*************හසරින්ද*****************
කාලෙ හෙමීට ගෙවිලා ගියා. මං හිතුව තරම්ම වැඩ අමාරු වුණේ නැහැ. ප්‍රශ්නයක් වෙන හැම වෙලාවෙම සකුණි අක්කයි, චෙනුලි අක්කයි උදව් කළා.
තේ හදන්නයි, තව පොඩි පොඩි දේවල් වලටයි හිටියෙ නන්දන අංකල්. ඇත්තටම අපේ සර් ගෙ පුදුම තේ බීමක් නෙ තියෙන්නෙ. උදේ ආපු ගමන්ම කෝපි. ඊට පස්සෙ පැය දෙකෙන් දෙකට වගේ තේ බොනවා.
සර් ගෙ වැඩ මාරම පිළිවෙළයි. වැඩේ කියන්නෙ එයා ඒක අපෙනුත් බලාපොරොත්තු වෙනවා. ඒ නිසා සර් එක්ක වැඩ කරන්න ටිකක් අමාරුයි.
පුදුම විදියට තරහත් යනවනෙ එයාට. හැමදාම කාට හරි බනිනවා.
හැබැයි තවම මට එච්චර දරුණු විදියට නම් කෑ ගහල නැහැ. මට තවම එච්චර ලොකු වැඩ දෙන්නෙත් නෑනෙ.
නිතරම වගේ සර්ට ඔෆිස් එකෙන් එළියට යන්න මීටින් වැටෙනවා. සකුණි අක්කා තමා සර් එක්ක යන්නෙ.
ඒ ඔෆිස් වලටත් ගිහින් ඒ මිනිස්සුන්ටත් බනිනව ද දන්නෙ නෑ.
"මිස්ලා දන්නවද වැඩක්? අන්න පල්ලෙහා එක යුද්දයයි"
ඒ දෙවනි ෆ්ලෝ එකේ තේ හදන ඇන්ටි සෝමා. එයා නම් පුදුම ඕපදූප මල්ලක් තමයි. වෙලාවට තාම සර් ඇවිත් නැහැ. නැත්තම් උදේ පාන්දරම හොඳ බැනුමක් අහගන්න පුළුවන්.
"මොකද්ද සෝමා?"
"අර දිවාකර මහත්තයා දන්නවනෙ. එයා මීටින් වලට යනවා කියල, සනුරි මිස් එක්ක එක එක හෝටල් වල ඉඳල ලු. කවුද ෆොටෝ ගහල දිවාකර මහත්තයගෙ නෝනට යවල. ඒ නෝනා අද උදේ ඇවිත් සනුරි මිස් ගෙ කම්මුලට ගහල එක නැටුමයි පහළ."
මාර දේවල් තමා මේ ඔෆිස් වල තියෙන්නෙ. සනුරි මිස් හරි අහිංසකයි කියල මං හිතුවෙ. බලනකොට පෙනුම අහිංසක වුණාට වැඩ නම් අහිංසක නෑ වගේ.
"සකූ මෙන්න ANC එකේ පේපර්ස් ගෙනවා. අද යන්න තියෙනව නේ"
එහෙම කියාගෙන ආවෙ මාධව අයියා. ඒත් එක්කම සෝමා ආපහු ගියා.
"ආරංචිද? පල්ලෙහා හෙන ඩ්‍රාමා ලු නේ?" සකුණි අක්කා මාධව අයියගෙන් ඇහුවා.
"ඔව් ඔව්. අපි නම් ලයිව් දැක්කා"
"මට බය අපේ ලොක්කත් ෆයර් වෙයිද කියල ඕව අහල. දන්නවා නෙ. පොර හෙන ඩිසිප්ලීන් නෙ"
