İÇİMDEKİ KIZ ÇOCUĞU

7.Bölüm

Burak'ın evinde iki gün geçirmiştim. Doktorun verdiği haplar o kadar ağırdı ki içtiğim an uyku basıyordu bu hastalık geçici değildi annemgil hâlâ gelmemişlerdi. Ama bu akşam gelebilirlerdir. O yüzden Buraka beni eve bırakmasını söyledim her ne kadar gitmemi istemesede kabul etti. Daha sonra Burak beni eve bıraktı.
                           ***
Annemgil sonunda geldiler mutlulardı tabii beni göresiye kadar. Yüzlerindeki gülümseme soldu maalesef beni istemiyorlardı...
Onlara hoşgeldiniz demeden odama çıktım. Yatğıma oturdum kulaklığımı aldım şarkı dinlmeye başladım. Şarkıda şu sözler geçiyordu:
Bir minicik kız çocuğu bak duruyor hâlâ.
Anlatmam gördüklerimi...
O neşeli çocuğa...
Şarkı tam beni anlatıyordu annem ve babam odama girdi. Kulaklığı çıkartım ikisinede baktım. Ne oldu, dedim. Cevap vermediler. Onlara bakıyordum onlar bana, annem konuşmaya başladı. Asya sen biz yokken ne yaptın?, diye sordu bişey yapmadım anne, diye yanıtladım. Babam eminmisin Asya, dedi evet eminim, dedim. Asya kameralardan baktık o çocuk kimdi?, dedi annem kızgın bir ses tonuyla, arkadaşım, dedim. Peki evde iki gün neden yoktun?, dedi babam. Baya kızgın ses tonuyla sordu, işte bir arkadaşım baba!, dedim sen bize daha yeni sesinimi yükseltin, dedi babam evet yükseltim sürekli sıkıştırıp durmanızdan bıktım, dedim ya yeter artık yeter ne yapcaksanız yapın yeter sustum sustum ama yeter!, dedim bize sesini yükseltme Asya, ya onu seç yada bizi karar senin biz sana aile olmaya çalıştık, dedi.
Aile?Ne ailesi siz bana ailemi oldunuz ya siz beni kendi kızınız gibi görmediniz ne ailesinden bahsediyorsunuz siz bana hiç bir zaman iyi davranmadınız... 
Ben Kararımı verdim.Sizin baskınız altında yaşamaktan bıktım.Artık bu evde yaşamıcam.Onu seçiyorum ve sizide asla affetmicem,dedim ve telefonumu aldım, kıyafetlerimi alırken babam madem bu evde kalmıcaksın tek bir parça eşyada götürmiceksin.Bundan sonra bizim Asya diye kızımız yok,dedi babam.Kıyafetleri aldım ve yere fırlatıp evde çıktım.Ağlayarak Burak'ın evine gittim.Kapısını çaldım.Burak kapıyı açınca Buraka sarıldım.O da bana sarıldı.Sonra Burak bana ne oldu niye ağlıyorsun diye sordu.İçeri geçip koltuğa oturdum.Burak'tan bir bardak su istedim.Suyumu içtim ve herşeyi anlatmaya başladım.O da beni sessizce dinledi.Tamam Asya sakin ol sen en doğrusunu yapmışsın,dedi.Ben sana bir şeyler hazırlıyım sende git elini yüzünü yıka dedi, lavaboya gidip elimi yüzümü yıkayıp Burak'ın yanına gittim.Burak sandviç ve meyve suyu hazırlamıştı sonra sandviçlerimizi yedik.Burak ilaçlarımı getirdi ilaçlarımı içtikten sonra bana dinlenmemi söyledi.Tamam Burak dedim,
İstersen benim yatağımda yapabilirsin,dedi.Beraber yukarı katta çıkıp Burak'ın Yatağına Yattım.Bir şey olursa bana söyle ,dedi ve odadan çıktı uyuya kaldım.
                             ***
Uyandığımda oda karanlıktı.Ne kadar uyuduğumu bilmiyordum yataktan kalktım ve aşağıya indim Burak kanepede uyuyakalmıştı kanepenin kenarında olan battaniye Burak'ın üzerine örtüm ve tekli kanepeye oturdum.Burakı izlemeye başladım.Onu Sabaha kadar izleyebilirdim.Burak uyandığında masada duran kitabı aldım ve okuyo gibi yaptım.Burak gülerek beni izliyordu utançtan kıpkırmızı oldum.
Burak:Sen Beni mi izliyordun?,dedi
Yok ya sadece kitap okuyordum,dedim.Burak hâlâ gülüyordu Bana inanmamıştı.Ama yinede bozuntuya vermedim.