O gece, Umut, hiç uyumadı.
Ertesi gün fabrikaya telefon edip durumu bildirdikten sonra, bir süre için izin aldı. Patronu bundan pek hoşlanmamıştı fakat bir şey söylemedi. Söyleseydi de Umut'un hiçbir şey umurunda değildi.
Öğleye doğru Damla, gözle...
Damla, evde biraz kendine gelir gibi olmuş, bir şeyler mırıldanmış, 'Seni seviyorum...Güller..." vs. gibi; ve Umut, ilaçları içirdikten sonra tekrar derin bir uykuya dalmıştı.
O gece Umut, hiç uyumadı.
Ertesi gün fabrikaya telefon edip durumu bildirdikten sonra, bir süre için izin aldı. Patronu bundan pek hoşlanmamıştı fakat bir şey söylemedi. Söyleseydi de Umut'un hiçbir şey umurunda değildi.
Öğleye doğru Damla, gözlerini araladı;
"Sevgilim!"
Kalbi yerinden çıkacaktı Umut'un "Aşkım?" dedi, içi titreyerek.
Kısık bir sesle, "Ölecek miyim?" diye sorunca, Umut, göz yaşlarına engel olamadan;
"Asla...asla ölmeyeceksin bi'damlam; Sinan ciddi bir şey olmadığını, iyileşeceğini söyledi. Böyle konuşma..."
"Kendimi hiç iyi hissetmiyorum, ayaklarım uyuşuyor." dediğinde, Umut, Damla'nın ayaklarının dizlerinin altına kadar öncekinden çok daha fazla silikleştiğini fark etti. Ama bunu ona söylemedi.
"İyileşeceksin bi'tanem, eskisinden daha da sağlıklı olacaksın."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Güller, güller n'oldu?"
"Merak etme, bavulu dondurucuya koydum, sen düzelince, birlikte onarırız onları."
"Dondurucuda fazla dayanamazlar."
"Orda uzun süre kalmayacaklar, bir iki günde iyileşirsin. Ve birlikte onarırız hepsini."
"İşe gitmedin mi sen?" diye sorarken Damla'nın göz kapakları ağırlaştı ve yavaş yavaş kapandılar.
Bu arada Sinan geldi.
"Nasıl?"
"Biraz önce uyudu, kendini iyi hissetmiyor. Ayrıca, ayakları..."
"Görüyorum, başlamış... Hastalık bu şekilde ilerliyor; hasta, yavaş yavaş siliniyor."
"Yok olup gidecek mi yani sonunda?"
"Sonunda kurtulanların da olduğunu gördüm. Stricnin iğne yapacağım her gün, ayrıca ilaçlarını düzenli bir şekilde içireceksin. Elimizden gelen bu kadar."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Umut'un dünyası yıkılmıştı. Damla olmadan yaşamın bir anlamı olamazdı, o yaşamalıydı; birlikte uzun ve sıhhatli, mutlu bir yaşam süreceklerdi.
Damla, gözlerini aralayarak;
"Üzülme." dedi.
"Uyandın mı sevgilim?" diye karşılık verdi, sevinçli görünmeye gayret ederek.
"Her şeyi duydum, yavaş yavaş silinip yok olacağım, biliyorum."
Bu sözler Damla'nın ağzından çıktıktan sonra sert bir tokat olarak Umut'un yanağına inmişti sanki, yanakları kıpkırmızı kesilen Umut:
"İyileşeceksin, düzeleceksin diyorum, bir çoğu iyileşmiş, sen deiyileşeceksin." derken, Damla'nın ayaklarının tamamen yok olduğunu fark etti.
