Zamanı Sınırlı Aziz, Bir Kez Daha Zalim Tarafından Yakalandın

5.Bölüm

Gezginlerin konakladığı şehir, özellikle başkente karayoluyla ulaşım imkanı olan bir şehir olduğundan her zaman insanlarla doluydu. İkili ve üçlü gruplar halinde toplanan herkes, han ve meyhaneyi bardak sesleri doldururken yüksek sesle sohbet ediyordu. Bu sırada hanın çalışanları müşterilerden sipariş almakla meşguldü.

“Ellin, gel masayı temizle!”

"Evet!"

Elena şiddetle cevap verdi.

Şu anda Elena - hayır, Ellin Bezela şehrinde bir meyhane ve handa çalışan olarak çalışıyordu.

'Bugün gerçekten çok meşgul.'

Ellin böyle düşünerek dalgalı saçlarını sıkıca topladı. Güzel beyaz sarı saçları uzun zamandır oldukça donuk koyu kahverengiye boyanmıştı. İş zor olmasına rağmen bundan nefret etmedi. Sonuçta insanların anlattığı hikayeleri dinlemek hiç bu kadar eğlenceli olmamıştı.

"Yeni İmparatorun yükseldiğini duydum?"

Bu sözler üzerine Ellin'in masayı temizleyen eli durakladı.

"Yeni İmparator mu?"

“Ah, İkinci Prens mi?”

"Ah, o Normaty kölesinin çocuğu mu?"

“İmparatoru ve tüm çocuklarını öldürdü, sadece küçük kardeşlerini hayatta bıraktı.”

Adam bunu söylerken eliyle boğazını kesiyormuş gibi yaptı. Ellin gözleri açık bir şekilde onun eline baktı.

"Ah, o çok zalim."

"Şşş, yüksek sesle söyleme. Etrafta çok fazla kulak var.”

Masayı silerken Ellin'in elleri titriyordu.

…Doğru muydu? İmparatorun konumu değiştiğinde iki yıl sonra, yani yirmi yaşına geleceği yıl olmalıydı. Yine de zamanlama farklı olsa da bahsettikleri Normaty kölesinin çocuğunun kim olduğu belliydi.

…Arkan.

Nefret ettiği İmparator oydu

Adam her zaman siyah, kurumuş kanla kaplı olduğu için Kara İmparator olarak adlandırıldı… o zaten İmparator muydu?

“Ellin, orayı silme. Bu tarafı da silin.”

"Evet…!"

Diğer masayı da temizlemeye devam etti. Ancak diğer tablolar da yeni imparatorun yükselişinden bahsediyordu.

'Yalan söylemiyorlar.'

Kalbi hızla çarpıyordu.

Ne oldu…? Kalbini sakinleştiren Ellin gözlerini sımsıkı kapattı.

'…Artık benim için önemli değil.'

Sözlerini duymamış gibi davrandı. Ancak sonraki sözleri duyduğunda Ellin neredeyse bir bardak suyu düşürüyordu.

"Tapınaklar azizi mi arıyor?"

"Aziz?"

"Evet. Azizin İmparatorluğun güneyindeki küçük bir kasabada olacağına dair bir kehanet vardı.”

"Eğer kehanet verildiyse gitmeliler."

“Fakat köy kızlarından hiçbirinin ilahi modele sahip olduğunu düşünmüyorum. Görünen o ki, kehanetin verilişinin üzerinden üç yıl geçmiş.”

"Bu garip."

"Tanrılar yüksek burunlarıyla ünlüydü, ancak vahiyler yanlışmış gibi görünüyordu."