"တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ် Mr.Jဆိုတဲ့လူလားဗျာ့"
"မဟုတ်ပါဘူး...Mr.Jရဲ့အတွင်းရေးမှူးပါ"
"Mr.Jကမအားလို့လား"
"Bossကခရီးလေးတစ်ခုထွက်နေရလို့ပါ"
"ဖြစ်နိုင်ရင်Mr.Jနဲ့တွေ့ချင်မိပါတယ်"
ထိုအချိန်...
"ပါးပါးရေ..."
"ပြောလေသားလေးTae"
"ပါးပါး...သားအိမ်ပြန်တော့မလို့အိပ်ချင်နေပြီ"
"ဟုတ်ပြီ...ပြန်တော့လေ ပါးပါးကတော့မိတ်ဆွေတွေနဲ့ခဏလောက်စကားပြောအုံးမယ်"
ထိုပွဲကိုMr.Kimနေမှဖြစ်မည်။Mr.Kimလိုဘဲနိုင်ငံအသီးသီးကထိပ်တန်းသူဌေးတွေစုနေလေသည်။
"ပါးပါးအဲ့တာဆိုသားပြန်ပြီ"
"ဂရုစိုက်ပြန်အုံးသားလေး"
"ဟုတ်ကဲ့ပါး"
ထိုအချိန်Mr.Jရဲ့အတွင်းရေးမှူးကစကားစလိုက်လေသည်။
"ကျွန်တော့်ကိုပြန်ခွင့်ပြုပါအုံး..Mr Kim"
"ဟုတ်ပါပြီဗျာ"
Mr.Kim၏အတွေးထဲတွင်
သားTaeကိုအသုံးချသင့်ပြီဘဲ။
Mr.Kimမျက်နှာတွင်မဲ့ပြုံးတစ်ခုတတ်ဆင်လျှက်ပင်
