×ZORAKİ EVLİLİK 《2》×

Bölüm-8-

Ufak bir hesaplama sonucu Naruto ve Sasuke'nin Ocak'ta evlendiğine karar verdim.
Üçüzler de Ocak'ta doğdu ama bir sene sonra.
Doğumdan 2 ay geçtiğini varsayarsak da şu an mart ayındalar...

.
.
.

Denedim...

Abimi vazgeçirmek için ona küstüm bile: konuşmadım, aramalarına cevap vermedim, düğün hazırlıklarına yardıma gitmedim, düğünle ilgili hiçbir şeye karışmadım, evime bile almadım onları! Bu evliliği istemediğimi anlaması için elimden ne geliyorsa yaptım!

Hatta o kadar ki düğüne bir misafir gibi gidip düğünün yapılacağı salonda bir misafir gibi davranıp aynı şekilde bir misafir gibi evime geri döneceğim.

Eğer bu eve düğünden bir misafir gibi geri dönersem bütün uğraşlarım boşa gitmiş demektir. İşte, o zaman abimi kaybetmişim demektir. Ben bunu istemiyorum, abimi bırakmak istemiyorum!

"Naruto?"

Sasuke'nin sesiyle irkilerek arkamı döndüm. Meraklı gözlerle bana bakıyordu. Siyah takımını giyinmiş ama papyon veya kıravat takmayarak gömleğinin birkaç düğmesini açık bırakmıştı.

Bakışları yavaşça elimdeki davetiyeye ve fotoğrafa kaydı. Tekrar bakmak için siyahlarını gözlerime getirdiğinde bense gözlerimi hemen kaçırdım. Ağlayacak kıvama gelmişken bunu fark etmesini istemiyordum.

Elimdekileri koltuğa rastgele fırlatıp hızlı adımlarla odadan çıktım. Merdivenleri geçtikten sonra yatak odasına girdim ve kapıyı ardımdan kapattım. Yavaşça yere çöktüm.

Böyle olmamalıydı... Abimi yanımda tutabilmeliydim... Eğer o nikahta vazgeçmezse sonsuza kadar gidecek benden. Hayır, yarın uçakla yurtdışına 'balayı' için gitmeleri değil, Sasori yüzünden dönüşeceği kişilik uzaklaştıracak bizi...

Düşününce bile çok acıtıyor..abimin benim bebeğimin katili olan bir gruba fiilen katılması ve yardım etmesi...

Tamam, Naruto... Düşünme...

Yüzümü tavana çevirip gözyaşlarımı tutmaya çalıştım. Şiş gözaltlarıyla herhangi bir düğüne gitme fikri bile oldukça korkutucuyken abimin düğününe gidip magazine malzeme vermeye gerek yok.

Malzeme vermek istemesem de bütün gece uyuyamadığımdan gözaltlarım elimde olmadan siyahlaşmış ve biraz da şişmişti.

Kapatıcı falan mı sürsem? Nasıl süreceğimi de bilmiyorum... Of!

Hadi kalk Naruto, hazırlan ve abinle aranıza nasıl mesafe giriyor, izle.

Ayağa kalkıp dolaba ilerledim. Ne giyeceğimi bilemeyerek öylece dolaba göz gezdirdim. Tamamıyla siyah bir takım giyersem yasta olduğum düşünülürdü, yani magazin için büyük bir malzeme demek. Tamamen beyaz giysem abimle yarışıyor gibi olurum, bu da malzeme. Ne giyeceğim ben?

-...Ne diye uğraşıyorsun? Günlük bir kıyafet giy, git...-

Oldu. Daha geçen hafta magazin dergilerinin ilk sayfasında boy boy fotoğraflarımız vardı, şimdi böyle önemsiz bir yere gelmiş gibi giyinirsem aramızın kötü olduğu anlaşılır ve bu da magazin için büyük bir nimet! Nefret ediyorum magazinden!

-...Ne halin varsa gör, zaten alfama da gereksiz yere trip atıp bizi uzaklaştırıyorsun...-

Ben trip mi atıyormuşum? Yürü git oradan! Sinirlerim bozuk zaten! Sen de gelme üstüme!