çıktık. Bir kenara oturup nefes almaya çalıştım. Artık gerçekten çok zorlanıyordum.

H: Felix kalk hadi hangi hocaya söylersen söyle birini arasın seni hastaneye göndersin. Gerçekten çok kötüsün bak.

F: Halısın Hyunjin. Hadi kalk gidelim.

Bunları söylerken çok zor nefes aldığım için arada sesim fısıltı gibi çıkmıştı.

Yerimizden kalktık. Benim biraz gözlerim kardı ve düşecek gibi oldum. Hemen Hyunjin'e tutundum. O da düşmemem için beni sımsıkı tuttu.

H: Felix iyi misin? Hadi gel bana tutun öyle gidelim.

Ona tutundum. Birkaç adım attıktan sonra bir anda dizlerim çözüldü ve kendimi yerde buldum. O sırada son duyduğum şey Hyunjin'in "FELIX! FELIX KALK! BİRİSİ YARDIM ETSİN LÜTFEN!" çığlıklarıydı.