44.bölüm

7.3K 693 291
                                    

Bölümlerden alıntılar için; mybookquotess_

İyi okumalarr



Hayatın boyunca en zorlandığın an neydi diye sorsalar kesinlikle şu an derdim. Ben hiç bu kadar stres altında kaldığımı hatırlamıyorum. Babam son derece soğuk yüz ifadesiyle benden açıklama beklerken bense sadece duruyordum, kalbim korkudan nasıl atacağını şaşırmıştı. Babamın, benden açıklama gelmedikçe daha da sinirlendiğini görebiliyordum ama nasıl başlayacağımı bilmiyordum.

"Baba." dedim yeniden, buraya kadar iyiydi ama devamı gelmiyordu. Nasıl bir savunma yapabilirdim ki. Yapacak bir savunmam bile yoktu.

"Ne zamana kadar böyle duracağız, gayet kolay bir soru sordum." babamın bu ses tonunu ilk defa duyuyorum desem yalan olmazdı.

"Ben, terasa çık-"

"Bu merdivenlerin terasa çıkmadığını ikimizde biliyoruz." sert sesiyle beni böldüğünde hafifçe irkildim. Merdivenlerin yolu terasın yanında bile geçmezken neden böyle bir şey söylediğimi sorguladım. "Dürüst ol." benim gözlerim ondan kaçarken onun keskin bakışları benden ayrılmıyordu.

"Baba." aynı şeyi tekrarlayıp duruyordum, bu sefer ki ses tonum titrek çıktı, gözlerim ıslandı. Keşke böyle öğrenmek zorunda kalmasaydın.

"Anladım! Babanım evet! Söyle artık neredeydin?"

"Arkadaşımın evindeydim." başımı öne eğdim, bu arkadaşın normal bir arkadaş olmadığını zaten hallerim ve hareketlerimden kolayca anlayabilirdi.

"Geceden beri arkadaşının evindeydin öyle mi!?" sesi daha da yükseldi, bir şey demeden başımı salladım yavaşça. "Bu ne demek oluyor Zeliha? Kim bu arkadaş? Yüzüme bak!"

"Ben size söyleyecektim am-"

"Kim dedim!"

"Sevgilim." dedim, arkadaş kim sorusuna netlik getirerek, sesim içime kaçmış gibi çıktı.

"Eşek değilim anladım onu! Kim?" sinirinden dolayı boynundaki damar kendini belli eder hale gelmişti.  Sessiz kalıp onu daha fazla sinirlendirmek istemedim.

"Mustafa Yiğit."

"Mustafa Yiğit, meyveleri taşımamda yardım eden çocuk." başımı salladım. "O şerefsiz evime gelip kızıma mı göz koydu yani!?"

"Öyle değil baba, lütfen onun hakkında böyle düşünme." dedim babama karşı çıkarak.

"Ya ne dememi istersin küçük hanım? Bunun başka bir açıklaması var mı? Söyle bana."

"Biz onun öncesinden tanışıyorduk."

"Şu işi doğru düzgün anlat lafı geveleyip benim ayarlarımla oynama Zeliha!" sesi kısık ama sert çıkıyordu.

"Biz sevgili olduktan sonra buraya taşındı." titriyordum resmen.

"Senin için?" dedi soru şeklinde, başını yana eğdi.

"Benim için."

"Bu saate kadar ne yaptın orada?" gözlerim eline kaydı, yumruk haline getirip sıkmıştı.

Derince yutkundum, saçlarımın boynumu kapatacak şekilde iki yana dağılması benim kurtarıcım olmuştu, üstümde giydiğim Mustafa Yiğit'in, düz siyah sweatinin aynısından Deniz'de olduğundan ve bunun için çokça kavga ettiğimizi babamın bildiğinden fazla dikkat çekmiyordu.

IBAN AT -textingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin