Oyun Bozan//YARI TEXTING//

20. Bölüm

Baran Berkenin üzerine çıktı ve 1 2 yumruk daha atıp üzerinden kalktı

"Şimdi siktir olup git"dedi sinirle Berke hemen yerden kalkıp evden çıktı

Barış bana yaklaştı gözümdeki yaşlar asla durmuyordu çok canım yanıyordu
Barış göz yaşlarımı sildi

"Tamam geçti birşey yok Milanda iyi sende iyisin"dediğinde kafa salladım o sıra Baran konuştu

"Ne yaptı o it sana"

"Boğazımı sıktı tokat ve tekme falan attı"dedim sesim titriyerek Baranın gözlerinden çıkan ateşler ve kasılan çenesi aşırı sinirlendiğini belli ediyordu

"Sizin ne geçmişiniz var onunla"

"Eski sevgilimdi aldatıncada ayrılmak istedim ama hep tehtid etti"dedim

"Neyse tamam boşver daha fazla birsey yapamaz sana hadi kalk gidelim"dedi ve Elini uzattı ayağa kalktım ayağımın üstüne basamıyordum bastığımda da çok acıyordu ama katlanılmaz bir acı yoktu taki adım atana kadar

Bir adım atmam ile acıyla büyük bir çığlık atmam bir oldu Baran hemen yanımıza geldi

"Noldu"

"Ayağım kırıldı sanırım"

"Ne? Ne alaka nerden çıktı"

"Beni yere fırlatınca ayağım burkuldu ve sanırım kırıldı çok acıyor"diye ağlamaya başladım çünkü dayanılmaz derecede acıyordu

"Bizim eve gidelim Milan da zaten orda"

"Tamamda nasıl gidicem"

"Yürüyemez misin?"dedi Baran

"Yürüyebilsem zaten yerde olmam sanırım"dediğimde Baran bana doğru yaklaştı ve eğlip beni bir anda kucağına aldı

Korumalara döndü

"Hala ne bakıyorsunuz lan! Binin arabaya"dediğinde korumalar başını eğip evden çıktı Barış ise sadece bizi izliyordu

Baran Barışa kaş göz hareketi yaptı ve Barışta evden çıktı sadece ikimiz kalmıştık

"Yine kaldık baş başa sarışın"

"Sen ne istiyorsun Baran"

"Seni istiyorum"

"Ne?"

"Benimle evlen diyorum neyi anlamıyorsun"

"Asla böyle birşey olmicak Baran rüyanda görürsün"

"Görürüz"dedi ve devam etti

"Ha birde sen daha bu acılara katlanamıyorken benim sana çektiriceğim acılara nasıl katlanıcaksın merak ediyorum"

"N-ne? Ne acısı"

"Ah Alara 50 kere mi söylicem elime düşünce seni öldürmem için yalvarıcaksın ama acılar içinde kıvrandırıcam sadece"

"Sen tam bir piskopatsın Baran"dediğimde kahkaha attı ama bu sinir dolu bir kahkahaydı

"Asıl piskopatı evde görüceksin Alara Cemre ile konuştum erken gelicek"dedi ve güldü

"Ve sende benim elime erken düşüceksin sadece 1 günün var seçenek sunucam"dedi ve yürümeye başladı korkuyordum hemde çok ama birşey yapamaz düşüncesi ile kendimi avutuyordum

Baran ile evden çıktık beni arbaya bindirdi ve yanıma bindi şortum yüzünden bacaklarım fazlasıyla açıktaydı Barana baakmamaya çalışıyordum ama onun bana ve bacaklarıma baktığına adım kadar emindim

Bir süre sonra araba durdu eve gelmiştik

Kapıyı açtı ve Baran arabadan indi ve eve doğru yürümeye başladi öküz işte ne beklersin ki bende arabadan indim ayağımın üstüne basmadan seke seke eve gitmeye çalıştım ama taşlı yerde yere düşmem ile bağırdım

"Ahhh dizim"dediğimde Baran arkasını döndü ve hızla yanıma geldi

"Salak mısın kızım sen yürümeyi bile beceremiyorsun"

"Gerizekalı ayağım acıyor yürüyemiyorum taşlı yerde nasıl ilerlememi bekliyorsun aptal mısın"
Dediğimde bir anda boğazımı tuttu ve sıkmaya başladı sizin benim boğazımla derdiniz ne amk?

"Bir daha söylesene!"

"DE LAN YENIDEN AZ ÖNCE DEDIKLERINI"Diye bağırdı sert ve kalın sesiyle gözlerinden ateşler çıkıyordu sinirlendiği kesinlikle her yerinden belli oluyordu bir anda boğazımı bıraktı ve ayağa kalktı

"Ne bok yiyorsan ye lan"dedi ve eve doğru ilerledi ben ise yerimde oturmuş sadece ağlıyordum isyan ediyordum kendi içimden herşey için yaşadığım için ölmeyi bile beceremediğim için kendimden nefret ediyordum

Dizlerime baktığımda kan içindeydi etim soyulmuştu çok kötü durumsaydım çok acınas bir halim vardı yürüyemiyordum bile o sıra kapıdan çıkan kişi ile birazda plsa sevinmiştim Barış geliyordu hızla yanıma geldi ve eğildi

"İyi misin?"

"Bilmiyorum"dedim ağlayarak

"Tamam şimdi eve girelim pansuman yapalım olur mu?"

"Olur ama yürüyemiyorum her yerim çok acıyoe"

"Tamma yardım edicem ben sana"dedi ve beni kucağına aldı

Barış asla Baran gibi değildi çok iyiydi
Eve doğru yürürken hala gözlerimden yaşlar akıyordu

"Hadi ama ağlama artık"

"Elimde değil ağlayasım geliyor"dediğimd

"Bir damla daha yaş gelirse yere bırakırım seni"dedi güldüm ve hemen göz yaşlarımı sildim

"İyi tamam ağlamıyorum"

"Ha şöyle"dedi ve eve girdik beni koltuğa oturttu ve birkaç pansuman aleti aldı ve yanıma geldi