Thor ve Loki'nin kız kardeşi, Nysk.
Güçlü. Babasının bile korktuğu bir güç.
Peki, hayat ona ne getirecek?
Okumadan bilemeyiz
★★★★
Marvel'ın zaman çizgisine uygun olmayan pek çok yer olacak!!!
Nyks gergindi. "Gitmesem mi?" Dedi kararsızca. "Peki Loki?" Thor onu ikna etmenin tek yolunun bu olduğunu biliyordu. Nyks kitaplarından bile vaz geçerdi ama Loki'den geçmezdi. "Offffff!" Diye isyan etti. "Tamam geliyorum!" Thor hafifçe gülümsedi.
"Loki!" Thor, Loki'ye sürpriz yapma fikrini ortaya atmıştı. "Yine ne var?!" Nyks buna güldü ve ses çıkmasın diye elini ağzına bastırdı. "Sana yemek getirdim." Nyks görünmez bir şekilde elinde cheeseburger ile duruyordu. "Ne getirdin?" Loki bıkkın bir ses ile cevap vermişti. Nyks bir anda görünür olup paketi uzattı. "Nyks! Geleceğini düşünmüyordum." Nyks bariyerin yemek bölümüne koydu paketi. Kendileri için birer tane daha aldılar. Nyks yine yere oturdu. Onunla beraber Loki ve onlara ayak uyduran Thor. Karşılıklı oturmuş cheeseburger yiyorlardı. "Wow! Bu cidden çok iyi." Nyks memnunca gülümsedi. "Sağlıksız olması kimin umurunda?" Loki büyük bir ısırık alırken onu onayladı.
Oldukça komik bir andı. Dünya'daki neredeyse herkes onların hayatını kusursuz buluyordu. Ve onlar şu an yerde oturmuş cheeseburger yiyorlardı. "Cezan bitince -ne zaman biter bilmiyorum- seni evime bekliyorum Lok-lok." Loki burgerini bitirmişti. "Olur. Ama orda da bundan yiyelim." Nyks de bitirmişti ve Loki'nin dediğine güldü. "Olur." Ve Thor'da bitirmişti. "Aklıma şimdi geldi." Dedi Thor Nyks'e bakarak. Sonra Nyks'e iki taç uzattı. "İnanmıyorum..." Diye mırıldandı Nyks. "Almak istersin diye düşündüm." Biri ilk tacıydı. 100 yaşına kadar onu kullanmıştı. 100 yaşından sonra ikinci bir tacı olmuştu. "Kesinlikle ikincisini daha çok seviyordum."
"İkisi de sana çok yakışıyor." Nyks tebessüm etti. "Teşekkürler..." Diye mırıldandı. "Yanına almak istersin diye düşünmüştüm." Thor ensesini kaşıdı. Nyks ikinci tacını kafasına taktı. "Ve işte Asgard Prensesi!" Loki coşkulu bir şekilde sundu Nyks'i. Fakat kime sunduğunu kimse bilmiyordu. Yinede Nyks buna güldü. "Sen hala buranın prensesisin." Loki ardından ciddiyetle ekledi. "Babamın burada olduğumdan haberi bile yok." Nyks alaycıydı fakat içinde bir yerlerde kırgındı.
"Neyse zaten onu görmek de istemiyorum." Ardından ekledi. Hala fazlasıyla sinirliydi. "Sakin ol prenses." Loki de Nyks'in ilk tavrı gibi alaycı konuştu. Ortamı biraz yumuşatmak istemişti çünkü gerginlik hissediliyordu. "Aklıma gelmişken sorayım dedim." Nyks Loki'nin devam etmesini bekledi. "Sen, güçlerini kullanırken hiç zorlanmıyor musun?" Nyks başını olumsuz anlamda salladı. "Artık pek işe yaramıyor tılsım..." Dedi onu tutarak.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Ya da tılsım işe yarıyor ama-" Loki lafını bitirmeden Nyks bitirdi. "Ama güçlerim her geçen gün artıyor ve hepinizi havaya uçuracağım." Bu ihtimalin gerçek olma olasılığının çok yüksek olduğunu biliyordu. "Azalmasının mümkün olduğunu sanmıyorum." Umursamazca ekledi. Bunu her zaman düşünüyordu zaten. "Belki düşündüğümüz kadar büyük bir patlama olmaz?" Thor masumca fikir yürüttü.
"Her türlü birilerine zarar vereceğim. Bu tılsımı çıkartmamalıyım, kendime hakim olmalıyım, falan filan." Tamamen yere uzandı. "Kendine çok yükleniyorsun prenses." Loki elini bariyere dayadı. "Yalan mı? Birilerine zarar vereceğim Loki. Ben bunu istemiyorum. Ben bir canavar olmak istemiyorum " Gözleri dolmuştu. Thor onun yanına gitti.
"Nyks, sen bir canavar değilsin. Asla da olmadın. Bu düşünceyi aklından sil." Nyks ağlamamak için derin nefesler alıyordu. Thor'a cevap dahi vermedi. Loki elini bariyere dayadı.
"Nyks... Yapma böyle. Sen bir canavar değilsin. Böyle düşündüren ne varsa hepsini boşver. Çünkü hepsi aptal. Sen. Sen, mükemmelsin. Çok iyi bir kalbin var. Yeteneklisin. Kibarsın. Güçlüsün. Kimsenin seni yenmesine izin vermiyorsun çünkü onlardan üstünsün. Güçlerin bunların hiç birini değiştirmez."
Nyks yaşlar yüzünden parlayan mavi gözlerle Loki'ye baktı. Konuşmaya gücü yoktu. Thor kollarını kardeşinin bedenine sardı. "Gitmek ister misin?" Dedi. Nyks kafasını olumlu anlamda salladı. Loki ona buruk bir gülümsemeyle bakıyordu. "Teşekkürler... Her şey için." Nyks mırıldandı Loki'ye bakarak. "Her zaman."
Nyks evinde, yatağında, yatağının ortasında, kıvrılıp top haline gelmiş bir biçimde ağlıyordu. Tek başındaydı. Yorganın içine kıvrılmıştı. Orası oldukça havasızdı ama bu pek önemli değildi. Şu an tek önemli olan hıçkıra hıçkıra ağlamaktı. Tek başınayken daha rahat geliyordu ağlamak. Her ne kadar Loki, Thor ve Steve'in yanında da ağlayanilse de bu kadar rahat olamıyordu hiçbir şekilde.
Yaşlar yatağa akıyordu. Kafası yastığa bile denk gelmiyordu. Kendini iğrenç hissettiği için yorganın altından çıkmak dahi istemiyordu.
O tehlikeli!
O bir canavar!
O yatakta yatarken duyduğu bu iki cümle de babasının ağızından çıkmıştı. Bunlara ne kadar kırıldığını hatırlıyordu. Daha dün gibiydi. Gitmesini kolaylaştıran iki cümle. Bir canavar olduğuna inandıran. "Tehlikeliyim..." Diye sayıkladı. "Bir canavarım..." Sesi boğuktu. Kendi ile konuşuyordu. Kollarını kendine sardı.
Tılsım parlıyordu. O an ne olduğunu anlayamayarak gözlerini açtı. Basının ucunda siyah bir kedi duruyordu. Ne olduğunu bilemedi. Ağlamaktan yanmaya başlamıştı elleriyle kediye baktı. Kedi onun hemen yanında, yorganın altında duruyordu. Yorganı açtı.
Kadı sıradışı bir şekilde havada yürümeye başladı. Nyks kendi ellerine baktı. Kediyi o kontrol ediyordu. Onu o yaratmıştı.
