𝓔𝓿𝓮𝓷 𝔀𝓱𝓮𝓷 𝓽𝓱𝓮 𝓝𝓲𝓰𝓱𝓽 𝓒𝓱𝓪𝓷𝓰𝓮𝓼

31. I Feel Like Dying

ကယ်လီဖိုးနီးယား၊ ဆာခရာမန်တို၊ မြို့တွင်း ဆေးရုံ။

"E m e r g e n c y ! 🚨 🚨 🚨
နှလုံးဖောက်တဲ့ လူနာ ရှိတယ် !
ရှေ့မှ လမ်းဖယ်ပေးကြပါ ! ! !"

ဆေးရုံရှေ့သို့ အရေးပေါ်,လူနာယာဉ် တစ်စီး ထိုးဆိုက်လာခဲ့သည်။ လူနာတင်လှည်းက ဆေးရုံတွင်းသို့ ဝင်လာပြီး၊ လမ်းပိတ်နေတဲ့ လူများကို ဖယ်ပေးဖို့ရန် အော်,ပြောလာခဲ့သည်။ ထိုလူနာတင်လှည်းပေါ်မှာတော့ အသက်ရှူပိုက်ကို နှာခေါင်းမှာ တပ်ဆင်ထားတဲ့၊ ငွေဖြုရောင်ဆံနွယ်နဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်က လဲလျောင်းလို့နေခဲ့သည်။

ဆေးရုံ၏ မြေညီထပ်၊ Emergency Room ထဲသို့ လူနာတင်လှည်းက ထိုးရပ်သွားသည်။ လူနာကို ကုတင်ထက်သို့ ပို့ဆောင်ပြီးတဲ့နောက်၊ လှည်းနောက်မှ အပြေးအလွှား လိုက်ပါလာကြသော လူနာရှင်များ။ ထိုလူတွေက Jake Frenzo ၏ အမေနဲ့ အဖေ။ ဒါ့အပြင် လူးကပ်စ် စံအိမ်မှ တစ်မိသားစုလုံးလဲ ပါဝင်လေသည်။

လူနာကုတင်မှာကား ငွေဖြုရောင်,ဆံနွယ်တွေကို ပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့ ကောင်လေးက မျက်ဝန်းများ မှေးမှိတ်လို့နေလျက်။ အကျီရင်ဘတ်က နှစ်ခြမ်းကွဲလို့၊ ဟပြဲဖြစ်လို့နေသည်။ ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်မှာ တာဝန်ကျ ဆရာဝန်နဲ့ သူနာပြုများက ရောက်ရှိနေပြီး၊ မေ့မြောနေတဲ့ ကောင်လေးကို အရေးပေါ် အသက်ကယ်နည်း (CPR) ဖြင့် အသက်ကယ်ပေးနေသည်။

"လူနာ ဘယ်ချိန်က စပြီး နှလုံးဖောက်တာလဲ?"

"လွန်ခဲ့တဲ့ နာရီဝက်"

"ဘယ်နေရာမှာလဲ?"

"ရဟတ်ယာဉ်ပေါ်မှာ"

စကားသံများ ပြန်တိတ်ဆိတ်သွားသည်။ ကုတင်ပေါ်မှာ လှဲနေတဲ့ ကောင်လေးရဲ့နှလုံးနေရာသို့၊ လက်နှစ်ဖက်,အားနဲ့ သေချာဖိနေရာမှ ဆရာဝန်က ရပ်တန့်လိုက်သည်။ လူနာရဲ့ နှလုံးခုန်သံက တဖြည်းဖြည်း မှေးမှိန်လာနေပြီ။ လက်မှာ အားထည့်လိုက်တိုင်း လူနာရဲ့တစ်ကိုယ်လုံးက တုန်ခနဲ၊ ခါခနဲ ဖြစ်သွားပေမဲ့၊ လူနာရဲ့မျက်လုံးတွေက ခုထိ မဖွင့်လာသေးပေ။ အသက်ရှုသံက ပြတ်တောင်း၊ ပြတ်တောင်း ဖြစ်လာသောအခါ။ နောက်တစ်မိနစ်၊ တစ်စက္ကန့်အတွင်းမှာတင် လူနာရဲ့နှလုံးခုန်သံက ရပ်ဆိုင်းသွားတော့မတတ် လက္ခဏာကို ပြလာလေသောအခါ၊ ဆရာဝန်က ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုကို ချလိုက်သည်။