B. T. 30.12.2023
~TURGUT ALPDOĞAN~
O'nu ilk gördüğümde bir Ramazan Akşamıydı.
Elimin kirine, üniforma'mın tozuna rağmen kapısını sonuna kadar aralamış, sofrasına buyur etmişti beni.
şaşırdım.
kim kirli bir adamı evine almak isterdi ki?
o aldı .
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gözler hislerin aynasıdır. Sadece bakmayı bilmen, bakıpta görmeyi becerebilmen gerekiyor.
Ve gözler hisleri yansıtır.Eğer sen saklamayı bilmezsen.
Bu böyleydi ve ben şu anda anlamaya çalışıyordum, az önce sarf edilen sözler sahicimiydi?
Bundan önce ki karşılaşmamızda gözleri parlayan, harelerindeki her kapı başka duyguya çıkan adam beni bir kardeşi olarak gördüğünü söylüyor du...
Tamam! Yalan söylemesi için bir sebebi yoktu . Belki de ben kendi içimde bazı şeyleri fazla büyümüştüm. Evet. Bu kesinlikle olağan bir durumdu.
Bu yüzden ifademi sekteye uğratmadım hiç. Gözlerime sadece bir anlığına uğrayan kırgınlığı başımdan def ettim. "Elbette Turgut abi, sen de benim için bir abi'den farksızsın fakat insanlar bunu bu şekilde yorumlamazlar..."
Beklediğimin aksine onun gözlerine bir şaşkınlık çökmedi. Gayet rahat bir tavırla omuz silkti sadece. "Sen ve benden başka kimseye laf düşmez Yaren" Başımı sallamakla yetindim çaresizce. Haklıydı bizim aramızda ne olursa olsun başkasını ilgilemdirmezdi fakat milletin ağzı da torba değildi ki işte bağlayasın... O da bu konuyu kapatmayı seçtiğinde başıyla biraz ilerimizde duran yeri işaret etti "Gel şu kamelyaya oturalım" Yine başımı salladığımda onun adımlarını takip edip gösterdiği yere peşinden ilerledim.
Karşılıklı olacak şekilde oturduğumuz'da termosu aramıza ortamıza koyup bardaklarıda yanına yerleştirdim. Bu sırada o 'da elini önümüzdeki masaya koymuş parmakları ile bir ritim tutturmuştu.
Kararsız gözlerimi yüzünde gezdirip yutkundum "Tırgut abi hani hem bana'da bişeyler alıp getiriyorsun ya zahmet etme istersen bşk hem bende mahçup oluyorum sana karşı hem'de ne gerek var ki? "
Tek nefes'te konuştuğum da parmakları masanın özetinde durdu kaşlarını ilginç bir şey duymuş gibi kaldırdı ardından sanki çok boş birşey söylemişim gibi gözlerini devirdi...
"Kızım dedim ya aklıma geliyorsun alıyorum işte. Çocuklar'a çikolata dağıtırken sana'da alıyorum onlar gibisin sende. Baktım aklıma gelmişsin sana'da alıyorum"
Gözlerime bir hüzün perdesi indi. Perdenin uçları omuzlarıma kadar uzanıp ağırlığıyla onları da çökertti.
"Beni çocuk olarak mı görüyorsun sen? "
Gözlerine sözlerimden yansıysn bir kuşku oturduğunda omuz silkti "He ya çocuk olarak görüyorum çok mu büyüksün sen? " Hüznümü bastıran bir öfke içimde yeşerdiğinde abiraz daha bedenimi öne eğerek bakışlarımızı kesiştirdim. Söylermisin Turgut sana çocuk olduğumu düşündüren ne? " İnadımdan abi diyesim gelmemişti...
