19. Forget it all

217 7 15
                                    

မိုးသောက်အာရုဏ်က ခါတော်မှီ ဖူးပွင့်လာသည်။ လိုက်ကာ ဖယ်ထားတာမို့၊ နေပွင့်လာတာနဲ့ အမျှ၊ အခန်းတွင်း ပူလောင်လာသည်။ ပူနွေးနွေးနေရောင်က ကုတင်ပေါ်မှာ အိပ်နေတဲ့ ကောင်လေးဆီသို့၊ လာသက်ရောက်သည်။

Jake ပါးစပ်မှ တဝါးဝါး သမ်းရင်း၊ မျက်လုံးလေးတွေ ပွင့်လာခဲ့တယ်။ တပြိုင်နက်ထဲပင် ဘေးဘက်သို့ လက်ဝါးလေးစမ်းရင်း အိပ်နေရာမှ ထထိုင်တယ်။

သူ့ဘေးနားမှာ ဘယ်သူမှ မရှိဘူး။ အိပ်ရာက အတော်လေး အေးစက်နေတယ်။ ပတ်ဝန်းကျင် အခြေအနေကို Jake အကဲခတ်လိုက်တယ်။ တစ်ယောက်အိပ်ကုတင်ထက်၊ အနက်ရောင် မွေ့ရာပေါ်မှာ ဖြုဖြုပျစ်ပျစ် အရည်များ ပြန့်ကြဲနေကြတယ်။ တချို့နေရာမှာ အကွက်လိုက် စိုနေတုန်း။ တချို့နေရာကျ ခြောက်သွေ့နေကြပြီ။

ကိုကြီး ... ဘယ် မှာ လဲ?

ကိုကြီးကို ရှာဖို့၊ Jake ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းပြေးဖို့ ကြံတယ်။ သို့သော် ထ,ထချင်းပင် ...

"Ahh"

ခန္ဓာကိုယ် တစ်ခုလုံး စပ်ဖျင်းဖျင်း နာကျင်နေမှုနဲ့အတူ၊ ခြေမခိုင် ယိုင်လဲတယ်။ မွေ့ရာပေါ်ကို Jake လက်နောက်ပြန် ထောက်လိုက်တယ်။ ကိုယ်တစ်ဝက် လွှမ်းခြုံထားတဲ့ အနက်ရောင်စောင်ကြီးကို ဖယ်ချလိုက်တယ်။

Jake တစ်ကိုယ်လုံးမှာ အဝတ်အစား ဗလာနတ္ထိဘဲ။ သူ့ရဲ့ရင်ဘတ်နားတစ်ဝိုက် တချို့နေရာမှာ ပြော,မကောင်းလောက်အောင် သွေးခြေဥနေတယ်။ အနီရောင်အကွက်တွေက ဟိုတစ်ကွက်၊ ဒီတစ်ကွက်နဲ့။ သူ့ဝမ်းဗိုက်ပေါ်မှာ ယောကျ်ားဟော်မုန်းနံ့ပြင်းပြင်းနဲ့ အဖြုရည်တချို့က တည်ရှိနေတယ်။ တလက်စတည်း ဝမ်းဗိုက်အောက်ဖျားမှာရောဘဲ။ ကျောနောက်ဘက်မှာလဲ ရှိနေတယ် ထင်ရဲ့။

သူ့ရေခဲချောင်းလေးက အနည်းငယ် လက်ယောင်လိုက်နေတယ်။ ပေါင်အတွင်းသားက ကျိန်းစပ်စပ်နဲ့ဘဲ။ နောက်ဘက် တင်ပါးမှာလဲ မမြင်ရပေမဲ့၊ ပွန်းပဲ့နာကျင်မှုတွေ ခံစားနေရတယ်။

ညက ... ကိုကြီး နဲ့ သူ ...

Jake ခေါင်းလေးကို ဘယ်ညာ ခါရမ်းလိုက်တယ်။ တွေးလိုက်တာနဲ့ သူ့ပါးပြင်က ရှက်ရွံ့မှုကြောင့် နီရဲတက်လာတယ်။ ခုလက်ရှိ သူ့တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ထဖို့ ခွန်အား မရှိဘူး။ ဒါပေမဲ့ သူ ထမှ ဖြစ်မယ်။ တစ်ကိုယ်လုံးက ညှီစို့စို့ အနံ့တွေက အချိန်ကြာလေ၊ ခေါင်းမူးလာစေဘဲ။ သူ့ဝမ်းဗိုက်ပေါ်က ကိုကြီးရဲ့ ချစ်သက်လက်ဆောင် အကြွင်းအကြန်တွေကို လက်နဲ့ ဖွဖွ ထိမိတယ်။ ညက လမ်းတစ်ဝက်မှာတင် အိပ်ပျော်သွားခဲ့ပေမဲ့၊ ကိုကြီးလဲ အဆုံးထိ ပြီးမြောက်သွားခဲ့ပုံဘဲ။ သူ့ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မှာ အဲသက်သေတွေ ချန်ထားရစ်တယ်။

𝓔𝓿𝓮𝓷 𝔀𝓱𝓮𝓷 𝓽𝓱𝓮 𝓝𝓲𝓰𝓱𝓽 𝓒𝓱𝓪𝓷𝓰𝓮𝓼Donde viven las historias. Descúbrelo ahora