De stad van de liefde ( bankzitters)

In mijn ooghoek

Na een lange tijd zitten we dan eindelijk in het vliegtuig. We waren een van de laatste die bij de gate waren en een van de laatste die in het vliegtuig zaten. Ik zit op een plek naast het raam. Sofie zit naast me met haar benen over elkaar. Ze heeft haar AirPods in en zit haar favoriete serie Gossip Girl te kijken soms kijk ik over haar schouder even mee maar ik kijk vooral de hele tijd naar buiten. We zijn nu al een tijdje tussen de wolken aan het vliegen. Ik vind dat altijd zo mooi hoe je door de wolken heen vliegt. Vroeger droomde ik er altijd van om op de wolken te wonen in een klein huisje gemaakt van wolken. Toen mijn vader me vertelde dat dat niet kon heb ik zeker wel een paar dagen gehuild ik kon het gewoon niet geloven.

Na een tijdje wordt het wel saai om de hele tijd uit het raam te kijken dus pak ik mijn schetsboek uit mijn tas die ik mee had genomen als handbagage. Terwijl ik dat doe kom ik 2 koekjes tegen. Ik pak ze eruit en rits mijn tas weer dicht. Ik geef een koekje aan Sofie en stop de andere in mijn mond. Sofie kijkt me lachend aan "dankjewel Em" zegt ze terwijl ze weer haar gezicht naar haar telefoon draait. Ik knik en ga comfortabel op mijn te kleine stoel zitten. Ik ben nu eindelijk klaar met mijn opleiding en ik kijk er erg naar uit om dan eindelijk echt te mogen werken. De opleiding was leuk maar het bestond vooral uit heel veel leren en luisteren. Ik ben meer van het doen en ben blij dat dit dan nu eindelijk echt kan. In mijn schetsboek teken ik graag de binnenkant van huizen. Soms teken ik ook alleen meubels. Het huis van Sofie en mij hebben we samen leuk ingericht alleen mijn kamer is nog steeds niet helemaal zoals ik wil. Dit is nu de perfecte tijd om daar even naar te kijken en ik pak ook mijn AirPods erbij.

Sofie tikt me aan en langzaam haal ik mijn oortjes uit en stop ze terug in mijn doosje. " Ik ben echt zenuwachtig om mijn vader weer te zien" zegt ze terwijl ze me een beetje bedroefd aankijkt. Ik leg mijn arm om haar heen. " Het komt echt goed meid hij zei toch hoeveel zin hij had om je weer te zien." " Ja dat weet ik ,maar wat als ik hem weer zie het niet is zoals vroeger en het echt super ongemakkelijk is."

Sofie woonde vroeger met haar vader en moeder samen in Parijs ze hadden het heel gezellig daar samen, totdat haar ouders gingen scheiden. Haar moeder verhuisde naar Nederland waar ze vandaan kwam en haar vader bleef in Frankrijk. Waarom ze zo ver weg van elkaar gingen is voor niemand echt duidelijk.

" Ik weet zeker dat het niet ongemakkelijk zal zijn want jullie zullen elkaar vast van alles te vertelllen hebben." "Ik hoop het maar" zegt Sofie terwijl ze nogsteeds bedroefd naar de grond kijkt. " Sofie het is altijd al je droom geweest om naar Parijs te gaan het wordt vast echt geweldig en niet vergeten ik ben bij je." Zeg ik terwijl ik haar hand vast pak en er even in knijp. " Dankjewel Em je bent de beste" zegt ze terwijl ze me een knuffel geeft. Ik beantwoord haar knuffel en laat haar dan los. " Zou ik mee mogen kijken?" Vraag ik wijzend naar haar telefoon. " Tuurlijk ik ben nu bij het stukje van Blairs sleepover maar heb deze serie al honderd keer gezien." Zegt ze terwijl ze me een AirPod aangeeft. "Ik nog nooit dus ik ben benieuwd!" zeg ik lachend terwijl ik het oortje aanpak. " Je vindt het vast leuk en als je iets niet snapt vraag je het maar." ik knik terwijl ik mijn ogen op het scherm richt.

Na een tijdje Gossip girl gekeken te hebben sta ik op om even naar de wc te gaan. Ik had het al de hele tijd ingehouden want naar de wc gaan in het vliegtuig is wel het laatste wat ik wil. Ik schuif langs Sofie die haar beneden omhoog doet en loop richting de wc. Ik voel me echt wel een stuk beter dan vanochtend de hoofdpijn is al minder en van de duizeligheid heb ik hellemaal geen last meer. Snel loop ik naar de wc en kijk even in de spiegel. Mijn blonde haar zit hellemaal door de war, ik had geen tijd om het vanochtend te stijlen dus de krullen zitten echt niet mooi. Ik stijl eigenlijk altijd mijn haar omdat ik dat meer bij mezelf vind passen.
Als ik klaar ben loop ik de wc uit en ga dan snel weer zitten.

POV MATTHY:
Daar zitten we dan eindelijk in het vliegtuig. Ik zit bij het raam naast Koen en achter ons zitten Milo en Rob, Raoul zit in de stoelen naast ons langs het looppad. Naast Raoul zit een oude man een tijdschrift te lezen. Aan deze vakantie ben ik echt toe, deze laatste paar weken waren erg druk.
Samen met de mannen gaan we een weekje op vakantie even zonder YouTube en gewoon echt genieten.

"Hey Matt, kijk die oude opa nou met ze vriend zitten." zegt Koen en hij wijst ondertussen naar Raoul. Ik moet lachen."Heeft hij eindelijk iemand van zijn eigen leeftijd gevonden" zeg ik er nog achter aan. "Hey gast ik kan je wel horen hoor" zegt Raoul nep boos. "Dat was juist de bedoeling" hoor in Koen naast me zeggen. Tussen onze stoelen komt een hoofd tevoorschijn van Rob. "Gasten zullen we een paar shotjes bestellen om deze vakantie te vieren" zegt hij met een blij gezicht. Milo steekt nu ook zijn hoofd boven de stoel uit "Lijkt mij een goed idee" zegt hij met hetzelfde blije gezicht.

Al snel hebben we wat shotjes bestelt bij de stewardess. Koen pakt er een "oeh wat lekker" zegt hij met een rare stem en hij gooit een shotje pure wodka achterover. Hierna trekt hij een raar gezicht waar ik even om moet lachen. " Proost mannen" hoor ik Milo achter me zeggen en ook hij gooit een shotje achterover. Nu is het mijn beurt. Om eerlijk te zijn heb ik eigenlijk helemaal geen zin in drank al zo vroeg, maar ja het is om de vakantie te vieren. Ik pak het shotje bacardi vast en gooi deze snel achterover. "Gatverdamme" zeg ik met een vies gezicht.

Terwijl ik dat zeg zie ik in mijn ooghoek een bekend meisje langslopen snel steek ik mijn hoofd uit om verder over het gangpad te kijken. Ik hang zowat over Koen heen maar ik zie haar niet meer. "Matt wat de brie doe je?" Zegt hij. "Oh niets ik dacht dat ik iemand zag" antwoord ik snel terwijl ik weer recht ga zitten. "Het meisje van het vliegveld zeker, ik zag wel hoe je met haar aan het flirten was." "Dat zag ik ook." Hoor ik Milo achter ons zeggen. "Echt een lekkerwijf was dat." Zegt hij er nog even achteraan. "Hey Milo hou je bek man." en ik sla hem op zijn arm. Milo laat een zachte gil en gaat weer zitten. "Maar eerlijk zie je haar zitten?" vraagt Koen me weer. "Ik weet het niet hoor, ik heb geen idee of ik al wel klaar ben voor een relatie." antwoord ik hem. "Wie heeft iets gezegd over een relatie het kan toch ook gewoon even leuk zijn." en hij geeft me een knipoog. Ik weet wat hij bedoeld maar heb daar op dit moment totaal geen zin in "Gast je weet dat ik niet zo ben." zeg ik dan maar en ik begin weer met uit het raam staren. "Ja ja dat weet ik maar ik dacht misschien is deze vakantie je kans om echt even los te gaan." antwoord hij en hij doet een gek dansje. Ik lach even naar hem en pak dan mijn oortjes erbij om me even af te sluiten.

POV EMMA:
Net als ik op mijn stoel ga zitten hoor ik hard gelach van ergens voorin het vliegtuig komen. "Kunnen mensen dan ook nooit is even stil zijn." hoor ik Sofie zeurend in de stoel naast me. Ik lach even om het gezicht dat ze erbij trekt. Ik strek mijn hoofd uit om te kijken of ik kan zien wie er zo hard aan het lachen waren. Vanuit waar ik zit is het lastig te zien en zie ik alleen een wat oudere man met een tijdschrift. Ik zucht en ga weer recht zitten.

"Beste passagiers over enkele minuten gaan we landen, blijf gerust zitten." hoor ik de piloot zeggen. Snel ga ik zo strak mogelijk in mijn stoel zitten. Ik vind vliegen leuk alleen het landen gedeelte vind ik altijd toch best wel spannend. Sofie pakt mijn hand vast. "Het komt echt goed voor dat je het weet zijn we veilig op de grond." Fluistert ze in mijn oor. Ik adem diep in en slik even mijn mond zodat mijn oren niet dicht gaan.

Even laten staat het vliegtuig dan eindelijk met beide wielen op de grond. Ik adem even diep uit en dan weer in. "Em, ik zei het je toch dat het goed zou komen!" "Nu zijn we eindelijk in Parijs." zegt Sofie terwijl ze opstaat en haar handen in de lucht zwaait.
"Een fijne reis toegewenst dames en heren." Zegt de piloot nog en langzamerhand staat iedereen op. Ik blijf nog even zitten samen met Sofie om op adem te komen.

"Ik zal mijn vader even bellen om te kijken of hij al op het vliegveld is." en Sofie pakt haar telefoon erbij. "Goed idee." zeg ik terwijl ik nog een paracetamol in neem tegen te koppijn die weer erger wordt. Sofie toets een nummer in op haar telefoon en houdt hem tegen haar oor. Al snel hoor ik dat die over gaat. Bonjour papa, nous sommes arrivés. zegt ze met een blije stem tegen de telefoon. Sofie kan zo goed Frans praten ik snap er hellemaal niets van.

Het hele gesprek gaat als een waas voor me voorbij soms hoor ik even mijn naam vallen maar wat er daarna gezegd wordt weet ik niet. Dan houdt ze ineens de telefoon tegen mijn oor. "Hij wil even hoi zeggen." zegt ze. "Hallo Emma gaat goed?" Hoor ik een mannenstem zeggen uit de telefoon. Hij heeft een erg grappig accent. "Ja goed." zeg ik dan maar. Sofie pakt de telefoon weer en eindigt het gesprek. "Hij staat al op het vliegveld te wachten laten we gaan." Om ons heen is iedereen al vertrokken dus doen wij dat ook maar.

Hoofdstuk 2 alweer ik hoop dat jullie het leuk vonden om te lezen. Laat gerust wat feedback achter want dat zal me enorm helpen met verder schrijven. Ik beloof jullie het wordt nog veel leuker als ze echt in Parijs zijn! Het volgende hoofdstuk zal ik zo snel mogelijk posten maar waarschijnlijk morgen al want vind het zo leuk om te schrijven.