"හසරින්දට ගර්ල්ෆ්‍රෙන්ඩ් කෙනෙක් ඉන්නවද?"
ඒ ප්‍රශ්නෙ ඇහුවෙ සසංක. අද වෙච්ච දේ එක්ක එයාට තේරුණේ තවත් මේක මේ විදියට කරන් යන්න පුළුවන් දෙයක් නෙවෙයි කියල. එක්කො එයා ඉස්සරහට පියවරක් තියන්න ඕනෙ. එහෙම නැත්තම් හසරින්ද ගෙ ජීවිතේ එයාට ඕනෙ විදියට ජීවත් වෙන්න දීල අයින් වෙන්න ඕනෙ. ඉතින් ඒකට පියවරක් තමයි මේ ගන්නේ. මොකද හසරින්දට ගර්ල්ෆ්‍රෙන්ඩ් කෙනෙක් ඉන්නවා කිව්වම එයාට අයින් වෙන්න පුළුවන් නේ.
"නෑ සර්. එහෙම කෙනෙක් නෑ."
අයියෝ! ඒ හේතුව හරියන්නෙ නෑ එහෙනම්. ම්ම්...ඒත් හසරින්ද ගෑණු ළමයින්ට කැමති කෙනෙක් නම්.
"ඔෆිස් එකේ නැද්ද හසරින්ද කැමති ජාතියේ ගෑණු ළමයෙක්?"
"නෑ සර්."
ඒ අස්සෙ හසරින්දට ලෝක ප්‍රශ්නයක් මොකද මේ කවදාවත් නැතුව සසංක සර් එයාගෙන් මේ වගේ ප්‍රශ්න අහන්නෙ කියල. හසරින්ද දන්නෙ නැහැනෙ එයාගෙ ඉනක් පෙනිල සසංක බොසා නටපු පිස්සුව.
දැන් ඉතින් මොනව අහන්නද? වෙන විදියක් හොයාගන්න වෙනවා හසරින්ද කැමති ගෑණු ළමයින්ටද කියල හොයාගන්න.
"අටහමාර වෙද්දි ලේස්ති වෙලා ඉන්න. මම එන ගමන් ගන්නම්." සසංක එහෙම කිව්වෙ හසරින්ද ගෙ බෝඩිම ගාවට ආවහම.
"නෑ සර්. මට එන්න පුළුවන් ඔෆිස් එකට."
හසරින්ද එහෙම කිව්වෙ ආයෙ එන එක සසංක ට කරදරයක් වෙයි කියලයි.
"එක පාරක් කිව්වම කියන දේ කරන්න." එහෙම කියපු සසංක වාහනේ රේස් කරගෙන යන්න ගියා.
මදැයි උදේ පාන්දරම තරහ ගැස්සුවා ලොකු සර්ව.
හසරින්ද හයියෙන් හුස්මක් අරන් බෝඩිමට ගියේ ඉක්මනින් ලේස්ති වෙලා ඉන්න. මොකද ඒ වෙද්දිත් වෙලාව හතයි.
මේ වෙද්දි ඔන්න තිලක් විජේරත්න නීතීඥ මහත්තයාට තවත් වැඩක් එකතු වෙලයි තිබ්බේ. ඒ එයාගෙ අක්කගෙ හුරතල් පුතා වෙච්ච මන්ද්‍රිකට වැඩ උගන්නන්න.
තිලක් විජේරත්න ප්‍රසිද්ධ වෙලා හිටියෙ සමාගම් නීතිය එහෙම නැත්තම් කෝපරේට් ලෝ වලට. ලංකාවේ ප්‍රසිද්ධ සමාගම් වල එක එක ජාතියේ නඩු විසඳල දෙන එක තමයි එයාලගෙ රාජකාරිය වුණේ. මන්ද්‍රික පාස් අවුට් වුණාට පස්සෙ මාස 6ක් යනකන්ම කිසිම දෙයක් ප්‍රැක්ටිස් කරල නැති නිසා දැන් එයාට ඉගෙන ගත්ත දේවලුත් අමතක වෙලයි තිබ්බේ. ඒ නිසා තිලක් එයාගෙ හොඳම ගෝලයෙක් වෙච්ච භාතියට තමයි මන්ද්‍රික ව භාර දුන්නේ වැඩ පුරුදු කරලා ගන්න.
