After Villain Dies ☆ janet x fang ( brawl stars)

2 一 Sende hiç bir şeyi anlamıyorsun

Bu çocuğun ne demeye çalıştığını anlamayan Janet, sivri gözleri ile onu biraz süzdükten sonra karşısındaki çocuğa dahada yaklaştı.

"Neyi ima etmeye çalışıyorsun ?"

Karşısındaki çocuk sırıtmasını hiç bozmadan Janet'e biraz daha bakmaya devam etti. Ortamı fazla germek istemediğinden konuşmaya başladı.

"Fang ben."

Janet bu söz ile biraz sakinleşti. Fang, galiba onu tanıyor ve neye sinirlenip sinirlenmeyeceğini iyi biliyor olmalıydı. Açıklık vermek istemeyen Janet sakin bir ses tonuyla sinirini atmaya çalıştı.

"Janet bende. Asıl soruna gelirsek derdin ne?"

Fang sanki bu cümleyi beklermişcesine kafasını salladı. "Derdim.." diye biraz düşündü.

"Derdim, senle uzun zamandır dövüşmek istiyorum."

"Ne?"

"Korkuyor musun ?"

"Saçmalama!"

Fang'ın istediği kelimede buydu, "Saçmalama." Janet ile uzun zamandır dövüşmek istemesi saçma gelsede Janet kabul etti bu dövüş teklifini. "Yarın okul çıkışı içerdeki basket sahasında." dedi Janet. Bugün için zaten bir işi vardı. Yetişmesi gereken önemli bir iş.

Fang kafasını tekrar salladı. Aslında Fang, Janet ile uzun zamandır tanışmak istiyordu çünkü ondaki dövüş gücünü çok rahat görebiliyordu. Hemde yeni bir arkadaş edinebilirdi, sosyal biriydi ve yeni arkadaş çok severdi.

Janet daha fazla beklemeden tekrar sırasına doğru ilerledi. Bu teklifi neden bu kadar hızlı kabul ettiğini düşündü. Daha fazla kafa yormadı ve sırasına oturdu. Her zamanki gibi kafasını eğip sırada yatacakken, telefonunun çaldığını duydu.

Çantasını kurcaladıktan sonra kitapların arasında telefonunu bulabilmişti. Arayanın kim olduğuna bakmak için bir süre ekrana baktı. Arayanım Penny olması onu biraz şaşırtmıştı. Genelde okuldayken aramazdı. Belkide önemli bir şeydir diye düşündü.

Telefonunuda alıp sınıftan dışarı çıktı. Çıkarken Fang'ın ona hâlâ sırıttığını fark etmek zor olmuyordu. Derin bir nefes aldıktan sonra koridorun ucuna gitti ve telefonu açtı.

"Açman neden bu kadar uzun sürdü? Ahh, neyse. Hangi gemi ile gideceğim, nereye gireceğim hepsi belirlenmiş. Sadece bunu demek istedim."

"Senin adına sevindim, umarım uzak değildir."

"Yani... Biraz uzakta kalıyor. Ama problem değil. Tüm altınları alacağımızdan şüphen olmasın. Bu arada senin belli oldu mu?"

"Hayır, toplantıda açıklanacak.Geleceksin değil mi?

"Tabii geleceğim. Her neyse, seni tutmayayım. Dersin başlar. Görüşürüz Pocket'ımm."

Janet, son duyduğu kelime ile gülümsemesine engel olamadı. "Görüşürüz." diye karşılık verdikten sonra telefonu kapattı. Nasıl oluyor anlamıyordu ama bu kız ile her şeyi uyuşuyordu. Bunları düşünürken gülümsediğini fark etti. Ciddiyetini koruyup sınıfa gitti.

Şanslı olacakki adımını attığı zaman zil çalmıştı. Sırasında sıkıcı bir şekilde oturmayacak olması ona iyi gelmişti. Sonunda sırasına oturdu ve öğretmenin gelmesini bekledi.

***

İlk ders yaklaşık 10-15 dakika önce başlamış ve iyi bir şekilde akışını korurken kapı bir anda acele ile tıklandı. Herkes merak etmiş olacaktı ki bakışlar kapıya dönmüştü. Tabii ki her zaman geç
kalan Chester, sınıfa girmek için kapıyı tıklatmıştı.