×ZORAKİ EVLİLİK 《2》×

Bölüm-6-

.
.
.

Eve geldiğimizde önce Boruto olmakla beraber -bu konuda hala şaşkınım, çünkü uykucu Boruto'dan bahsediyoruz- üçüzler uyanmıştı. Ben mutfaktaki üçlü koltuğa oturmuş onlarla ilgilenirken Temari de akşam için hızla bir şeyler hazırlıyordu.

Aslında ona yardım edecektim ama birileri hemencecik uyandığı için yapamıyorum. Evet, o birileri elindeki biberonu kemiren Boruto. Onun bağırışlarına da uykusu oldukça hafif olan Menma uyanmıştı. Sarada'nın zaten uyanma vakti gelmişti, kardeşlerinin bağırtıları bahane oldu.

Yine de hepsini susturabildim. Konu üçüzler olunca birazcık feromon her şeyi çözebiliyor.

Koltuktan yavaşça, dikkatlerini çekmemeye çalışarak kalktım. Fark ederlerse onları yalnız bıraktığımı hemen timsah gözyaşlarına başvuruyorlardı.

Hamileyken Sasuke'yi sürekli duygu sömürüsü yaparak kandırınca normal yani. Çocuklar da alışmıştır birilerini kandırmaya.

Temari'nin yanında yerimi aldığımda ona yardım etmeye başladım. Bir yandan da bizimkilerin dedikodusunu yapıyor, muhabbetin dibine vuruyorduk.

Tahtada domatesleri doğrarken onu dinliyordum.

"Sai ve İno evlenme kararı almış. Sai ile Shika telefonda konuşurken de şeyi duydum: Sai bu karara rağmen sürpriz bir evlilik teklifi edecekmiş."

Doğramayı bırakıp bütün ifademi kaplayan şaşkınlığımla ona döndüm.

"Ciddi olamazsın! Sai ve sürpriz evlilik teklifi mi?! İmkanı yok!"

O da salata malzemelerini yıkamak için açtığı musluğu kapatarak bana döndü ve elindeki malzemeleri tahtanın yakınına bıraktı doğramam için.

"Ben de Shikamaru'ya öyle dedim. Boşuna uğraşmayın, Sai İno'dan hayatta bir şey saklayamaz diye ama Sai bu sefer kararlıymış. Hatta gerekirse gün boyu İno'yu aramam demiş."

"Şüpheli. Çocuk duygusuzun teki ama yalan bile söyleyemiyor. Bir de konu İno'ysa hiç yapamaz."

Doğramaya devam ettim. Şaşkınlığım geçmiş, hatta sevinmiştim bile.

"Umarım yanılırız, yoksa İno yüzüğü gördüğünde şaşıramayacak."

"Ne planladılar? Bana hiç bahsetmediler... Uykucu bir gelsin, bana söylememek neymiş göstereceğim!"

Temari küçük bir kahkaha attı dediklerime karşın. Beni ciddiye almamasına bozuldum. Dudaklarımı büzdüğümde bıçağı daha sert kullanmayı başladım.

"Tamam, kızma! Biliyorsun, bu halinle bazen o kadar tatlı oluyorsun ki seni ciddiye alamıyoruz!"

Tekrar güldüğünde göz devirerek büyük bir nefes verdim.

"Shika geldiğinde bıçakları senden uzak tutarsam kocam yaşama fırsatı bulur belki..pft-"

Sesli kahkahasına karşın hızlı olmayan bir tekme savurdum ona doğru.

"Gülmeye devam et de Uykucu'dan önce seni haşlayayım!"

Başını hızlı bir şekilde iki yana sallayıp ağzına gizli bir fermuar çekti. Umarım o fermuarı bozmaz.

Ocağın olduğu tarafa geçip kaynayan yemekleri kontrol etti. Yüzünde küçük bir gülümseme belirirken elindeki kepçeyi tezgaha bırakarak bana döndü.