IBAN AT -texting

11. bölüm

İyi okumalarr

m.yigitkara: Üniversitenin önündeyim, bekliyorum

zeliha.akdgn: Erken gelmişsin

m.yigitkara: Geç kalmaktan iyidir

zeliha.akdgn: Yarım saat sonra çıkacağım, bekleteceğim seni

m.yigitkara: Beklerim

m.yigitkara: Derse odaklan sen
görüldü

Mustafa Yiğit arabasında anlamlandırmadığı bir heyecanla bekliyordu, farkındaydı bir şeyler oluyordu ama bu kadar çabuk şekilde olması onu şaşırtan kısımdı.

Gece doğru düzgün uyuyamamıştı, sabah erkenden kalkıp traş olup kıyafet seçmeye başlamıştı, giyimine her zaman önem veren bir adamdı ama bugün çok daha fazla önem vermişti. Bir çok kez üstünü değiştirmişti ve en sonunda ağzına laf olacağını bildiği halde kardeşinden yardım almıştı.

Fakat kardeşinden aldığını önerileri beğenmediği için siyahlara bürünerek kendine güzel bi kombin yapmıştı. Arabanın ön camından kendisine bakıp hafif dağılan saçlarını düzeltti.

Zeliha'nın çıkmasına 15 dakika kalmıştı. Erken geldiğinin farkındaydı fakat bekletmek yerine beklemeyi tercih ederdi, aslında beklemeyi asla sevmezdi ama bu sefer sorun etmedi. Telefonuna gelen bildirimle hızla telefonu eline aldı.

Mehmet: Yakışıklı abimmm

Mehmet: Buluştun mu yengemle;)

M.Yiğit: Kendi kıçından element uydurma değişik herif

Mehmet: Aynen abicim uyduruyorum;)

M.Yiğit: Eğer bunu annemlerden duyarsam beni yorma sen hallet işini

Mehmet: Yok beee abi, ağzımız gevşek değil çok şükür

M.Yiğit: Siktir git okuluna bozma benim sinirimi

Mehmet: Gitmedim abi

M.Yiğit: İyi bok yedin it herif

Mehmet: Hadi abim kendine iyi bak görüşürüz, yengeye selaaaammm

M.Yiğit: Şerefsiz

🌒

Zeliha, Mustafa Yiğit'i bekletmemek için ders biter bitmez koşmayı düşünüyordu ama sınıftan bir kızın soru sormasıyla ders uzamıştı.

"Seni Allah kahretsin be!" sadece kendisinin duyabileceği bir ses tonuyla kıza saydırıyordu, bacağını hızla sallayıp duruyordu, "Lütfen uzatmadan kısa kessin, lütfen kısa kessin."

"Bunu haftaya olan dersimizde daha detaylı anlatacağım zaten, şimdilik bu kadar bilsen yeter. Bugün ki dersimiz bitmiştir."

Zeliha derin bir oh çekip eşyalarını aldı ve hızlı adımlarla sınıftan çıktı. Mustafa Yiğit'i gereğinden fazla bekletmişti ama o çıkacağı saati tam söylemişti erken gelen oydu.

Zeliha, Mustafa Yiğit gibi heyecanlı değildi. Normal bir arkadaşla buluşunca nasıl hissedilirse öyle hissediyordu. Kıyafetine de onun kadar önem vermemişti, rahat bir şeyler tercih etmişti. Zaten genellikle okula gelirken rahat şeyler tercih ederdi. Ama yine de güzel görünüyordu.

Üniversitenin dışına çıkınca esen rüzgar turuncu saçlarının dağılmasına sebep oldu, hızlı yürüyüşüne devam ederken bir yandan da saçlarını düzeltiyordu. Üniversitenin önüne gelince etrafta göz gezdirdi ve aradığı kişiyi bulunca gülümseyerek ona doğru yürüdü.