De stad van de liefde ( bankzitters)

Tussen de sterren

Het is nu ongeveer 2 uur 's nachts en we zitten in het ziekenhuis. Het geluid van piepende machines galmt door het lege gebouw. In de wachtkamer zitten wij en nog een oudere vrouw. Op de muren staan allemaal quotes in Franse teksten op de muur. Raoul was mee met Milo de kamer in we mochten namelijk niet met z'n alle. Ook al weet ik dat er niets ernstigs aan de hand is met Milo toch maken ziekenhuizen me altijd bang. Eerst kom je er heen om iets te checken en dan vinden ze ineens iets veel ergers wat grote gevolgen heeft net zoals het bij mijn vader ging een paar jaar geleden. 

Ik voel Matthy naast me mijn hand vast pakken. "Gaat het wel je bent helemaal aan het trillen?" Hij kijkt me bezorgd aan." Meestal zeg ik altijd dat het goed gaat als iemand vraagt of er iets met me is maar het gaat niet en ik voel dat ik het tegen hem kan zeggen. "Nee eigenlijk gaat het niet ik heb frisse lucht nodig." Hij knik en staat op. "Kom dan gaan we even naar buiten." Hij trekt me mee aan mijn arm en samen lopen we het ziekenhuis uit.

Ik adem even diep in dit was echt precies wat ik nodig had. "Kijk we kunnen daar op dat bankje zitten." Matthy wijst naar een wit bankje voor het ziekenhuis wat verlicht wordt door de lichten die uit het ziekenhuis komen. Samen gaan we zitten en kijken we even naar de sterren. De sterren zijn mooi en helder waardoor je verschillende sterrenbeelden kan zien. Ik schraap even mijn keel en richt dan mijn blik op Matthy. "Van ziekenhuizen wordt ik altijd erg zenuwachtig." Zijn ogen vinden de mijne en kijken me vragend aan. "Waarom eigenlijk of wil je dat liever niet vertellen." Ik kijk hem twijfelend aan. "Een paar jaar geleden kwam ik hier bijna elke dag vanwege mijn vader. Hij had kanker dus waren we hier vaak maar elke keer kwam er maar slecht nieuws totdat er geen nieuws meer kwam." De tranen rollen over mijn wangen dit onderwerp zat me eigenlijk toch best wel diep. Ik voel Matthys armen zich om me sluiten. Ik leg mijn hoofd op zijn borst terwijl de tranen over mijn wangen glijden. "Hij is er niet meer Matt. Hij is nu boven ons tussen de sterren." Snik ik. Matthy pakt mijn gezicht vast. "Hij kijkt nu van boven naar je en zal trots zijn op hoe mooie vrouw jij bent geworden." Hij kijkt me glimlachend aan terwijl hij zachtjes met zijn duim mijn tranen wegveegt. "Sorry." En ik haal mijn hoofd van zijn borst. "Hé je hoeft hier echt geen sorry voor te zeggen dat het lang geleden is betekend niet dat je er niet verdrietig om kan zijn." Hij kijkt me lief aan en slaat zijn arm weer om me heen.

Zo zitten we een tijdje samen naar de sterren te kijken genietend van elkaars gezelschap. Al snel komen de andere ook naar buiten. Milo heeft iets van raar verband op zijn neus dat er erg grappig uit ziet. Onder het verband door kan je nog net wat blauwe plekken zien. "Ik heb een uber besteld hoor." Raoul legt zijn telefoon weg en kijkt de groep rond. "Fijn want niemand mag me zien met dit op mijn neus." Milo houdt zijn hand voor zijn neus om het verband te verbergen maar trekt hem al snel weg omdat het te veel pijn doet. "Je ziet er nogsteeds lekker uit hoor jongen." Matthy loopt naar hem toe en legt een arm om zijn schouder. "Dat waardeer ik gast dankjewel." Zo lopen ze samen lachend de straat over.

Het was een ongemakkelijke uber rit na wat er allemaal gebeurt was. Het was een rare maar leuke dag want de date met Matthy ging precies zoals ik wilde. Ook hadden we natuurlijk gezoend deze keer kon ik dat wel herinneren gelukkig.

We komen aan bij het huisje. Als we binnen zijn gooi ik gelijk mijn hakken uit die ik de hele avond aan had mijn voeten zijn namelijk echt kapot. "Jongens ik ga naar boven spreek jullie later." Milo zwaait naar ons en loopt de trap op. Halverwege de trap wankelt hij even en valt bijna naar achteren. Rob komt snel aan gesprint en ondersteunt hem verder de trap op. "Ik ga ook." Koen loopt voorzichtig tree voor tree naar boven je ziet dat hij erg schuin loopt wat ook logisch is als je helemaal bezopen bent.  Sofie loopt er zachtjes achteraan."Wil je nog even chillen op de bank?" Matthy kijkt me vragend aan. "Ja hoor." Ik laat me lachend achterover vallen op de bank. "Ik ga even met Lieke bellen ik ben in de tuin." Raoul houdt zijn telefoon omhoog en sluit de tuindeuren.

"Nu zijn me helemaal alleen." Ik kijk hem grijnzend aan. "Dat klopt wat had je in gedachte een film kijken ofzo?" Hij kijkt me aan met dezelfde grijns op zijn gezicht. "Ik dacht eerder aan dit." Ik druk mijn lippen vurig op de zijne. Zijn lippen vinden de mijne en al snel ook onze tongen. Ik voel zijn handen langzaam naar mijn kont glijden. Hij knijpt er even in terwijl ik op zijn schoot ga zitten. Ik klem mijn benen om zijn heupen en voel dat hij hard wordt onder mij. Ik knijp met mijn handen in zijn haar terwijl hij kusjes verspreid over heel mijn nek. Onze lippen vinden elkaar weer maar dit keer beweeg ik mee met mijn heupen. Ik hoor hem zachtjes kreunen in mijn oor. Ik onderbreek de zoen even om op adem te komen. "Ahum." Hoor ik uit een hoek van de kamer komen. Geschrokken draaien we ons beide om.

In de hoek staat Raoul en hij kijkt ons geschrokken aan.

Hahaha wat die Raoul wel niet gezien heeft. Ik wou trouwens nog even zeggen dat dit allemaal fictie is en dus niet gebaseerd is op een echt verhaal. Ik hoop dat jullie het een leuk deel vonden. Ik zal zo snel mogelijk een nieuw deel posten. Tot laterrr

Groetjessss Lola