Aşkın Müziği

5. Bölüm: Yine mi?

     Okulun tam karşısındaydım. Yeni boyanmış duvarları, güzel görünen bir demir kapısı vardı. Sıla beni beklemeden içeri girdi bile. Bende ağır ağır hareket ediyordum. Okulun her detayı ilgimi çekiyordu. Dikkatlice inceledim. Okul binasına giriyordum. Merdivenleri çıkarak kapısına ulaştım.

     İçeri girdiğimde lobide öğrencilerin yaptığı resimler, projeler panolara asılmıştı. Bu katta sınıflar yoktu. Öğretmen odası ve rehberlik vardı. Etrafa baka baka merdivenlerden 1. kata çıktım. 9. sınıflar bu kattaydı.

     Fazla incelemeden 2. kata çıktım. 10. sınıflar vardı. Hemen katı gezinip 10/E'yi buldum. Kapıdan girdiğimde sınıfın sol üst köşesinde biri uyuyor, öğretmen masasında 2 kişi sohbet ediyor ve bir kaç kişide kendi halindeydi.

     O an çok utanıyordum çünkü sınıfa girdiğim 5. saniyede öğretmen masasındakiler beni fark etti. "Niye buradasın?" diye sordu. Bende "Ben bu sınıfın yeni öğrencisiyim." şaşkınlıkla bana baktılar ve "Hoşgeldin." dediler. Bende "Hoşbuldum." diyerek bana gösterdikleri sıraya ilerledim. Sıram arkalarda cam kenarındaydı. Camın dibindeki kısma oturup çantamı oraya bıraktım. Yanımda bir kız oturuyordu. Sırayla öğrenciler sınıfa giriyordu. 

     Sonra aralarından bir kız yanıma geldi. "Selam, ben Pelin. Ben bu sınıfın başkanıyım. Sen yeni öğrenci olduğundan seni sınıf Whattsapp grubuna eklemem lazım. Numaranı söyler misin canım?" daha hoşgeldin bile dememişti. Bende kekeleyerek numaramı söyledim. "Eklendin!" dedi. Telefonumu açtım. Gruba girdiğimde grupta öğretmenlerin olmadığını gördüm. Demek ki başka bir grup daha olmalıydı. Grubun ilk mesajlarına gidip ders programını buldum. Kaydedip bazı mesajlara göz attım. 

     Sonra gözüm kapıya kaydı bir an. İçeriye biri girdi, gözlerim büyüdü. O çocukla aynı okulda ve hemde aynı sınıftaymışım! Şok geçirerek baktım yüzüne. 4-5 saniye sonra beni fark etti. "Ben seni daha önc-" daha sözünü tamamlamadan ayağa kalkıp sınıftan çıktım. Ayaklarım beni katta gezdirip lavaboya girdirtti. Acele acele musluklara gidip aynadan kendime baktım.

     Neden gelmiştim buraya? Ders zili çaldı. Ders programında ilk ders edebiyattı. Sınıf hocamız edebiyat hocasıymış. Yavaş adımlarla sınıfa gittim. Bir sorun vardı. NEDEN O ÇOCUK SIRAMIN YANINDA Kİ SIRADA OTURUYORDU? Küçük bir endişe duydum o kadar. Diğer kişiler bana yeni öğrenci misin falan filan diye sordu. Herkese cevap vermek zorunda kaldım.

     Hoca sınıfa girip "Kitaplarınızı çıkarın." dedi. "Hocam benim kitabım yok." dedim. "Aa, sen şu yeni öğrencimizsin. Kitaplar için müdür yardımcısına ya da müdüre gidip alabilirsin." dedi. Genelde dizi ve filmlerde hocalar yeni öğrencilerini tahtaya çıkarıp kendini tanıtmasını isterdi ve sanki tam şunu söyleyecekmiş gibiydi, kalbim patlayacaktı. "Kendimi tanıt birazcık bize." kalbim boşuna patlamıyormuş... "Ben Nilda, 16 yaşındayım 2-3 ay sonra 17 yaşıma gireceğim, bu okula nakil olmadan önce İzmir'de yaşıyordum. Babamın buraya tayini çıktığı için buraya taşındık." dedim ve derin bir nefes aldım. O an herkes bana bakıyordu. "Güzel, teneffüslerde arkadaşlarınla kaynaşırsın. Şimdi ders anlatmam lazım, bu arada hoşgeldin sınıfımıza."

     Elimi yanağıma dayayıp dersi dinledim. 30 dakika taş gibi bekledim. Ders çok sıkıcıydı ve hoca sürekli aynı şeyleri anlatıyordu. Yanımda ki kız kulağıma "Bu hocanın ismi Kemal, çok serttir şuan böyle pamuk gibi göründüğüne bakma kesinlikle şuan senin için iyi niyetli." başımı sallayıp "Bu yan sırada ki çocuğun ismi ne?" "Furkan." dedi. 

     Anlaşıldı. Komşuyduk. Ona baktım, dikkatlice hocanın yüzüne bakıyordu. Masal dinler gibi baktığına eminim ve bence hiç bir şey anlamıyordu. Sonra bir an bana baktı ve o an telaşla gözümü kaçırıp hocaya baktım. Bende hiç bir şey anlamıyordum. 

     Bir kaç dakika sonra zil çaldı. Herkes ayaklanıp dışarı çıktı. Furkan ise yanıma geldi. "Sen benim oturduğum sitenin karşısında oturan kız mısın? Seni parkta görmüştüm hatta bana basketbol topunu uzatmıştın." dedi. Bende kekeleyerek "Evet, o benim." dedim. "Demek adın Nilda, bizim sınıfta olman iyi oldu." deyip sınıftan çıktı. Kalbim hoplayacaktı. Aşık değilim ama nedense onu görünce kalbim patlayacakmış gibi oluyor. Garip...