Geçmişin Sonucu

7. Bölüm- Düşünmemek Kötü Müdür?

   Günün ilk ışıkları yüzüme vurup beni uyandırdığında kafamı kağıtların arasından kaldırıp gözlerimi ovaladım.

   Daha uyanmamışlardı. Kolumu uzatıp Ayberk' i dürttüm. "Uyan, sabah oldu." Kafasını kaldırıp yüzüme baktıktan sonra kollarını yana doğru açıp esnedi. "Günaydın."

   Ayağa kalkıp tabakları toplamaya başladım. "Kalk hadi, Havuç gelmeden şunları toparlamamız lazım." "Toplamasak n'olur ki?" "Ne mi olur? Tuna burada dayak yemiş uyurken biz oturup Tuna' nın aldığı abur cuburları yiyerek keyif yapmış oluruz."

   Pişkin pişkin sırıttı. "Aynı zamanda bu kağıtları okumasına izin vererek kendimizi açığa çıkarmış oluruz." "Tamam." Ayağa kalkıp kağıtları toplamaya başladı.

   O, kağıtları bir köşeye kaldırırken tabakları tepsiye koyup mutfağa götürdüm. Tabakları bulaşık makinesine yerleştirip salona döndüm.

   Ayberk, Tuna' yı uyandırmıştı ama oturarak ta olsa uyumasını engelleyememişti. Beni görünce "Beni niye kaldırdınız?" diye isyan etti. Sehpayi kenara çekip yanına oturdum.

   "Bilmem. Aybek' e sor." "Sen demedin mi?" "Yo!" "Bu keriz niye kaldırdı o zaman?" "Havuç gelince seni soracak bizi değil." "O da doğru. Bu arada saat kaç?" Telefonumdan saate baktım. "8 olmuş."

    Ayberk oflayıp duvara yaslandı. "Havuç' un ne zaman geleceğine dair tahminin var mı?" Tuna kafasını hayır anlamında sağlayınca ben cevap verdim. "Bence en geç 1 saate gelir." "En erken?" "Her an gelebilir o yüzden yürü." "Nereye?" "Havuç seni görünce ne diyeceğiz acaba?" Yatağın yanındaki çantadan anahtarı çıkardım. "Al şunu direk Arya' nın evine." "Tamam." Anahtarı alınca ayağa kalktım. "Ben de seni geçireyim."

   Önden gidip kapıyı açtım. Ayberk elini kapının eşiğine yaslayıp ayakkabısını giydi. "Görüşürüz." "Gorüşürüz." Tam merdivenlere doğru giderken siyah eşofman takımıyla Havuç gözüktü. "Havuç?" Ayberk Havuç' u tanıyordu ama tanıdığı belli olmasın diye anlamamış gibi bana döndü. Sonra da sarı kafaya kısa bi bakış atıp  hiçbir şey olmamış gibi merdivenlerden inmeye başladı.

   "Senin ne işin var burada?" Hemen toparlanıp cevap verdim. "Asıl senin ne işin var?" "Arkadaşımı ziyarete geldim." Ayakkabılarını çıkarıp içeri girdi. "Hasta ziyaretine mi?" Kapıyı kapatıp arkasından gittim.

    "Ne has- Tuna?" "Hoş geldin. Ayakta karşılamak isterdim ama görüyorsun." Tuna' nın yanına oturdu. "N' oldu be sana?" "Sokak kavgasını ayıracağım derken dayak yemiş. Ben bulmasam daha beter olurdu." "Kendi kendine "Dünkü kavga buydu demek." diye mırıldandı sonra da bana döndü. "Senin orada ne işin vardı?" Karşıdaki duvara yaslanıp pozisyonuma geçtim.

   Benim yerime Tuna cevap verdi."Kanka, kaç yıl sonra karşılaşmışız çay içmeden bıraksa mıydım?" "Tamam, bi şey demedim."

   Konu değişsin diye araya girdim. "Senin burada ne işin var, peki?" "Dün yaşanan olay hakkında konuşmak için geldim." Yandaki sandalyeyi çekip karşılarına oturdum. "İyi, konuşalım." "Pardon?" "Ne pardonu sarı kafa? Konuşacaksak konuşalım işte." Tuna sessiz sessiz gülerken Havuç bozuntuya vermedi. "Seni ne ilgilendiriyor acaba?"

   "Benden daha büyük olman daha bilgili olduğun anlamına gelmiyor. O yüzden beklediğinden daha fazla yardımım dokunabilir." "Haklı." Havuç Tuna' nın hatrına kabul etmiş gibi yelkenleri suya indirdi.

   "Şimdi, en baştan başlayalım. Bu tehdit mesajını ne zaman aldın?" "İki gün önce akşam saat 10' a doğru." "Tam olarak ne yazıyordu?" "Ne farkeder ki?" 

   "Kişinin kendisinin veya yakının hayatına, vücut veya namusuna yönelik bir zarar vereceği ile ilgili tehdit eden faile, 6 aydan 2 yıla kadar hapis cezası hükedilir. Yani tehditte ne yazdığı önemli." "Sen doktor musun avukat mı?" "Doktorum." "Bunları nereden biliyorsun?" "Bi arkadaşım avukat. Ona sordum. "Şu az önce çıkan çocuk mu?" "Evet, bi mahsuru var?" "Yok." "İyi. Neyse, mesajda bunlardan herhangi birine karşı bi tehdit var mı?" Havuç telefonunu çıkarıp baktı. "Hayır, yok."