.
.
.
DÜĞÜM GÜNÜ
BÖLÜM 1
Kalbim deli gibi çarpıyordu nefessiz kalmaktan değildi bu çarpıntı vücudum fazla adrenalinden tepkiler veriyordu terleyen avuç içlerimi siyah kumaş pantolonuma sürdüm ve aldığım sık nefeslerimi düzenlemeye çalıştım
Nasıldı... hatırla... bir... nefes al... iki, nefes ver... tekrarla... tekrarla...
"Kim var orada?" Ah işte bu hiç iyi olmamıştı!
Gözlerim duyduğum tanıdık sesle pörtlerken yanımda duran Ezgi çığlık atmamak için ağzını kapattı. Bende aynı saniyeler içinde yere çömeldim, ardından aynısını Ezgi de yaptı ve ikimiz kaldığımız yurdun mutfağında yerde nefes nefese saklanırken güvenlikten sorumlu olan Sultan abla sert adımlarla buraya doğru geliyordu.
Birazdan fazla adrenalinden buraya akşam yemekte yediğim her şeyi kusabilirdim, Ezgi ise yeni manikür ve pedikür yaptırdığı tırnaklarını koluma geçirirken bana hiçte yardımcı olmuyordu. Tam mutfağın kapısından girecek ve sırtını mutfak dolabını yaslamış iki kafa görecek olan Sultan abla mutfağa adım atamadan şansımız yaver gitmiş olacak ki telefonu çaldı.
Kara duta yaslandım
Yağmur yağdı ıslandım
Kınamayın ahbaplar
Şeker ile beslendim vay vay vay vay
Ezgiyle aynı saniye bakışlarımız birbirine çarpıştı ve ben gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım. "Şaziye yine girdi herhalde..." Sultan abla Ezgi ve beni yurdun meşhur kedisi Şaziye sanarken çalan telefonuyla birlikte mutfak kapısının karşısında ki koridorda ilerliyordu...
Gel gülüm etme gülüm
Mor menevşe sümbülüm
Ben senden ayrı düştüm...
Ses git gide azalırken Ezgi elini ağzından çekti ve derin bir nefes alırken yine göz göze geldik ve ben daha fazla kendimi tutamadan çok sesli olmamasına dikkat ettiğim bir kahkahayı saldım. "Manyak, gülmesene az daha yakalanıyorduk!" Diyerek kısık ses tonuyla konuştu ve terden boynuna yapışan civciv sarısı saçlarını sırtından aşağıya attı.
"Ne korkak çıktın sende ya. Sivasın kahramanı Sultan abla bizi yakalasa bile kızmaz bilirsin çok sever beni." Diyerek göz kırptım. O da göz kırpmama karşılık göz devirdi bu haline daha da güldüm. Kalbim hâlâ hızlı çarparken yaslandığım yerden ayağa kalktım ve kollarımı sıyırdım. "Hadi tatlımızı yiyelim!" Dedim sevinçle bu hayatta en sevdiğim şeylerden biri tatlı olan her şeydi zaafım vardı resmen.
"Aşırı korkuyorum geri gelecek diye bir cezadan daha yeni çıktık ikincisine hazır değilim." Dedi ayağa kalkarken sarı papatyam. "Korkma, ben yanındaysam korkma." Ellerini beline koyarken kaşlarının altından baktı bana "Daha da gerildim şimdi." Göz devirerek buzdolabına doğru ilerledim ve kapağını beklemeden açtım önüme direkt iki tane sufle çıkmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DÜĞÜM GÜNÜ
ChickLit♤Çocukluk aşkı Yaşanmışlıklar zihin denen parçada bir film şeridi gibi geçer derler, benim şeridim de ise hep o vardı. Gözleri, sözleri, gülüşleri, sesi... sayacağım bir sürü şey daha. Hayatıma nasıl bu kadar işleyebilirdi? Dediler ki 'Sizi kimse a...
